ဆန်သည် ကမ္ဘာပေါ်တွင် အရေးကြီးဆုံးသော အစားအစာများထဲတွင် တစ်ခုအပါအဝင်ဖြစ်ပြီး မတူညီကွဲပြားသော ယဉ်ကျေးမှုများနှင့် အစားအစာများမှတစ်ဆင့် လူသန်းပေါင်းများစွာ အား အဟာရဖြည့်တင်းပေးလျက်ရှိသည်။ ဆန်သည် လွန်ခဲ့သောနှစ်ပေါင်း ၁၀၀၀၀ ကျော်ခန့်က အာရှတိုက်တွင် စတင်ပေါက်ဖွားလာခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး ၎င်းသည် အိန္ဒိယဘာစမာတီအမျိုးအစားမှ ဂျပန်တွင် လူကြိုက်များသော စေးကပ်သောမျိုးကွဲများအထိ ကမ္ဘာတစ်ဝန်းရှိ အစားအစာများ၏ အခြေခံအစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်လာခဲ့သည်။ Carbohydrate များကြွယ်ဝစွာပါဝင်သော ဆန်သည် အရေးကြီးစွမ်းအင်အရင်းအမြစ်ကိုပံ့ပိုးပေးကာ ပါဝင်ပစ္စည်းအမျိုးမျိုးဖြင့် မကြာခဏတွဲစပ်ပြီး အသုံးပြုခြင်းဖြင့် ၎င်း၏ဘက်စုံအသုံးပြုနိုင်မှုကိုမြင့်တက်စေသည်။ ၎င်း၏ အချက်အပြုတ်ဆိုင်ရာအရေးပါမှုအပြင် စပါးစိုက်ပျိုးခြင်းသည် နိုင်ငံများစွာ၏ စီးပွားရေးတွင် အရေးပါသောအခန်းကဏ္ဍမှပါဝင်နေပြီး ၎င်းသည် အစားအစာအရင်းအမြစ်သာမက ယဉ်ကျေးမှုနှင့် စီးပွားရေးဆိုင်ရာ အခြေခံအုတ်မြစ်တစ်ခုလည်းဖြစ်သည်။ ၂၀၂၄ခုနှစ်၏ ဆန်အများဆုံးထွက်ရှိသော နိုင်ငံ(၁၀)နိုင်ငံအနေဖြင့် တရုတ်နိုင်ငံသည် ကမ္ဘာ့ဆန်ထုတ်လုပ်မှု၏ ၂၈% (မတ်ထရစ်တန်ချိန် ၁၄၄.၆၂ သန်း)ဖြင့် နံပါတ်(၁)နေရာတွင် ရပ်တည်နေပြီး၊ နံပါတ်(၂) အနေဖြင့် အိန္ဒိယနိုင်ငံမှ ကမ္ဘာ့ဆန်ထုတ်လုပ်မှု၏ ၂၆% (မတ်ထရစ်တန်ချိန် ၁၃၇.၈၃ သန်း)၊ နံပါတ်(၃) အနေဖြင့် ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်မှ ကမ္ဘာ့ဆန်ထုတ်လုပ်မှု၏ ၇% (မတ်ထရစ်တန်ချိန် ၃၇သန်း)၊ နံပါတ်(၄)အနေဖြင့် အင်ဒိုနီးရှားမှ ကမ္ဘာ့ဆန်ထုတ်လုပ်မှု၏ ၆% (မတ်ထရစ်တန်ချိန် ၃၃.၀၂ သန်း)၊ နံပါတ်(၅)အနေဖြင့် ဗီယက်နမ်မှ ကမ္ဘာ့ဆန်ထုတ်လုပ်မှု၏ ၅% (မတ်ထရစ် တန်ချိန် ၂၆.၆၃ သန်း)၊ နံပါတ်(၆)အနေဖြင့် ထိုင်းနိုင်ငံမှ ကမ္ဘာ့ဆန်ထုတ်လုပ်မှု၏ ၄% (မတ်ထရစ်တန်ချိန် ၂၀ သန်း)၊ နံပါတ်(၇)အနေဖြင့် ဖိလစ်ပိုင်မှ ကမ္ဘာ့ဆန်ထုတ်လုပ်မှု၏ ၂% (မတ်ထရစ်တန်ချိန် ၁၂.၃၃ သန်း)၊ နံပါတ်(၈)အနေဖြင့် မြန်မာနိုင်ငံမှ ကမ္ဘာ့ဆန်ထုတ်လုပ်မှု၏ ၂% (မတ်ထရစ်တန်ချိန် ၁၁.၉ သန်း)၊ နံပါတ်(၉)အနေဖြင့် ပါကစ္စတန်နိုင်ငံမှ ကမ္ဘာ့ဆန်ထုတ်လုပ်မှု၏ ၂% (မတ်ထရစ်တန်ချိန် ၉.၈၇ သန်း)၊ နံပါတ်(၁၀)အနေဖြင့် ဂျပန်နိုင်ငံမှ ကမ္ဘာ့ဆန်ထုတ်လုပ်မှု၏ ၁% (မတ်ထရစ်တန်ချိန် ၇.၃ သန်း) စသည်ဖြင့် အသီးသီးရပ်တည်လျက်ရှိသည်။
Source : jagranjosh
DOCA(ရန်ကုန်)