ဇီးသီးပင်ကို မြန်မာနိုင်ငံနေရာအနှံအပြားတွင် တွေ့မြင်နိုင်ပါသည်။ အထူးတဖြင့် ခြောက်သွေ့ သော မန္တလေး၊မကွေးနှင့်စကိုင်းတို့တွင်အများဆုံး တွေ့နိုင်သည်။ ဇီသီးသည်ရာသီစာဖြစ်၍ တစ်နှစ် ပတ်လုံးစားခွင့်မရှိပဲ နှစ်တစ်နှစ်တွင် တစ်ခါသာစားသုံးခွင့်ရှိသော သီးနှံတစ်မျိုးလည်းဖြစ်သည်။ ဇီးသီးမှာ ဇီးချိုသီး၊ ဇီးချဉ်သီး၊ ဇီပန်းသီး၊ စလေဇီးသီး၊ ဇီးကြက်ဥဟူ၍ အမျိုးမျိုးရှိသည်။ ဇီးချဉ်ပင်များသည် စိုက်ပျိုးရသော အပင်မဟုတ်ဘဲ အလေ့ကျပေါက်သော အပင်များဖြစ်သည်။ ဇီးချိုသီး၊ ဇီပန်းသီး၊ စလေဇီးသီး၊ ဇီးကြက်ဥများကိုတော့ တနိုင်တပိုင်စိုက်ပျိူးကြသလို စီးပွားဖြစ် လည်း စိုက်ပျိုးလာကြသည်။ ဇီးသီးတွင် ဗီတာမင်နှင့်သတ္တုဓာတ်များစွာ ပါရှိသည့်အတွက် လူသားတို့၏ ကျန်းမာရေးကို အကျိုးပြုစေသည်။
၂၀၂၅ ခုနှစ်၊ ဆောင်ရာသီ နိုဝင်ဘာ စတုတ္ထပတ်တွင် ပေါ်ဦးပေါ်ဖျားသဘာဝဇီးသီးများကို ဘားအံမြို့ရေပေါ်ဈေး၌ ဇီးချဉ်သီး တစ်ပြည်လျှင် (၆၀၀၀) ကျပ်၊ တစ်ဘူးလျှင် (၁၀၀၀၊၁၂၀၀) ကျပ်၊ စလေဇီးသီး တစ်ဘူးလျှင် (၂၀၀၀) ကျပ်၊ တစ်ပြည်လျှင် (၁၃၀၀၀၊၁၅၀၀၀) ကျပ်တို့ဖြင့် အရောင်း အဝယ်ဖြစ်လျက်ရှိပြီး ယခင်နှစ် ဇီးချဉ်သီး တစ်ပြည်လျှင် (၅၀၀၀) ကျပ်၊ တစ်ဘူးလျှင် (၈၀၀) ကျပ်နှင့် စလေဇီးသီး တစ်ဘူးလျှင် (၁၅၀၀) ကျပ်၊ တစ်ပြည်လျှင် (၁၀၀၀၀၊၁၂၀၀၀) ကျပ်နှုန်းတို့ဖြစ်ရောင်းချခဲ့ကြရာ ယခင်နှစ်နဲ့ယခုနှစ် ဇီးသီးဈေးနှုန်းနှိုင်းယှဉ်လျှင် ဇီးသီး တစ်ပြည်လျှင် (၁၀၀၀) ကျပ်နှင့် တစ်ဘူးလျှင် (၅၀၀) ကျပ်နှုန်းတို့ကွာဟကြောင်းနှင့် ယခုလိုကွာဟရခြင်းမှာ ပေါ်ဦးပေါ်ဖျားဖြစ်သောကြောင့်ဖြစ်ကြောင်း သိရသည်။
DOCA(ကရင်)