သတင်းနှင့် လှုပ်ရှားမှုများ

၃.၁.၂၀၂၂ရက်နေ့ တိုင်းဒေသကြီး/ပြည်နယ်များအလိုက် စားအုန်းဆီတစ်ပိဿာကုန်ကျစရိတ်တွက်ချက်မှုစာရင်းနှင့် စားအုန်းဆီ နေ့စဉ်ဈေးနှုန်းသတင်းအား အောက်ပါ PDF ဖိုင်တွင် ကြည့်ရှုလေ့လာနိုင်ပါသည်-

          ကမ္ဘာ့နိုင်ငံများတွင် ပလတ်စတစ်ထုတ်ကုန်များကို သုံးစွဲလာကြသည်နှင့်အမျှ ထိုထုတ်ကုန် များတွင် လူသားတို့၏ ကျန်းမာရေးနှင့်ဂေဟစနစ်များအတွက် အလွန်အန္တရာယ်ရှိသည့် အဆိပ်သင့် ဓာတုပစ္စည်းများ သို့မဟုတ် တည်မြဲဓာတုညစ်ညမ်းမှု (Persistent Organic Pollutants, POPs) ပါဝင်နေပါသောကြောင့် ကမ္ဘာ့လုံးဆိုင်ရာ ခြိမ်းခြောက်မှုအဖြစ်အသိအမှတ်ပြုထားပါသည်။

          အဆိပ်သင့်ဓာတုပစ္စည်းများ သို့မဟုတ် တည်မြဲဓာတုညစ်ညမ်းမှုများသည် အော်ဂဲနစ် (ကာဗွန် အခြေခံ) ဓာတုဒြပ်ပေါင်းများနှင့် ရောစပ်ထားသော အဆိပ်အတောက်ဖြစ်စေသည့် အရာ များဖြစ်ပြီး DDT ကဲ့သို့သော Organochlorine ပိုးသတ်ဆေးများ၊ စက်မှုသုံးဓာတုပစ္စည်းများ၊ Polychlorinated biphenyl(PCB) နှင့် စက်မှုလုပ်ငန်းဆိုင်ရာလုပ်ငန်းစဉ်အတွင်း မရည်ရွယ်ဘဲ ထုတ်ကုန်များဖြစ်သည့် ဒိုင်အောက်ဇင် (Dioxins) ခေါ် Polychlorinated dibenzo-p-dioxins (PCDD)နှင့် dibenzofurons (PCDF) တို့ဖြစ်သည်။        

          ပလတ်စတစ်အမှိုက်များအား စနစ်တကျစွန့်ပစ်မှုမရှိခြင်း သို့မဟုတ် အလွယ်တကူ စွန့်ပစ် ခြင်းသည် ပတ်ဝန်းကျင်သို့ အဆိပ်သင့်ဓာတုပစ္စည်းများ ထုတ်လွှတ်စေခြင်းဆီသို့ ဦးတည်သွားစေနိုင် ပါသည်။ အချို့စွန့်ပစ်သည့် နည်းပညာများသည်လည်း မရည်ရွယ်ဘဲ ဖြစ်ပေါ်စေခြင်းနှင့် အဆိပ်သင့် ဓာတုပစ္စည်းများ ထုတ်လွှတ်ခြင်းသို့ ဦးတည်စေနိုင်ပါသည်။ တည်မြဲဓာတုညစ်ညမ်းမှု (POPs)သည် ဓာတုဗေဒဆိုင်ရာ၊ ဇီဝဗေဒဆိုင်ရာနှင့် ဓာတ်ပြုမှုဖြစ်စဉ် (Photolytic process) များမှတဆင့် ချေဖျက်ခြင်းကို ခံနိုင်ရည်ရှိသော အော်ဂဲနစ်ဒြပ်ပေါင်းများဖြစ်ပါသည်။

          ပလတ်စတစ် ထုတ်ကုန်ပစ္စည်းများသည် ကျွန်ုပ်တို့နေ့စဉ်ဘ၀၏ နေရာတိုင်းတွင် တွင်ကျယ် စွာအသုံးပြုကြပြီး မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော ပစ္စည်းများဖြစ်သည်။ ပလတ်စတစ်ထုတ်ကုန်များတွင် လူတို့၏ ကျန်းမာရေးနှင့်ပတ်ဝန်းကျင်အတွက် ဆိုးရွားသောအန္တရာယ်ဖြစ်စေသည့် အဆိပ်သင့်ဓာတု ပစ္စည်းနှင့် အန္တရာယ်ရှိသောအရာ အများအပြားပါဝင်သည်။ ပလတ်စတစ်အမှိုက်များကြောင့် မြေဆီလွှာညစ်ညမ်းမှု၊ ရေထုညစ်ညမ်းမှုနှင့် လေထုညစ်ညမ်းမှုစသည့် ပတ်ဝန်းကျင် ညစ်ညမ်းမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေပါသည်။

          ပလတ်စတစ်များကို အော်ဂဲနစ်ပိုလီမာများဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားပြီး အမျိုးမျိုးသော လူသုံးကုန် ပစ္စည်းများအဖြစ် ရေသန့်ဘူးများ၊ အဝတ်အထည်များ၊ အစားအသောက်ထုပ်ပိုးခြင်း၊ ဆေးဘက် ဆိုင်ရာပစ္စည်းများ၊ ထောက်ပံ့ရေးပစ္စည်းများ၊ အီလက်ထရွန်နစ်ပစ္စည်းများ၊ ဆောက်လုပ်ရေးပစ္စည်း များ အစရှိသဖြင့် တွင်ကျယ်စွာအသုံးပြုလာကြပါသည်။ နှစ်စဉ် ပလတ်စတစ်ထုတ်လုပ်မှုမှာ တစ်ကမ္ဘာလုံးတွင် တန်ချိန် ၂၄၅သန်း ရှိသည်ဟု ခန့်မှန်းထားပါသည်။ ၂၀၁၅ ခုနှစ် ခန့်မှန်း တွက်ချက်မှုအရ ထုတ်လုပ်မှုနှုန်းမှာ အာရှတွင် ကမ္ဘာ့စုစုပေါင်းထွက်ရှိမှု၏ ၄၉% မှာ တရုတ်၊ ၂၈% မှာ မြောက်အမေရိကနှင့် ဥရောပမှာ ၁၉% ဖြစ်ပြီး ကျန်ဒေသမှာ ထုတ်လုပ်မှုအနည်းငယ်သာ ရှိသည်ဟု သုတေသနစာတမ်းများတွင် ဖော်ပြထားပါသည်။

          ကမ္ဘာ့လူဦးရေ တိုးလာသည်နှင့်အမျှ ပလတ်စတစ်နှင့် ပလတ်စတစ်ထုတ်ကုန်များ တိုးမြှင့် ထုတ်လုပ်လာပြီး ပလတ်စတစ်အမှိုက်များသည်လည်း ပိုမိုများပြားလာသည်။ ပလတ်စတစ်နှင့် ပလတ်စတစ်ထုတ်ကုန်အမှိုက်များကို ခွဲခြားစွန့်ပစ်မှုမရှိခြင်းကြောင့် ကုန်းမြေထုကို ညစ်ညမ်းမှု ဖြစ်စေပြီး မြေဆီလွှာနှင့်မြေအောက်ရေထဲသို့ အဆိပ်အတောက်ရှိသော ဓာတုပစ္စည်းများ စိမ့်ဝင် သွားခြင်း၊ စွန့်ပစ်အမှိုက်များ စုပုံလာခြင်းကြောင့် သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်အလှများ ပျက်စီးခြင်း၊ ရေနေ နှင့် သက်ရှိသတ္တဝါများ သေဆုံးမှုများပြားလာခြင်း၊ မိလ္လာရေဆိုးမြောင်းများ ပိတ်ဆို့မှုဖြစ်ခြင်းကို အထူးသဖြင့် ဖွံ့ဖြိုးဆဲနိုင်ငံများတွင် ကြုံတွေ့ရပြီး၊ ထိုအကျိုးဆက်ကြောင့် ခြင်နှင့်အခြားရောဂါပိုး ဖြစ်စေသော ပိုးများပေါက်ပွားခြင်း၊ အနံ့ဆိုးများထွက်ခြင်း၊ ရေစိမ့်ဝင်မှုလျော့နည်းစေခြင်းနှင့် စိုက်ပျိုးမြေဆီလွှာခမ်းခြောက်ခြင်း(လေသလပ်ခြင်း)ကြောင့် ကောက်ပဲသီးနှံအထွက်နှုန်း ကျဆင်း စေခြင်းများ ဖြစ်လာသည်ကို တွေ့မြင်နေရပြီဖြစ်ပါသည်။

          ပုံမှန်အားဖြင့်သမုဒ္ဒရာများအတွင်း ရောက်ရှိနေသော ပလတ်စတစ်များသည် ဖွဲ့စည်းပုံပြိုကွဲ နေစဉ်အတွင်း ဓာတုအဆိပ်များ ရေထဲသို့ထုတ်လွှတ်ပြီး ရေနှင့်ရောနှောဝင်ရောက်လာသည်။ ထို့အပြင် ပလတ်စတစ်အပိုင်းအစများနှင့် ရေထုညစ်ညမ်းမှုတို့ကြောင့် အဏ္ဏဝါမျိုးစိတ် ၂၆၀ ကျော်၊ လိပ်၊ ကြောရိုးမဲ့များ၊ ပင်လယ်ငှက်များကဲ့သို့ သက်ရှိများနှင့် နို့တိုက်သတ္တဝါများမှ မြိုချမိခြင်း သို့မဟုတ် လှုပ်ရှားမှုအင်္ဂါများအား ရစ်ပတ်မိခြင်းများကြောင့် အသက်ရှူကြပ်ခြင်း၊ မျိုးပွားမှု လျော့နည်းစေခြင်း၊ အနာဖြစ်ခြင်းနှင့် အဆိပ်အတောက်များကြောင့် သေဆုံးခြင်းများ ဖြစ်စေခြင်း သည် ရေထုညစ်ညမ်းမှုကြောင့်ဖြစ်သည်ကို ကမ္ဘာ့မီဒီယာများမှ ရိုက်ကူးထားခြင်းအား တွေ့မြင်နိုင် ပါသည်။

          မြေပေါ်တွင် စွန့်ပစ်ထားသော ပလတ်စတစ်အမှိုက်များမှ ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်နှင့် မီသိန်း တို့ကို လေထုထဲသို့ ထုတ်လွှတ်ခြင်းနှင့် စွန့်ပစ်အမှိုက်များ ဓာတ်ပြုမှုနှင့်ပြိုကွဲနေစဉ်တွင် မြေထုမှ တဆင့် စိမ့်ဝင်ခြင်းဖြင့် မြေအောက်ရေထဲသို့လည်းကောင်း၊ ထုတ်လွှတ်ခြင်းဖြင့် လေထုထဲသို့ လည်းကောင်း၊ ဝင်ရောက်လာခြင်းနှင့် ပလတ်စတစ်နှင့် ပလတ်စတစ်ထုတ်ကုန်များ မီးရှို့ခြင်းဖြင့် သတ္တုများ၊ ဒိုင်အောက်ဇင် (Dioxins)၊ (Polychlorinated biphenyls, PCBs) ကဲ့သို့ ညစ်ညမ်းစေ သော အရာများကို ထုတ်ပေး၍ လေထုထဲသို့ ဝင်ရောက်ပြီး လေထုညစ်ညမ်းမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေပြီး ထိုညစ်ညမ်းလေများကို ရှူသွင်းမိပါက အသက်ရှူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ နောက်ဆက်တွဲရောဂါများ ဖြစ်ပေါ်နိုင်ပါသည်။

          ပလတ်စတစ်ထုတ်ကုန်ပစ္စည်းများမှ ထွက်ပေါ်လာသော အဆိပ်သင့်ဓာတုပစ္စည်းများ သို့မဟုတ် တည်မြဲဓာတုညစ်ညမ်းမှု (POPs) များသည် လေနှင့်ရေစီးကြောင်းများဖြင့် သယ်ယူ ပို့ဆောင်နိုင်သောကြောင့် နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံတွင် ထုတ်လုပ်သည့် ပလတ်စတစ်ထုတ်ကုန်ပစ္စည်းများမှ အဆိပ်သင့်ဓာတုပစ္စည်း အများစုသည် ၎င်းတို့ အသုံးပြုသည့်နေရာနှင့် ဝေးကွာသောနေရာများထိ ရောက်ရှိနိုင်ပြီး လူနှင့်တိရစ္ဆာန်များကို ထိခိုက်စေနိုင်ပါသည်။ ထိုအဆိပ်သင့်ပစ္စည်းများသည် ပြိုကွဲ နိုင်မှုနည်းသည့်အတွက် ၎င်းတို့သည် လူများ၊ ရေနေနို့တိုက်သတ္တဝါများနှင့် အခြားတိရစ္ဆာန်များ၏ ခန္ဓာကိုယ်တွင်း အဆီအဖြစ်စုပုံနေပြီး မိခင်မှတဆင့် သန္ဓေသားသို့ ကူးစက်ပျံ့နှံ့ခြင်းနှင့် လေမှတဆင့် လည်း အသက်ရှူလမ်းကြောင်းသို့ ဝင်ရောက်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်တွင်းသို့ ဝင်ရောက်နိုင်ပါသည်။

          အဆိုပါပလတ်စတစ်ထုတ်ကုန်များကြောင့် အဆိပ်သင့်ဓာတုပစ္စည်းများ သို့မဟုတ် တည်မြဲ ဓာတုညစ်ညမ်းမှု (POPs) များကို ကျွန်ုပ်တို့၏ အစားအစာ၊ မြေဆီလွှာ၊ လေထုနှင့်ရေထုတို့၏ နေရာတိုင်းနီးပါးတွင်တွေ့ရပြီး ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းရှိ တောရိုင်းတိရစ္ဆာန်များ၊ ရေနေသတ္တဝါများ၊ အိမ်မွေး တိရစ္ဆာန်များနှင့် လူသားများအား ထိခိုက်စေနိုင်သော အဆင့် သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၏ ခန္ဓာကိုယ်ထဲတွင် အဆိုပါအဆိပ်သင့်ဓာတုပစ္စည်း     ပမာဏ အတော်အသင့် သယ်ဆောင်ထားပြီး ဖြစ်နေပါသည်။ 

          ကျွန်ုပ်တို့သည် ဤဓာတုပစ္စည်းများကို နည်းအမျိုးမျိုးဖြင့် ထိတွေ့လျက်ရှိကြသည်။ အဓိက အားဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့ စားသောအစားအစာမှ တဆင့်သာမက ကျွန်ုပ်တို့ ရှူရှိုက်သောလေ၊ အိမ်တွင်း၊ အိမ်ပြင်နှင့် လုပ်ငန်းခွင်များတွင်လည်း ထိတွေ့နေရပါသည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ကျွန်ုပ်တို့ နေ့စဉ် အသုံးပြုသည့် ထုတ်ကုန်ပစ္စည်းအများအပြားတွင် ထုတ်ကုန်အရည်အသွေး ကောင်းမွန်စေ ရန် မီးလောင်မှု လျှော့ချပေးသော ဆေး သို့မဟုတ် Surfactants ကဲ့သို့ အဆိပ်သင့်ဓာတုပစ္စည်းများ သို့မဟုတ် တည်မြဲဓာတုညစ်ညမ်းမှု (POPs) များ ထည့်သွင်းအသုံးပြုထားခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ ကမ္ဘာမြေပေါ်ရှိနေရာတိုင်းတွင် တည်မြဲဓာတုညစ်ညမ်းမှုများ(POPs) ပါဝင်မှုများကို နည်းပညာရှင်များ၏ တိုင်းတာမှု သုတေသနစာတမ်းများအရ တွေ့ရှိနိုင်ပါသည်။

          အပူချိန်မြင့်မားသော ပလတ်စတစ်နှင့် ပလတ်စတစ်ထုတ်ကုန်ပစ္စည်းများအား ကြာရှည်စွာ အသုံးပြုခြင်းနှင့် ထိတွေ့စေသော အစားအစာ၊ အချိုရည်နှင့် ရေတို့၏ အတွင်းထဲသို့ အဆိပ်သင့် ဓာတုပစ္စည်းများ ဝင်ရောက်နိုင်သည်။ သက်ရှိတို့၏ အစာကွင်းဆက်တစ်လျှောက်တွင် ခန္ဓာကိုယ် တွင်း၌ စုပုံ (bio-accumulate)နေခြင်းကြောင့် အစာကွင်းဆက်မှာ အများဆုံးတွေ့ရပြီး လူ၏ ခန္ဓာကိုယ်တွင် အဆိပ်သင့်ဓာတုပစ္စည်းများ၏ အကျိုးဆက်များကို တွေ့ရှိနိုင်ပါသည်။ အချို့သော ဒြပ်ပေါင်းများနှင့် အခြားအခြေအနေများတွင် အဆိပ်သင့်ဓာတုပစ္စည်းပမာဏ နည်းသည့်တိုင်အောင် လူနှင့်ထိတွေ့မိပါက နာတာရှည်လည်ချောင်းနာခြင်း၊ အရေပြားရောဂါ၊ နားပင်းခြင်း၊ အမြင်အာရုံ ချို့ယွင်းခြင်း၊ အနာများ၊ အသည်းရောဂါ၊ အစာမကြေခြင်း၊ နှလုံးသွေးကြောဆိုင်ရာပြဿနာများ၊ ကင်ဆာရောဂါ၊ မျိုးပွားမှုဆိုင်ရာချို့ယွင်းခြင်း၊ ခုခံအားစနစ်ပြောင်းလဲခြင်း၊ အာရုံကြောဆိုင်ရာ ချွတ်ယွင်းခြင်း၊ ဟော်မုန်းဆိုင်ရာအနှောက်အယှက်ပေးခြင်း၊ မျိုးဗီဇဆိုင်ရာအဆိပ်သင့်ခြင်းနှင့် မွေးရာပါချို့ယွင်းချက်များ အပါအဝင် ကျန်းမာရေးဆိုင်ရာ သက်ရောက်မှုများစွာကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင် သည့်အတွက် ပလတ်စတစ်များ ထုတ်လုပ်ခြင်းနှင့် အသုံးပြုခြင်းတွင် သင့်လျော်သော စည်းမျဉ်း စည်းကမ်းများကို ကျင့်သုံးခြင်းသည် ပြည်သူ့ကျန်းမာရေးနှင့် ပတ်ဝန်းကျင်အပေါ် ပလတ်စတစ်၏ အဆိပ်သင့်ပစ္စည်းများ သက်ရောက်မှုကို လျှော့ချနိုင်ပါလိမ့်မည်။

          သို့ဖြစ်ပါ၍ အဆိပ်သင့်ဓာတုပစ္စည်းများ သို့မဟုတ် တည်မြဲဓာတုညစ်ညမ်းမှု (POPs) သည် လူ့ ကျန်းမာရေးနှင့် သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ကို ခြိမ်းခြောက်လာသောကြောင့် ၎င်းကို ထိန်းချုပ်ရန် အတွက် ၂၀၀၁ခုနှစ် စတော့ဟုမ်းကွန်ဗင်းရှင်း (Stockholm Convention) အောက်တွင် စည်းမျဉ်း စည်းကမ်းများကို ချမှတ်ထားခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါသည်။ စတော့ဟုမ်းကွန်ဗင်းရှင်းသည် အဆိုပါဓာတု ပစ္စည်းများ ထုတ်လုပ်မှုနှင့် သုံးစွဲမှုကို ဖယ်ရှားရန်အတွက် အစပိုင်းတွင် POPs အမျိုးအစား(၁၂)ခုဖြင့် စတင်၍ အမျိုးအစားအသစ်များကို နောက်ဆက်တွဲစာရင်းသွင်းထားရာ လက်ရှိတွင် POPs အမျိုးအစား  (၂၆)ခု ပါဝင်ပါသည်။ ပထမအနေဖြင့် ကန့်သတ်ထားသောPOPs အမျိုးအစား (၁၂)ခု တွင် ပိုးသတ်ဆေး(၈)မျိုး (Aldrin ၊ Chlordane ၊ DDT ၊ Dieldrin ၊ Endrin ၊ Heptachlor ၊ Mirex နှင့် Toxaphene)၊ စက်မှုသုံးဓာတုပစ္စည်းအမျိုးအစား (၂)မျိုး (Polychlorinated biphenyls, PCBs နှင့် Hexachlorobenzene)နှင့် မရည်ရွယ်ထားသောထုတ်ကုန်များတွင်(ကလိုရင်းနှင့် ကလိုရင်းပါဝင် ပစ္စည်း ဒိုင်အောက်ဇင် (Dioxins) နှင့် Furans) တို့ဖြစ်သည်။ အဆိုပါ အဆိပ်သင့်ဓာတုပစ္စည်းများ သို့မဟုတ် တည်မြဲဓာတုညစ်ညမ်းမှု(POPs)အမျိုးအစား (၁၂)မျိုး စလုံးသည် အလွန်နည်းသော ပမာဏတွင်ပင် ခန္ဓာကိုယ်၏ ဟော်မုန်းများကို အနှောက်အယှက်ပေးခြင်း၊ သားအိမ်အတွင်း အန္တရာယ်ဖြစ်စေခြင်း၊ ကိုယ်ဝန်ဆောင်စဉ် ဖွံ့ဖြိုးမှုပြောင်းလဲစေခြင်း၊ မှတ်ဉာဏ်အားနည်းစေခြင်း၊ ရောဂါတိုက်ထုတ်ရန်နှင့် မျိုးပွားနိုင်စွမ်းတို့ကို ထိခိုက်စေနိုင်ပါသည်။

          လက်ရှိတွင် အဆိပ်သင့်ဓာတုပစ္စည်းများ သို့မဟုတ် တည်မြဲဓာတုညစ်ညမ်းမှု (POPs) ပါဝင်မှု ပမာဏကို တိုင်းတာ၍ လျှော့ချနိုင်ရန် ပလတ်စတစ်ထုတ်ကုန်များနှင့် ပြန်လည်အသုံးပြုခြင်းများ (Recycling materials)အတွက် ပလတ်စတစ်အမှိုက်များကို ကိုင်တွယ်ခြင်းနှင့် ပြန်လည်အသုံးပြု နိုင်မှုကို သုတေသနပြုလေ့လာပြီး POPs များကို သင့်လျော်သော စီမံခန့်ခွဲမှုအတွက် ဖွံ့ဖြိုးပြီး နိုင်ငံများတွင် သုတေသနလုပ်ငန်းများ ဆောင်ရွက်နေပါသော်လည်း ကျွန်ုပ်တို့ကဲ့သို့ ဖွံ့ဖြိုးဆဲနိုင်ငံ များတွင် ပလတ်စတစ်ထုတ်ကုန်ပစ္စည်းများနှင့်ပတ်သက်၍ သုတေသနလုပ်ငန်းများ မရှိသည့်အပြင် ပြည်သူအသိပညာပေးရေး ဆောင်ရွက်မှုများလည်း မရှိသေးပါ။

          ပလတ်စတစ်ထုတ်ကုန်အသစ်များတွင် အဆိပ်သင့်ဓာတုပစ္စည်းများ သို့မဟုတ် တည်မြဲဓာတု ညစ်ညမ်းမှု (POPs)များကို ယေဘုယျအားဖြင့် အသုံးမပြုထားသော်လည်း အသုံးပြုပြီးသော စွန့်ပစ် ပစ္စည်းများတွင် တွေ့ရှိနိုင်ပါသေးသည်။ ထိုအသုံးပြုပြီးသောစွန့်ပစ်ပစ္စည်းများကို ပြန်လည်အသုံးပြု ပါက POPs များသည် ထုတ်ကုန်အသစ်များတွင် ပြန်လည်ဝင်ရောက်လာနိုင်သည်။ အထူးသဖြင့် လူသုံးကုန်ပစ္စည်းများနှင့်ဆက်စပ်နေပါက ကျန်းမာရေးကို ထိခိုက်စေပါသည်။ သို့ပါသောကြောင့် ပလတ်စတစ်ထုတ်ကုန်များ ထိန်းချုပ်ရေးသည် အရေးပါသော အခန်းကဏ္ဍတွင် ပါဝင်နေပါသည်။ အန္တရာယ်ရှိသော အဆိုပါဆက်စပ်ပစ္စည်းများအား ဖွံ့ဖြိုးဆဲနိုင်ငံများ၌ နည်းပညာလိုအပ်ချက်များ ဖြည့်ဆည်းနိုင်ခြင်းမရှိခင်ကာလတွင် အဆိပ်သင့်ဓာတုပစ္စည်းများ သို့မဟုတ် တည်မြဲဓာတုညစ်ညမ်း မှု (POPs)  ပါဝင်သောထုတ်ကုန်များ လျော့နည်းလာစေရေးအတွက် လက်တွေ့နည်းဖြင့် ပလတ် စတစ် အသုံးအဆောင်များအား ထပ်မံဝယ်ယူအသုံးမပြုဘဲ၊ ပြန်လည်အသုံးပြုခြင်း သို့မဟုတ် အစား ထိုးပစ္စည်းများအသုံးပြုခြင်းကို စားသုံးသူပြည်သူများမှ ကျင့်သုံးနိုင်ပါက အဆိုပါ ထုတ်ကုန်များ ထုတ်လုပ်မှုလျော့နည်းလာပြီး အဆိပ်သင့်ဓာတုပစ္စည်းများ ထုတ်လွှတ်မှု လျော့ပါးလာခြင်းနှင့်အတူ ပလတ်စတစ်အမှိုက်ပြဿနာများကို လျှော့ချနိုင်ခြင်းအားဖြင့် သက်ရှိသတ္တဝါများ၏ ကျန်းမာရေးနှင့် သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ကို ကာကွယ်ထိန်းသိမ်း‌စောင့်ရှောက်နိုင်ကြပါစေကြောင်း အသိပေးနှိုးဆော် လိုက်ရပါသည်။

CTQM

              “ကုန်စည်လုံခြုံစိတ်ချရမှုအစ ကုန်အညွှန်းအမှတ်အသားက” ဆိုသည့်အတိုင်း ထုတ်ကုန် ပစ္စည်းများတွင် ကုန်အညွှန်းအမှတ်အသား ပြည့်စုံစွာဖော်ပြပေးခြင်းကြောင့် စားသုံးသူများအနေဖြင့် ထုတ်ကုန်များအပေါ် ယုံကြည်စိတ်ချမှုရှိမည်ဖြစ်သဖြင့် လုပ်ငန်းရှင်များအနေဖြင့် မိမိ၏ထုတ်ကုန် များကို ပိုမိုထုတ်လုပ်နိုင်မည်ဖြစ်ရာ စားသုံးသူများ၏ ယုံကြည်စိတ်ချရမှုကိုရစေပြီး စီးပွားလည်းဖြစ်ထွန်းမည်ဖြစ်ပါသည်။

              စားသုံးသူသည် ကုန်စည် သို့မဟုတ် ဝန်ဆောင်မှုကို ရွေးချယ်ဝယ်ယူအသုံးပြုရာတွင် လိုအပ်သော သတင်းအချက်အလက်များ ပြည့်စုံမှန်ကန်စွာ သိရှိခွင့်ရှိရမည်ဖြစ်သကဲ့သို့ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်များအနေဖြင့်လည်း ကုန်စည် သို့မဟုတ် ဝန်ဆောင်မှု၏ အာမခံချက်၊ သတ်မှတ်ချက်များနှင့် စပ်လျဉ်း၍ ရိုးရှင်းမှန်ကန်သော သတင်းအချက်အလက်များကိုပေးရန် တာဝန်ရှိပါသည်။ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်သည် မိမိထုတ်လုပ်သည့် ကုန်စည်များတွင် ကုန်အညွှန်းအမှတ်အသားများကို ပြည့်စုံမှန်ကန်စွာဖော်ပြပေးခြင်းသည် ရိုးရှင်းမှန်ကန်သော သတင်းအချက်လက်များပေးခြင်းဖြစ်ပါသည်။ သို့မှသာ စားသုံးသူသည် ကုန်စည်များ၏သုံးစွဲပုံများ အပါအဝင် သိသင့်သိထိုက်သည့် အချက်အလက်များကို ပြည့်ပြည့်စုံစုံသိရှိရသဖြင့် ၎င်းကုန်စည်ကို ယုံကြည်စိတ်ချစွာ သုံးစွဲနိုင်မည်ဖြစ်၍ စိတ်ကျေနပ်မှုရရှိစေမည်ဖြစ်ပါသည်။

              စားသုံးသူကာကွယ်ရေးဥပဒေ ပုဒ်မ ၄၁ အရ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်သည် ကုန်အညွှန်း အမှတ်အသားဖော်ပြခြင်းနှင့်စပ်လျဉ်း၍ ကုန်စည်အမျိုးအစားအလိုက် သတ်မှတ်ချက်များနှင့်အညီ ကုန်စည်၏အမှတ်တံဆိပ်၊ ကုန်စည်၏အမျိုးအမည်၊ အရွယ်အစား၊ အရေအတွက်နှင့် အသားတင် ပမာဏ၊ ထားသိုသိမ်းဆည်းမှုအညွှန်း၊ သုံးစွဲပုံနည်းလမ်း၊ ထုတ်လုပ်သည့်ရက်စွဲနှင့် သက်တမ်းကုန်ဆုံး သည့်ရက်စွဲ၊ ထုတ်လုပ်မှုအမှတ်စဉ်၊ ပြည်တွင်းသို့ တင်သွင်းလာသောကုန်စည်ဖြစ်ပါက တင်သွင်းသူ ၏ အမည်နှင့်လိပ်စာ၊ ထုတ်လုပ်သည့် လုပ်ငန်းအမည်နှင့်လိပ်စာ၊ ထုတ်လုပ်သည့်နေရာ သို့မဟုတ် ပြည်ပမှကုန်စည်များ တင်သွင်းပြီး ပြန်လည်ထုပ်ပိုးသည့်နေရာ၊ ကုန်စည်တွင်ပါဝင်သော ကုန်ကြမ်း ပစ္စည်းအမျိုးအမည်များနှင့် ပစ္စည်းများ၏ ပမာဏ၊ ပါဝင်မှုအချိုးအစား၊ ကျန်းမာရေးဆိုင်ရာ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုး သို့မဟုတ် ဓါတ်မတည့်ကြောင်းဖော်ပြချက်နှင့် ကြိုတင်သတိပေးချက်၊ သက်ဆိုင် ရာ အစိုးရဌာနများက ဖော်ပြရန် သတ်မှတ်ထားသော အချက်အလက်များကို သိသာထင်ရှားစွာ ဖော်ပြရပါမည်။ ပုဒ်မ ၄၂ အရ မည်သည့်စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်မဆို ကုန်စည်တွင် သက်ဆိုင်ရာ အဖွဲ့အစည်းများ၏ သိပ္ပံနည်းကျ သုတေသနပြုဆောင်ရွက်ချက်နှင့် ကျန်းမာရေးဆိုင်ရာ အာမခံချက်များ ဖော်ပြနိုင်ပါသည်။

              ပုဒ်မ ၄၃ အရ ကုန်စည်၏အမျိုးအမည်၊ အရွယ်အစား၊ အရေအတွက်နှင့် အသားတင် ပမာဏ၊ ထားသိုသိမ်းဆည်းမှုအညွှန်း၊ ကျန်းမာရေးဆိုင်ရာ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုး သို့မဟုတ် ဓါတ် မတည့်ကြောင်းဖော်ပြချက်နှင့် ကြိုတင်သတိပေးချက် တို့ကို ကုန်အညွှန်းအမှတ်အသားဖော်ပြရာ၌ မြန်မာဘာသာဖြင့်ဖြစ်စေ၊ မြန်မာဘာသာနှင့်အခြားဘာသာတစ်ခု သို့မဟုတ် တစ်ခုထက်ပို၍ တွဲလျက်ဖြစ်စေ ရေးသားဖော်ပြရပါမည်။ ဥပဒေပါစကားရပ်ဖြင့် တင်ပြထားခြင်းဖြစ်ပါသဖြင့် လုပ်ငန်းရှင်များအတွက် အလွယ်တကူ နားမလည်နိုင်ခြင်း ဖြစ်နိုင်ပါသည်။ အများနားလည်စေနိုင် မည့် အရပ်စကားဖြင့်ပြောရမည်ဆိုလျှင် ဤအပိုဒ်ပါ အချက်များကို ကုန်အညွှန်းအမှတ်အသား ဖော်ပြရာ၌ အခြားမည်သည့် ဘာသာစကားဖြင့် ဖော်ပြထားစေကာမူ မြန်မာဘာသာဖြင့်လည်း မဖြစ်မနေ ဖော်ပြရပါမည်ဟု ဆိုလိုခြင်းဖြစ်ပါသည်။

              စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်သည် ကုန်စည်များတွင် ကုန်အညွှန်းအမှတ်အသားများကို မြန်မာ ဘာသာဖြင့်ဖော်ပြရာ၌ သတ်မှတ်ချက်များနှင့်အညီ ဆောင်ရွက်နိုင်ရန် ကုန်စည်အမျိုးအစားအလိုက် အသေးစိတ်ညွှန်ကြားချက်ကို မြန်မာနိုင်ငံ စားသုံးသူကာကွယ်ရေး ကော်မရှင်က ၃.၁၂.၂၀၁၉ ရက်စွဲ ပါ ညွှန်ကြားချက်အမှတ် ၂/၂၀၁၉ ကိုထုတ်ပြန်ခဲ့ပြီးဖြစ်ပါသည်။ ကော်မရှင်၏ ညွှန်ကြားချက်ကို စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်များသို့ ဖြန့်ဝေထားပြီးဖြစ်ပါသည်။

              ကုန်အညွှန်းအမှတ်အသားများကို မြန်မာဘာသာဖြင့်ဖော်ပြခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ လုပ်ငန်း ရှင်များနှင့်တွေ့ဆုံပွဲတစ်ခုမှ အတွေ့အကြုံကို မျှဝေဖော်ပြလိုပါသည်။ လွန်ခဲ့သည့် ၂ နှစ်ခန့် ၂၀၂၀ ပြည့်နှစ် ဇန်နဝါရီလက မြို့နယ်တစ်ခုတွင် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်များနှင့် တွေ့ဆုံ၍ ကုန်စည်များတွင် ကုန်အညွှန်းအမှတ်အသားများကို ပြည့်စုံမှန်ကန်စွာဖော်ပြပေးရန် ရှင်းလင်းဆွေးနွေးခဲ့ပါသည်။ အဆိုပါဆွေးနွေးပွဲတွင် ဒေသထွက်ကုန်များအား တန်ဖိုးမြှင့်ထုတ်ကုန်အဖြစ် ထုတ်လုပ်သည့် လုပ်ငန်းရှင်တစ်ဦးက ကုန်အညွှန်းအမှတ်အသားများကို အင်္ဂလိပ်ဘာသာဖြင့် ဖော်ပြခြင်းသည် နိုင်ငံတကာ စံချိန်စံညွှန်းနှင့် ကိုက်ညီပါကြောင်း၊ ယခုအခါ အင်္ဂလိပ်စာတတ်ကျွမ်း သူများပေါများလာပြီဖြစ်ပါကြောင်း တင်ပြခဲ့ပါသည်။ ၎င်းလုပ်ငန်းရှင်သည် ကုန်စည်များတွင် မြန်မာ ဘာသာဖြင့်ဖော်ပြခြင်းသည် ခေတ်နောက်ပြန်ဆွဲခြင်းဖြစ်သည်ဟု တိုက်ရိုက်မပြောသော်လည်း ထိုသို့ အဓိပ္ပာယ်သက်ရောက်သည့် တင်ပြချက်ဖြစ်ပါသည်။

              ၎င်းလုပ်ငန်းရှင်၏ တင်ပြချက်သည် မှန်ကောင်းမှန်နိုင်သော်လည်း အင်္ဂလိပ်စာပါလျှင် နိုင်ငံခြားဖြစ်ဟုဆိုကာ တလွဲအတွေးများဖြင့် ဝယ်ယူသုံးစွဲမှုများရှိကြပါသည်။ ယနေ့ခေတ်လူငယ်များသည် ကျောင်းစတက်စဉ် သူငယ်တန်းကတည်းက အင်္ဂလိပ်စာနှင့် ရင်းနှီးခဲ့သည်မှာမှန်သော်လည်း လုပ်ငန်းခွင်သို့ရောက်သောအခါ အင်္ဂလိပ်စာနှင့် ဝေးကွာသွားရသည်မှာ အများစုဖြစ်ပါသည်။ ကုန်အညွှန်းအမှတ်အသားများကို မြန်မာဘာသာဖြင့် ရိုးရှင်းစွာဖော်ပြထားမှသာ အင်္ဂလိပ်စာနှင့်အကျွမ်းတဝင်မရှိသည့် စားသုံးသူများအနေဖြင့် ကုန်စည်နှင့်ဝန်ဆောင်မှုများကို လွယ်လင့်တကူရွေးချယ်ဝယ်ယူနိုင်မည်ဖြစ်ပါသည်။

              ယနေ့လူငယ်များသည် စားသုံးသူကာကွယ်ရေးဆိုင်ရာ ဗဟုသုတများကို အတော် အသင့်ရရှိနေကြပြီးဖြစ်ရာ ကုန်စည်များကို အရည်အသွေးဦးစားပေး၍ ရွေးချယ်ဝယ်ယူ တတ်လာကြပြီဖြစ်ပါသည်။ ကုန်အညွှန်းအမှတ်အသားကို မြန်မာဘာသာဖြင့် ဖော်ပြခြင်းကသာ စားသုံးသူများအတွက် ပိုမိုလွယ်ကူရှင်းလင်းစွာသိမြင်နိုင်မည်ဖြစ်သဖြင့် လုပ်ငန်းရှင်အတွက်လည်း အကျိုးပိုမိုဖြစ်ထွန်းနိုင်ပါကြောင်း ရှင်းပြရလေ့ရှိပါသည်။ ဈေးကွက်အတွင်း ကွင်းဆင်းလေ့လာသည့်အခါတွင် ထုတ်ကုန်အများစုသည် မြန်မာဘာသာဖြင့် ကုန်အညွှန်းအမှတ်အသားဖော်ပြလျက် ဖြန့်ဖြူးရောင်းချလျှက်ရှိနေသည်ကို တွေ့ရှိရသဖြင့် ဝမ်းမြောက်ရပါသည်။

              ကုန်စည်များတွင် ကုန်အညွှန်းအမှတ်အသားများ ဖော်ပြခြင်းသည် သာမန်အားဖြင့် ခက်ခဲသောကိစ္စမဟုတ်သော်လည်း အချို့သောလုပ်ငန်းရှင်များအနေဖြင့် ဥပဒေနှင့်အညီဆောင်ရွက် ရခြင်းဟူသော အတွေးအမြင်ကြောင့် အမှားအယွင်းဖြစ်မည်ကို စိုးရိမ်သည့်အနေအထားတွင်ရှိနေကြ သည်ကို တွေ့ရှိရပါသည်။ သို့ဖြစ်ပါ၍ လုပ်ငန်းရှင်များအနေဖြင့် ကုန်အညွှန်းအမှတ်အသား မှန်ကန် စွာ ဖော်ပြနိုင်ရန်အတွက် စားသုံးသူရေးရာဦးစီးဌာန၊ ခရိုင်ဦးစီးမှူးရုံးများနှင့် မြို့နယ်တာဝန်ခံရုံးများ သို့ ဆက်သွယ်အကူအညီတောင်းခံနိုင်ပါသည်။ ကုန်အညွှန်းအမှတ်အသားဖော်ပြခြင်းအပါအဝင် စားသုံးသူ ရေးရာကိစ္စများအားလုံးကို အကူအညီတောင်းခံလာပါက ဌာနဝန်ထမ်းများအနေဖြင့် အကူအညီပေးရန် အသင့်ရှိကြောင်း သတင်းကောင်းပါးလိုပါသည်။

              သို့ဖြစ်ပါ၍ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်များသည် မိမိတို့၏ထုတ်ကုန်များကို ကုန်အညွှန်းအမှတ် အသားပြည့်စုံစွာဖော်ပြခြင်းဖြင့် ကုသိုလ်လည်းရ ဝမ်းလည်းဝဆိုသလို စားသုံးသူအတွက်လည်း အကျိုးရှိ၊ မိမိလုပ်ငန်းလည်းအောင်မြင်မည်ဖြစ်ပြီး စီးပွားဥစ္စာ ဒီရေအလားကြီးပွားလာမည်ဖြစ်ပါသည်။ ကုန်အညွှန်းအမှတ်အသားဖော်ပြခြင်းအပါအဝင် စားသုံးသူရေးရာကိစ္စအားလုံးတွင် စားသုံးသူရေးရာဦးစီးဌာန ဝန်ထမ်းများမှ အကူအညီပေးရန်အသင့်ရှိနေပါသဖြင့် စားသုံးသူအခွင့်အရေးနှင့် အကျိုးစီးပွားများကို ကာကွယ်စောင့်ရှောက်ပေးနိုင်ရေးအတွက် လုပ်ငန်းရှင်များမှ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ပေးနိုင်ပါရန် တင်ပြလိုက်ရပါသည်။

စောသန်းထိုက်ကျော်

စားသုံးသူရေးရာဦးစီးဌာန

ပဲခူးတိုင်းဒေသကြီး

              နိုင်ငံတော်၏ စီးပွားရေးကို ထောက်ပံ့ပေးလျှက်ရှိသော လုပ်ငန်းများတွင် စိုက်ပျိုးရေး သည်လည်း အဓိကလုပ်ငန်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံ၏ ပထဝီအနေအထား၊ ရာသီဥတု၊ ယဉ်ကျေးမှု၊ လူဦးရေ၊ နည်းပညာပိုင်ဆိုင်မှု၊ လမ်းပန်းဆက်သွယ်နိုင်မှုအခြေအနေနှင့် ရေမြေ တောတောင် တည်ရှိမှုတို့အပေါ် မူတည်၍ စိုက်ပျိုးသီးနှံများလည်း တူညီမှုမရှိကြဘဲ ကွဲပြားလျှက် ရှိပါသည်။

              တောင်ငူခရိုင်၊ အုတ်တွင်းမြို့နယ်၊ ဗောဓိကုန်းသကြားစက်သည် ဒီဇင်ဘာလ ၁ ရက်နေ့ တွင် ကြံများစတင်ဝယ်ယူနေပြီ ဖြစ်ပါသည်။ ပဲခူးတိုင်းဒေသကြီး၊ တောင်ငူမြို့နယ်ရှိ ကျေးရွာများ သည် မိုးရေချိန်ရရှိမှု၊ ဆည်ရေရရှိမှု အပေါ်မူတည်၍ မတ်ပဲ၊ စပါး၊ ကြံ သီးနှံများ စိုက်ပျိုးကြပါသည်။ တောင်ငူမြို့နယ်တွင် ကြံစိုက်ဧက ၄၇၂၆ ခန့်ရှိပါသည်။ ကြံမှထုတ်လုပ်သော သကြားသည် လူတို့ အစားအစာတွင် အရေးပါသော ကုန်ပစ္စည်းတစ်ခုဖြစ်နေသဖြင့် ပြည်တွင်းသကြားစားသုံးမှုကို အထောက်အကူပြုနေပါသည်။

              တောင်ငူမြို့နယ်၊ ဒိုးသောင်ကျေးရွာအုပ်စုတွင် ကြံစိုက်ဧက ၄၀၀ ခန့်ရှိပါသည်။ ကြံစိုက် တောင်သူများသည် ကြံတစ်တန်လျှင် ၄၅၀၀၀ ကျပ်ရောင်းချရပါသည်။ ကြံတစ်ဧက စိုက်ပျိုးစရိတ် ၇၅၀၀၀၀ ကျပ် ကုန်ကျပါသည်။ ယခုနှစ်တွင် မြေဩဇာဈေး မြင့်တက်လာသဖြင့် ယခင်နှစ်နှင့် နှိုင်းယှဉ်လျှင် စိုက်ပျိုးစရိတ် အနည်းငယ်မြင့်တက်လာပါသည်။ တချို့တောင်သူများသည် ဇီဝမြေဩဇာ နွားချေးကို အသုံးပြုနေကြပါသည်။ ကြံခုတ်လုပ်သားများအနေဖြင့် မနက် ၇ နာရီမှ ညနေ ၄ နာရီအထိ အလုပ်ဆင်းရပြီး တစ်ရက်လျှင် လုပ်အားခ ၄၀၀၀ ကျပ် ပေးချေရကြောင်း၊ ကြံခုတ်လုပ်သားတစ်ဦး တစ်ရက်ခုတ်လျှင် (၁)တန်ခန့် ရရှိကြောင်း၊ ကြံကားတင်ခအဖြစ် တစ်တန်လျှင် ၃၀၀၀ ကျပ် ပေးရကြောင်း၊ ကြံစိုက်ခင်း မှ စက်ရုံသို့သယ်ယူမှုကို သက်ဆိုင်ရာ သကြားစက်မှ တာဝန်ခံသယ်ယူပါကြောင်း၊ စိုက်ပျိုးစရိတ်၊ ကြံခုတ်ခ၊ ကြံကားတင်ခ စုစုပေါင်း တစ်ဧက ၉၂၀၀၀၀ ကျပ်ခန့်  ရှိသော်လည်း ကြံတစ်ဧက တန် ၂၅ ထွက်ရှိပြီး ၁၁၂၅၀၀၀ ကျပ်ခန့် ရရှိသဖြင့် တစ်ဧက ၂၀၀၀၀၀ ကျပ်ခန့် အကျိုးအမြတ်ရရှိကြောင်း၊ ကြံတစ်ဧက စိုက်ပျိုးလျှင် ၂၅ တန်အထက် ထွက်ရှိကြောင်း၊ ကောင်းသည့်မြေများ၊ စစ်တောင်းမြစ်ဘေးရှိ မြေကွက်များတွင် စိုက်ပျိုးသည့် တောင်သူများသည် တစ်ဧက တန် ၃၀ အထိ ထွက်ရှိသောကြောင့် ကြံစိုက်တောင်သူ များ ဝင်ငွေအခွင့်အလမ်းရရှိနေကြောင်း၊ ယခင်နှစ်က ကြံတစ်တန် ၃၃၅၀၀ ကျပ်သာ ရောင်းရသည့်အတွက် အကျိုးခံစားခွင့် နည်းပါးကြောင်း၊ ယခု ကြံဈေးတက်လာသည့်အတွက် အကျိုးအမြတ်ပိုမိုရရှိကြောင်း ကြံတောင်သူ ဦးကျော်ဝင်း ၏ ပြောပြချက်အရ သိရပါသည်။

              ကြံစိုက်ပျိုးသည့်တောင်သူများနှင့် ကြံစိုက်ခင်းများသည် သကြားစက်အတွက် မဖြစ်မနေ လိုအပ်သလို ကြံစိုက်တောင်သူများအတွက် ခေတ်မီသကြားစက်ကြီးများလည်း လိုအပ်ပါသည်။ သက်ဆိုင်ရာ သကြားစက်များမှ ကြံများကို တာဝန်ခံ၍ သယ်ယူခြင်း၊ ကြံစိုက်တောင်သူများအတွက် တစ်ဧက ၂၀၀၀၀၀ ကျပ် ထုတ်ချေးပေးခြင်း၊ ငွေထုတ်ချေးသော်လည်း ကြံပေါ်ချိန်တွင် ဈေးဖြတ်ခြင်းမရှိ၊ ပေါက်ဈေးအတိုင်းပေး၍ ဝယ်ယူခြင်း များသည် ကြံစိုက်တောင်သူများကို များစွာအထောက်အကူ ပြုပါသည်။ ကြံကားများရောက်ရှိပါက ကတ္တားချိန်ပြီးသည်နှင့် ကြံဖိုးငွေများ ပေးချေပါသည်။

              ကြံများ စက်ရုံသို့အချိန်မီရောက်ရှိရန် လမ်းပန်းဆက်သွယ်ရေး ကောင်းမွန်လာခြင်းကြောင့်လည်း ကြံစိုက်တောင်သူများအတွက် အလေအလွင့်ဆုံးရှုံးမှု နည်းပါးလာပါသည်။ ကြံစိုက်တောင်သူများ၏ အခက်အခဲ အနေဖြင့် စက်ရုံမှ စိုက်ပျိုးစရိတ်ကြိုထုတ်ပေးရန် ဘဏ်များမှ ငွေလိုသလောက် ထုတ်ရန် ခက်ခဲ သဖြင့် စိုက်ပျိုးစရိတ် ကြိုတင်ငွေထုတ်ယူရရှိမှု မရှိသေးကြောင်း၊ ကြံဖိုးငွေ ပေးချေရာတွင် ဘဏ်မှ ငွေထုတ်ယူ ရရှိသည့်အပေါ် အဆင်ပြေအောင် ဆောင်ရွက်ပေးနေပါကြောင်း ကြံစိုက်တောင်သူ ဦးကျော်ဝင်းမှ ပြောကြားခဲ့ပါကြောင်း သိရှိခဲ့ရပါသည်။

DOCA(ပဲခူး)

          ၂၀၂၁ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာလ ၂ ရက်နေ့တွင် ပြည်နယ်အစိုးရအုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့ခွဲ(ရှမ်းအရှေ့)ဥက္ကဌ၊ အဖွဲ့ဝင်များနှင့်အတူ သက်ဆိုင်ရာဆက်စပ်ဌာနများဖြစ်သော အကောက်ခွန်ဦးစီးဌာန၊ကုန်သွယ်ရေး ဦးစီးဌာန၊ ပြည်တွင်းအခွန်များဦးစီးဌန၊ စားသုံးသူရေးရာဦးစီးဌာနရှိ တာဝန်ရှိသူများသည် ကျိုင်းတုံ-တာချီလိတ်မြို့အတွင်း ဘိလပ်မြေဖြန့်ဖြူးရောင်းချပေးလျှက်ရှိသော ကုန်သည်လုပ်ငန်းရှင်များနှင့် တွေ့ဆုံ၍ ဘိလပ်မြေတင်သွင်းမှုအား ဆွေးနွေးခဲ့ရာ ဘိလပ်မြေတင်သွင်းမှုရပ်ဆိုင်းခဲ့ရာတွင် အခက် အခဲများနှင့် ကြုံတွေ့နေရသောကြောင့် အထက်အဆင့်ဆင့်သို့ တင်ပြခဲ့ပြီး ထိုတင်ပြချက်အရ ရှမ်းပြည်နယ်(အရှေ့ပိုင်း)၏ ဘိလပ်မြေတင်သွင်းမှုကိစ္စနှင့် ပတ်သက်၍ ဖြေလျော့ပေးရန် စီးစဉ်ခဲ့ ကြောင်း သိရှိရပါသည်။ ထိုဖြေလျော့ပေးမှုတွင် မူဝါဒအနေဖြင့် ဒေသတွင်း သုံးစွဲရန်အတွက်သာခွင့် ပြုပြီး ပြည်နယ်အုပ်ချုပ်ရေး၏ ထောက်ခံချက်လိုအပ်မည်ဖြစ်ကြောင်း၊ ကန့်သတ်ချက်အနေဖြင့် လိုင်စင်တစ်ခါလျှေက် တန်(၁၀၀)သာ လျှေက်ထားခွင့်ပြုပြီး ပြည်မသို့ရောင်းဝယ်ဖောက်ကားမှု မပြုရဟု သတ်မှတ်ထားရှိကြောင်း သိရှိခဲ့ရပါသည်။ နောက်နောင် ပြည်တွင်းသုံးစွဲမှု ဖူလုံမှုရှိစေရန် အတွက် ဘိလပ်မြေစက်ရုံတည်ဆောက်ရန် ဆန္ဒရှိပါကြောင်းနှင့် တာဝန်ရှိသူအဆင့်ဆင့်မှ ကူညီဆောင်ရွက်ပေးစေလိုကြောင်း လုပ်ငန်းရှင်တစ်ဦးမှ ပြောကြားသွားကြောင်း သိရှိခဲ့ရပါသည်။