ပြည်တွင်းအသားဈေးကွက်သည် သွင်းကုန်များ မြင့်တက်လာသည်နှင့်အမျှ ဈေးသက်သာသောထုတ်ကုန်များကြောင့် စူပါမားကက်ဆိုင်များရှိစင်များပေါ်တွင် ပိုမိုလွှမ်းမိုးလာခဲ့သည်။ မဟာဗျူဟာအစီအမံများ မလုပ်ဆောင်ပါက ဒေသခံတောင်သူများကို ထိခိုက်နိုင်ပြီး မွေးမြူရေးကဏ္ဍ၏ ရေရှည်တည်တံ့မှုကို ခြိမ်းခြောက်နိုင်ကြောင်း ကျွမ်းကျင်သူများက သတိပေးခဲ့သည်။ စိုက်ပျိုးရေးနှင့် သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ထိန်းသိမ်းရေးဝန်ကြီးဌာန၏ မကြာသေးမီက ထုတ်ပြန်သောအစီရင်ခံစာအရ ဗီယက်နမ်သည် ယခုနှစ် ပထမခုနစ်လအတွင်း တိရစ္ဆာန်တင်သွင်းမှုတွင် ကန်ဒေါ်လာ ၂.၆ ဘီလီယံနီးပါးသုံးစွဲခဲ့ပြီး ၂၀၂၄ ခုနှစ် အလားတူကာလနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက ၂၃ ရာခိုင်နှုန်းနီးပါး မြင့်တက်လာခဲ့သည်။ အသားနှင့် အသားထွက်ကုန်များမှ ကန်ဒေါ်လာ ၁ ဘီလီယံကျော်ရှိပြီး နို့နှင့် နို့ထွက်ပစ္စည်းများသည် ကန်ဒေါ်လာ ၈၆၀ သန်းကျော်ရှိကြောင်း သိရသည်။ ဇူလိုင်လတစ်ရက်တည်းတွင် သွင်းကုန်တန်ဖိုးမှာ ကန်ဒေါ်လာ သန်း ၄၀၀ နီးပါးရှိခဲ့သည်။ ပြည်တွင်းစားသုံးမှု မြင့်တက်လာခြင်းနှင့် ပြည်တွင်းကုန်ကြမ်းစရိတ်များ မြင့်မားခြင်းတို့ကြောင့် ဗီယက်နမ်အသားဈေးနှုန်းများ ပြည်ပထွက်ကုန်များထက် မြင့်တက်လာသည်ဟု တာဝန်ရှိသူများက သုံးသပ်ခဲ့သည်။ HCM City ရှိ စူပါမားကတ်နှင့် စတိုးဆိုင်များတွင် ဘရာဇီးမှ တင်သွင်းသော ဝက်သားသည် ပြည်တွင်းထုတ်ဝက်သားများထက် စျေးနှုန်း ၂၀-၃၀ ရာခိုင်နှုန်း နိမ့်သည်။ ဥရောပ၊ ကနေဒါနှင့် သြစတြေးလျတို့မှ အေးခဲထားသော ကုန်ပစ္စည်းအချို့ကို ပြည်တွင်းပေါက်ဈေး၏ ၆၀-၈၀ ရာခိုင်နှုန်းဖြင့်သာ တင်သွင်းရောင်းချသည့် ကြီးမားသော ဖြန့်ဖြူးရေးကွန်ရက်ကြီးများတွင် တင်သွင်းထားသော အသားမျိုးစုံကိုလည်း သိုလှောင်ထားသည်။ အဓိကစူပါမားကတ် ကွင်းဆက်တစ်ခု၏ ကိုယ်စားလှယ်တစ်ဦးက တင်သွင်းလာသော ဝက်သား၊ အမဲသားနှင့် ကြက်များသည် ပုံမှန်အားဖြင့် ပြည်တွင်းထုတ်ကုန်များထက် ၃၀ မှ ၄၀ ရာခိုင်နှုန်းအထိ စျေးသက်သာပြီး အကောက်ခွန်အာဏာပိုင်များကြားတွင် သံသယများ တိုးလာသည်ဟု ဆိုသည်။ ခေတ်မီနည်းပညာနှင့် အကြီးစားလယ်ယာစိုက်ပျိုးရေးကို တွင်ကျယ်စွာကျင့်သုံးနေသည့် ပို့ကုန်နိုင်ငံများရှိ ထုတ်လုပ်မှုစရိတ် လျှော့ချခြင်းကြောင့် စျေးနှုန်းနိမ့်ကျရခြင်း ဖြစ်သည်ဟု ကိုယ်စားလှယ်က ပြောကြားခဲ့သည်။ သိသာထင်ရှားသော ဈေးနှုန်းကွာဟချက်ကြောင့် သွင်းကုန်အသားဝယ်လိုအား မြင့်တက်လာစေပြီး ဗီယက်နမ်လယ်သမားများအပေါ် ဖိအား များထပ်လောင်းတိုးလာခဲ့သည်။ အရှေ့တောင်အာရှမွေးမြူရေး လုပ်ငန်းရှင်များအသင်း၏ အဆိုအရ ပြည်တွင်းထုတ်လုပ်သူများသည် တင်သွင်းကုန်ကြမ်းများနှင့် အသေးစားလုပ်ငန်း များကို မှီခိုနေရခြင်းကြောင့် ထုတ်လုပ်မှုစရိတ်များ ကြီးမြင့်နေရကြောင်းသိရသည်။ ထို့အပြင် ယခင်က အခွန်ကင်းလွတ်ခွင့် ပေးထားသည့် တိရစ္ဆာန်အစာအပေါ် VAT အပါအဝင် မကြာသေးမီက အခွန်မူဝါဒများနှင့် အမေရိကန်ဒေါ်လာနှင့် ဗီယက်နမ်ဒေါင် လဲလှယ်နှုန်း အတက်အကျများသည် ကုန်ကျစရိတ်များ မြင့်တက်လာကာ အသားဈေးနှုန်းများ မြင့်တက်လာခြင်းနှင့် ပြည်တွင်းထုတ်ကုန်များ၏ ယှဉ်ပြိုင်နိုင်စွမ်းကို ကျဆင်းစေသည်။ ပြိုင်ဆိုင်မှု ပြင်းထန် လာသည်နှင့်အမျှ အစိုးရနှင့် သက်ဆိုင်ရာ ဝန်ကြီးဌာနများ၏ ပေါင်းစပ်ညှိနှိုင်းမှု ဗျူဟာများလိုအပ်ကြောင်း ပညာရှင်များက အလေးပေးပြောကြားခဲ့သည်။ အဆိုပြုချက်များတွင် ပိုမိုတင်းကျပ်သော အရည်အသွေးထိန်းချုပ်မှု၊ ပိုမိုမြင့်မားသော အစားအစာဘေးကင်းရေး စံနှုန်း များနှင့် ပြည်တွင်းထုတ်လုပ်သူများကို ကာကွယ်ရန်အတွက် နည်းပညာဆိုင်ရာ အတားအဆီးများ ပါဝင်သည်။ ထို့အပြင် ၎င်းတို့သည် နည်းပညာများတိုးတက်စေရန်၊ မွေးမြူရေးမြှင့်တင်ရန်နှင့် ပြည်တွင်းစားသုံးမှုစျေးကွက်ချဲ့ထွင်ရန် ပံ့ပိုးကူညီမှုအစီအစဉ်များကိုလည်း အကြံပြု ထားသည်။ စက်မှုလုပ်ငန်း၏ရေရှည်ရှင်သန်မှုကိုသေချာစေရန်အတွက် သက်ဆိုင်သူများအနေဖြင့် ကုန်ထုတ်စွမ်းအားတိုးမြင့်ရေး၊ နည်းပညာခေတ်မီအောင်၊ တန်ဖိုးကွင်းဆက် တိရစ္ဆာန်ပုံစံများကို ကျင့်သုံးခြင်းနှင့် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများအကြား ခိုင်မာသောပူးပေါင်း ဆောင်ရွက်မှုကို မြှင့်တင်ရန် အရေးကြီးကြောင်း အလေးပေးပြောကြားခဲ့သည်။ အဆိုပါ ဆောင်ရွက်မှုများသည် စျေးပေါသော သွင်းကုန်များ၏ အကျိုးသက်ရောက်မှုကို လျှော့ချရန်၊ ဒေသတွင်း တောင်သူလယ်သမားများကိုကာကွယ်ရန်နှင့် ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ ပေါင်းစည်းမှုခေတ်တွင် ဗီယက်နမ်၏ မွေးမြူရေးလုပ်ငန်း၏ ရေရှည်တည်တံ့သော ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုကို လုံခြုံစေရန်အတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်လိမ့်မည်ဖြစ်ကြောင်း ပညာရှင်များက ပြောကြားခဲ့သည်။
Source : Xinhua
DOCA (ရန်ကုန်)