စာအုပ်၊စာတမ်းနှင့်ဆောင်းပါးများ
မြန်မာလူမျိုးများသည်ကုလားပဲကို ပြုတ်စားခြင်း၊ ကြော်စားခြင်း၊ လှော်စားခြင်း၊ ပဲခြမ်းပြုလုပ် ၍ ဟင်းလျာအမျိုးမျိုးအဖြစ်စားသုံးကြသည့်အပြင် ကုလားပဲကို အမှုန့်ကြိတ်ပြီး တို့ဟူးအစို၊
မြန်မာနိုင်ငံတွင် ထန်းပင်သည် နွေ၊ မိုး၊ ဆောင်း ရာသီမရွေး ပေါက်ရောက်ရှင်သန်နိုင်သော နှစ်ရည်ခံပင်မျိုးဖြစ်သည်။ “ထန်းပင်၊ ထန်းတော၊ ထန်းလက် ဝေဝေ” ဆိုသည့် ရှေးစာဆိုနှင့်အညီ ကျေးလ
သခွပ်ပင်သည် မြန်မာနိုင်ငံဒေသအနှံ့အပြားတွင် ပေါက်ရောက်ပြီး နှစ်ရှည်အပင်ကြီးမျိုးဖြစ်ပါသည်။ အမြင့်ပေမှာ (၃၀) ပေမှ (၅၀) ပေအတွင်းရှိပါသည်။ သခွပ်ပင်မှပွင့်သော ဖြူဖြူဖွေးဖွေး အပွင
အစာလည်းဆေး ဆေးလည်းအစာဟူသော မြန်မာဆိုရိုးစကားအတိုင်း သင့်လျော်သောအစားအစာသည် အာဟာရဖြစ်စေသော ဆေးတစ်မျိုးပင်ဖြစ်ပြီး သင့်လျော်သော ဆေးသည်လည်း အာဟာရ ဖြစ်စေသော အစားအစာ တစ်မျိုးပင်
တပင်တိုင်မြနန်းသည် ရှမ်းပြည်နယ်တွင် အများအပြားပေါက်ရောက်လေ့ရှိပါသည်။ တပင်တိုင်မြနန်းသည် နွယ်ပင်မျိုးဖြစ်ပြီး ပင်စည်သေးသွယ်၍ ထောင့်လေးဘက်ရှိသည်။ အရွက်မှာ ရွက်လွှဲတစ်ဆင့်စီထွက်တ
ရှမ်းပြည်နယ်သည် ကျယ်ဝန်းလှပ၍ ခရီးသွားများစိတ်ဝင်စားသည့် ပြည်နယ်တစ်ခုဖြစ်ပြီး တိုင်းရင်းသားများ စုပေါင်းနေထိုင်ရာ ပြည်နယ်တစ်ခုလည်း ဖြစ်ပါသည်။ ရှမ်းပြည်နယ်သည် ပြည်တွင်း၊ ပြည်ပ
မွန်ပြည်နယ်၊ မော်လမြိုင်မြို့အတွင်း စက်ချုပ်ပညာဖြင့် အသေးစားအထည်ချုပ်လုပ်ငန်းကို မိမိတို့အိမ်၌အလုပ်ရုံသဖွယ် စီမံဆောင်ရွက်လျက် စီးပွားရေးလုပ်ငန်း အထည်ချုပ်လုပ်ငန်းများရှိသည်။
ပြည်ထောင်စု မြန်မာနိုင်ငံတော်အတွင်း တိုင်းရင်းသားလူမျိုးပေါင်း ၁၃၅မျိုး နေထိုင်ပြီး အဓိကအားဖြင့် ကချင်၊ကယား၊ ကရင်၊ ချင်း၊ ဗမာ၊ မွန်၊ ရခိုင်နှင့် ရှမ်းစသည့် မျိုးနွယ်စုများ မ
ပခုက္ကုမြို့သည် မြန်မာနိုင်ငံအလယ်ပိုင်း၊ မကွေးတိုင်းဒေသကြီးအတွင်း တည်ရှိပြီး စီးပွားရေး အချက်အချာကျသော မြို့ဖြစ်ပါသည်။ ပခုက္ကူမြို့သည် ဧရာဝတီမြစ်အနောက်ဘက်ကမ်းတွင် တည်ရှိပြီး
Pitaya Fruit အမည်ရှိပြီး Dragon Fruit ဟုအများစုကခေါ်ကြသည်။ မြန်မာအမည်-နဂါးမောက်သီး၊ အင်္ဂလိပ်အမည်- Dragon Fruit၊ နဂါးမောက်သီး၏မူရင်းဒေသမှာ အမေရိကန်တောင်ပိုင်းနှင့် အလယ်ပိ