အိမ်တွင်းတစ်ပိုင်တစ်နိုင်ကြာချည်လုပ်ငန်းဖြင့် ဝင်ငွေတိုးပွားရရှိ
မကွေးတိုင်းဒေသကြီး၊ မင်းဘူးခရိုင်၊ စလင်းမြို့နယ် ဧက(၃၅၀)ခန့်ကျယ်ဝန်းသည့် ဝက်သည်းကန် အတွင်း သဘာဝအလျှောက် ပေါက်ရောက်နေသည့် ပဒုမ္မာကြာတောကြီးမှ ကန်ပတ်လည်ကျေးရွာများ ဖြစ်သည့် ရှမ်းရွာကုန်းကျေးရွာ၊ အနောက်ကန်ဘောင်ကျေးရွာ၊ အောက်လှိုင်းကျေးရွာ၊ တမာချောင်းကျေးရွာ၊ ဆင်ကျုံးကျေးရွာနှင့် နယ်နမိတ်ထိစပ်လျက်ရှိသည့် ဒေသခံပြည်သူများ ကြာချည်အိမ်ထုတ်လုပ်သည့် လုပ်ငန်းဖြင့် ဝင်ငွေများ ရရှိနေကြောင်း သိရှိရပါသည်။
အခုလို ကြာချည်ထုတ်လုပ်နိုင်ရန်အတွက် ကန်အတွင်းပေါက်ရောက်နေသည့် လေးပေအရှည် ပဒုမ္မာကြာရိုးများကို လှေပေါ်မှတစဉ်ဖြင့်ချိတ်ယူခူးဖြတ်ပြီး သုံးလက်မခန့်အပိုင်းများပိုင်းကာ ကြာရိုးမှ ထွက်ရှိလာသည့်အစေးများကို သစ်သားခုံပေါ်တင်၍ လက်ဖြင့်လိမ့်ကျစ်ပြီး ကြာချည်မျှင်ထုတ်လုပ်ရပါ ကြောင်း၊ စလင်းဝက်သည်းကန်မှ ထုတ်လုပ်သည့် ကြာချည်မှာကုန်ကြမ်းအဆင့်သာဖြစ်ပြီး ကြာရိုးမှ ထွက်ရှိသည့် ကြာချည်များကို ရှမ်းပြည်နယ်တောင်ပိုင်း၊ အင်းလေးဒေသသို့ တင်ပို့ရောင်းချပြီး ဈေးနှုန်းအနေနဲ့ ယခင်နှစ်က တစ်ကျပ်သားကို (3000)ကျပ်ထိ ရောင်းချခဲ့ရသော်လည်း ယခုနှစ်တွင် တစ်ကျပ်သားကို (2700)ကျပ်ဈေးသာရရှိကြောင်း၊ တစ်ရက်လျှင် တစ်ဦးကို (2-3)ကျပ်သားထိ လုပ်ဆောင်သည့်အတွက် လုပ်သားတစ်ဦးအနေနဲ့ တစ်ရက်ပျှမ်းမျှ(6000-7000)ကျပ် ဝန်းကျင်ဝင်ငွေရရှိကြောင်း သိရှိရပြီး တချို့အိမ်ထောင်စုများအနေဖြင့် (5-6)ကျပ်သားထိ လုပ်ဆောင်နိုင်သည့်အတွက် တစ်ရက်လျှင် (14000-15000)ကျပ်ထိ ပျှမ်းမျှဝင်ငွေ ရရှိကြောင်း သိရှိရပါသည်။
စလင်းဒေသမှတင်ပို့ရောင်းချသည့် ကြာချည်ကုန်ကြမ်းများကို ကုန်ချောအဖြစ် ကြာတဘတ်၊ ကြာလွယ်အိတ်၊ ကြာပုဆိုး၊ ကြာအင်္ကျီ၊ ကြာသင်္ကန်း ထုတ်လုပ်ရာတွင် အသုံးပြုနိုင်ပြီး ကြာချည်မှ ထုတ်လုပ်သည့် ကြာသင်္ကန်းမှာ ရဟန်းတော်များအတွက် ရာသီဥတုနှင့်အထူးသင့်လျှော်သည့်အတွက် ဈေးကြီးမြင့်ကြောင်း၊ ကြာရွက်များကိုလည်းခူး၍ ထုတ်ပိုးရန်ရောင်းချရသေးကြောင်း၊ ရွက်ရေ(၂၅)ကို ငွေကျပ် (၁၀၀)နှုန်းဖြင့် ရောင်းချရကြောင်း သိရပါသည်။ရှေးယခင်က အစားအသောက်များကို အင်ဖက်၊ ကြာဖက်များဖြင့် ထုတ်ပိုး၍ ရောင်းချ ခဲ့သည့်အတွက် သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ထိခိုက်မှု မရှိခဲ့သော်လည်း နည်းပညာတိုးတက်လာ၍ ပလပ်စတစ်များကို အစားထိုးသုံးစွဲလာရာ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် ညစ်ညမ်းမှု များဖြစ်ပေါ်လာရသည့်အတွက် ယခုအခါ သဘာဝပစ္စည်းများဖြင့် ပြန်လည်အသုံးပြုလာရာ စလင်း ဝက်သည်းကန်မှထွက်ရှိသည့် ကြာဖက်များ သည်လည်းသဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ထိန်းသိမ်းရေးကို တစ်ဖက် တစ်လမ်းမှ အထောက်အကူပြုလျှက်ရှိကြောင်း သိရှိရပါသည်။
ကြာချည်ထုတ်လုပ်ရန် ကုန်ကြမ်းကြာရိုးအနေဖြင့် တစ်နှစ်ပတ်လုံးပြတ်လပ်မှုမရှိသော်လည်း နွေနှင့်ဆောင်းတွင် ကြာစေးထွက်နည်းပြီး မိုးတွင်းကာလတွင် ကန်ရေပြည့်၍ ကြာစေးအထွက်ကောင်း ကြောင်း၊ဝက်သည်ကန်ကိုမှီ၍ လှေပေါ်မှရေလုပ်ငန်းဖြင့် အသက်မွေးရသော်လည်း ကြာချည်ထုတ် လုပ်ငန်းမှာ ရဟန်းသံဃာများအတွက် ကြာသင်္ကန်းများယက်လုပ်ရန် ထုတ်လုပ်ရသည့် လုပ်ငန်းဖြစ်၍ ကုသိုလ်ရ ဝင်ငွေတိုးသည့် အသက်မွေးဝမ်းကြောင်း လုပ်ငန်းတစ်ခုဖြစ်ပါကြောင်း ရေးသားတင်ပြလိုက်ရပါသည်။
DOCA(မကွေး)
