ပြည်တွင်းကုန်သွယ်မှုသတင်း

   ၂၀၂၄ ခုနှစ်၊ ဇန်နဝါရီလ တတိယပတ်အတွင်း ဘားအံမြို့တွင် အခြေခံစားကုန်များဖြစ်သော သထုံပေါ်ဆန်းဆန် တစ်ပြည် ၅၂၀၀ ကျပ်၊ ဧည့်မထဆန် (မနောသုခ) တစ်ပြည် ၃၂၀၀ ကျပ်၊ ဆန်ကွဲ တစ်ပြည် ၂၅၀၀ ကျပ်ဖြင့် အရောင်းအဝယ်ဖြစ်လျက်ရှိပါသည်။ စားအုန်းဆီ(ယိုးဒယား) တစ်ပိဿာလျှင် ၇၃၀၀ ကျပ်၊ စားအုန်းဆီ(ရည်ညွှန်းဈေး) တစ်ပိဿာလျှင် ၅၆၀၀ ကျပ်၊ မြေပဲဆီတစ်ပိဿာလျှင် ၁၅၀၀၀ ကျပ်တို့ဖြင့် အရောင်းအဝယ်ဖြစ်လျက်ရှိပြီး ကြက်သွန်နီ တစ်ပိဿာလျှင် ၃၅၀၀ ကျပ်၊ ကြက်သွန်ဖြူ (ကြူကုတ်) တစ်ပိဿာလျှင် ၁၂၀၀၀ ကျပ်နှင့် ကြက်သွန်ဖြူ(ရှမ်းစ)ထူး ၄ တစ်ပိဿာလျှင် ၁၈၀၀၀ ကျပ်၊ အာလူး တစ်ပိဿာလျှင် ၃၂၀၀ ကျပ်၊ ဂျင်း တစ်ပိဿာလျှင် ၆၀၀၀ ကျပ်၊ ငရုပ်သီးခြောက် တစ်ပိဿာလျှင် ၁၄၀၀၀ ကျပ်၊ ပဲနီလေး တစ်ပိဿာလျှင် ၁၂၅၀၀ ကျပ်၊ ကုလားပဲခြမ်း တစ်ပိဿာလျှင် ၇၀၀၀ ကျပ်ဖြင့် အရောင်းအဝယ် ဖြစ်လျက်ရှိပါသည်။

   အသား/ငါး ဈေးနှုန်းများမှာ ဝက်သား တစ်ပိဿာလျှင် ၁၅၀၀၀ ကျပ်၊ အမဲသား တစ်ပိဿာ လျှင် ၁၅၀၀၀ ကျပ်၊ ဆိတ်သား တစ်ပိဿာလျှင် ၁၈၀၀၀ ကျပ်၊ ကြက်သား(CP) တစ်ပိဿာလျှင် ၁၀၅၀၀ ကျပ်၊ ချောင်းငါးကြင်း တစ်ပိဿာလျှင် ၂၀၀၀၀ ကျပ်၊ ငါးမြစ်ချင်း တစ်ပိဿာလျှင် ၈၀၀၀ ကျပ်၊ မွေးမြူရေးငါးခူ တစ်ပိဿာလျှင် ၇၀၀၀ ကျပ်၊ ပုစွန်(ဘော့ချိတ်) တစ်ပိဿာလျှင် ၂၂၀၀၀ ကျပ် ဖြင့် ငါးဈေးများမှာ ယခင်အပတ်အတိုင်းဈေးနှုန်းတည်ငြိမ်ပြီး အရောင်းအဝယ်ဖြစ်လျက်ရှိကြောင်း သိရသည်။

    ကြက်ဥလက်လီဈေးနှုန်းမှာ ကြက်ဥ(ကြီး)တစ်လုံးလျှင် ၂၅၀ ကျပ်၊ ကြက်ဥ(သေး) တစ်လုံးလျှင် ၂၃၀ ကျပ်၊ ဘဲဥ(ကြီး) တစ်လုံးလျှင် ၃၈၀ ကျပ်၊ ဘဲဥ(သေး)တစ်လုံးလျှင် ၃၅၀ ကျပ်၊  ဟင်းသီးဟင်းရွက်ဈေးနှုန်းများမှာ ဂေါ်ဖီထုတ် ၁ ထုတ်လျှင် ၁၅၀၀ ကျပ်၊ ခရမ်းချဉ်သီး တစ်ပိဿာလျှင် ၂၀၀၀ ကျပ်၊ ပဲတောင့်ရှည်သီး တစ်စည်းလျှင် ၇၀၀ ကျပ်၊ ကန်စွန်းရွက် တစ်စည်းလျှင် ၂၅၀ ကျပ်၊ ချဉ်ပေါင်ရွက် တစ်စည်းလျှင် ၂၅၀ ကျပ်ဖြင့် အရောင်းအဝယ် ဖြစ်လျက်ရှိပါသည်။

DOCA(ကရင်)

    ကရင်ပြည်နယ်၊ဘားအံမြို့ရေပေါ်စံပြဈေးအတွင်းနေ့စဉ်ရောင်းချလျက်ရှိသော ကြက်ဥနှင့် ဘဲဥဈေးနှုန်းများမှာ ၂၀၂၄ ခုနှစ်၊ ဇန်နဝါရီလ ဒုတိယပတ်အတွင်း၌ ကြက်ဥအကြီး တစ်လုံးလျှင် ၂၇၀ကျပ်၊ ကြက်ဥအလတ် တစ်လုံးလျှင် ၂၅၀ကျပ်၊ ကြက်ဥအသေး တစ်လုံးလျှင် ၂၂၀ကျပ်ဈေနှုန်းတို့ ဖြင့် အသီးသီးရောင်းချလျက်ရှိရာ ယခု ဇန်နဝါရီလ တတိယပတ်၌ ကြက်ဥအကြီး တစ်လုံးလျှင် ၂၅၀ကျပ်၊ ကြက်ဥအလတ် တစ်လုံးလျှင် (၂၃၀)ကျပ် ကြက်ဥအသေး တစ်လုံးလျှင် ၂၀၀ ကျပ်ဖြင့် ဈေးနှုန်းအနည်းငယ်ကျဆင်းလာခဲ့ပါသည်။

  ဘဲဥဈေးနှုန်းအနေဖြင့်လည်း ဇန်နဝါရီလ ဒုတိယပတ် ၌ ဘဲဥအကြီးတစ်လုံးလျှင် ၄၀၀ကျပ်၊ ဘဲဥအလတ်တစ်လုံးလျှင် ၃၈၀ကျပ်၊ ဘဲဥအသေးတစ်လုံးလျှင် ၃၅၀ကျပ်ဈေးနှုန်းအသီးသီးတို့ဖြင့် ရောင်းချလျက်ရှိပြီး  ယခုဇန်နဝါရီလ တတိယပတ်၌   ဘဲဥအကြီးတစ်လုံးလျှင် ၃၈၀ကျပ်၊ ဘဲဥအလတ်တစ်လုံးလျှင် ၃၅၀ကျပ်ဈေးနှုန်းတို့ဖြင့် အသီးသီးရောင်းချလျက်ရှိရာ ဘဲဥဈေးနှုန်းများ လည်း အနည်းငယ်ကျဆင်းလာခဲ့ပါသည်။

  အပတ်စဉ်ဈေးနှုန်းသုံးသပ်ချက်များအရကြက်ဥ/ဘဲဥဈေးနှုန်းကျဆင်းရခြင်းမှာ ချောင်းမြောင်း၊ အင်းပေါ်ချိန် တိရိစ္ဆာန်အစားအစာ(ကွင်းစာ)ပေါများခြင်းကြောင့် ထုတ်လုပ်မှုကုန်ကျစရိတ်သက်သာခြင်းကြောင့် ဈေးနှုန်းအငယ်ကျဆင်းခဲ့ ကြောင်း ဈေးကွက်စုံစမ်းမှုအရ သိရပါသည်။

DOCA(ကရင်)

   ပဲခူးတိုင်းဒေသကြီး၊ ပြည်ခရိုင်၊ ရွှေတောင်မြို့နယ်၊ မီးလောင်အုပ်စု၊ ဝါးလည်ကျေးရွာ၌ ဖရဲသီးစိုက်ပျိုးထွက်ရှိသဖြင့် စားသုံးသူရေးရာဦးစီးဌာန၊ ရွှေတောင်မြို့နယ်တာဝန်ခံနှင့် ဝန်ထမ်းများသည် (၁၆-၁-၂၀၂၄) ရက်နေ့၊ နံနက်ပိုင်းအချိန်တွင် သွားရောက်၍ ကွင်းဆင်းလေ့လာခဲ့ပါသည်။

    ထိုသို့ကွင်းဆင်းလေ့လာရာ၌ ဝါးလည်ကျေးရွာရှိ ဖရဲစိုက်ပျိုးသူတောင်သူ ဦးအောင်ဇော်လင်းနှင့်တွေ့ဆုံ၍ မေးမြန်းခဲ့ရာ ဖရဲမျိုးစေ့(၂)ဧကခွဲစိုက်ပျိုးပြီး စိုက်ပျိုးသည့်မျိုးမှာ (FENGLE SEED) ဒေသတောင်သူအခေါ်မှာ ကလေးဖရဲမျိုးဖြစ်ပါသည်။ ထိုဖရဲကို မျိုးစေ့(၁၂)ဘူးခန့်စိုက်ပျိုးရပြီး မျိုးစေ့နို့ဆီတစ်ဘူးလျှင် မျိုးစေ့ (၈၀၀)ခန့်ပါရှိပြီး အလေအလွင့်အနည်းငယ်ရှိ၍ အပင်ပေါက်ကြောင်းသိရပါသည်။ ဖရဲကို သီတင်းကျွတ်လတွင် စတင်စိုက်ပျိုးပြီး စိုက်ပျိုးပြီးနောက် (၃)လခွဲအကြာတွင် အသီးများကိုခူးဆွတ်၍ ရောင်းချကြောင်းသိရပါသည်။ ဖရဲသီး (၂)ဧကခွဲစိုက်ပျိုးရာတွင် ထယ်ထိုးခြင်း၊ အပင်စိုက်ပျိုးခြင်း၊ ဆေးဖြန်းခြင်း၊ မျိုးစေ့ဖိုးနှင့် အလုပ်သမားခအားလုံးအပါအဝင် စုစုပေါင်းကုန်ကျစရိတ်အနေဖြင့် ကျပ်(၂၁)သိန်းကျော်ကုန်ကျကြောင်းသိရပါသည်။ ကလေးဖရဲကို တစ်ယောက်စိုက်လျှင် (၇၀၀)လုံးထွက်ရှိကြောင်းသိရပြီး ဈေးနှုန်းဈေးကွက်အနေဖြင့် ဖရဲခင်းအထိဆင်း၍ လာရောက်ဝယ်ယူကြပြီး ထိုမှတစ်ဆင့် မြို့နယ်များရှိဈေးကွက်များနှင့် ရန်ကုန်မြို့သို့ တင်ပို့ရောင်းချကြောင်းသိရပါသည်။ ဈေးနှုန်းအနေဖြင့် ဖရဲသီးအလုံးအကြီး/ အသေးပေါ်မူတည်၍ (၁၀၀၀-၁၃၀၀) ကျပ်ဖြင့်ရောင်းချကြောင်း သိရပါသည်။ တောင်သူအကျိုးအမြတ်နေဖြင့်လည်း တစ်ဧကလျှင် ဖရဲသီးထွက်ရှိမှုအလုံးအကြီး/ အသေးပေါ်မူတည်၍လည်း အကျိုးအမြတ်ရရှိနိုင်ကြောင်းသိရပါသည်။

DOCA(ပဲခူး)

    ပဲခူးတိုင်းဒေသကြီး၊ ပြည်ခရိုင်၊ ပြည်မြို့နယ်၊ မှော်ဇာအုပ်စု၊ မှော်ဇာရွာနှင့် အနီးတဝိုက်ရွာရှိ ကျေးရွာများတွင် ဥယျာဉ်ခြံမြေလုပ်ငန်းများဖြင့် စီးပွားရေးလုပ်ကိုင်စားသောက်နေကြသော ကျေးရွာဖြစ်ကာ တောင်သူအများစုသည် ပြောင်းဖူးများကို တစ်နှစ်ပတ်လုံးစိုက်ပျိုးကြပါသည်။

    ပြောင်းဖူးမှာ မိုးရာသီပြောင်းဖူးစိုက်လျှင် ရက်(၉၀)နှင့် နွေရာသီစိုက်ပျိုးလျှင် (၇၅) ရက်အတွင်း ပြောင်းဖူးပေါ်ကြောင်းသိရှိရပါသည်။ တစ်နှစ်လျှင် ပြောင်းဖူးကို လေးကြိမ်အထိ စိုက်ပျိုး နိုင်ပြီး တစ်နှစ်စိုက်ပျိုးခြင်းဖြင့် ဝင်ငွေကောင်းပြီး စီးပွားရေးတွက်ခြေကိုက်ပါသည်။ စိုက်ပျိုးထားပြီး ထွက်ရှိလာသည့်ပြောင်းဖူးများအား တောင်သူများက ကုန်စည်ဒိုင်များသို့ သွားရောက် ရောင်းချခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ ရန်ကုန်-ပြည် ကားလမ်းဘေးများတွင် ပြောင်းဖူးများကို ပုံရောင်းခြင်း၊ ပြောင်းဖူးများအား (၅)ဖူးတွဲပါ အစည်းများစည်း၍ရောင်းချခြင်းနှင့် ပြောင်းဖူးကို မီးဖုတ်၍ရောင်းချခြင်း၊ ပြုတ်၍ သားရေစာအဖြစ်လည်းရောင်းချကြပါသည်။

     အဝါရောင်သကြားပြောင်း၏ အရသာမှာ ချို၍ ပြုတ်စား၍သော်လည်းလည်းကောင်း၊ ကြော်စား၍သော်လည်းကောင်း အရသာမှာ အလွန်ကောင်းမွန်သဖြင့် သကြားပြောင်းကို လူအများကြိုက်နှစ်သက်ကြပါသည်။ ဈေးကွက်အတွင်းရောင်းချသော သကြားပြောင်းဈေးမှာ အစိမ်း(၅)ဖူးပါတစ်တွဲလျှင် ၁၅၀၀ကျပ်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ပြောင်းဖူးများရောင်းချရာတွင် တစ်ဖူးလျှင် ၄၀၀ကျပ်ဖြင့်ရောင်းချကြောင်းသိရပါသည်။ ပြောင်းဖူးစိမ်းများအား ခုတ်ယူပြီး ကျန်ရှိသောအပင်များကို နွားစာအဖြစ် တစ်နိုင်တစ်ပိုင် နွားမွေးမြူသူများက ဝယ်ယူကြောင်းသိရှိရပါသည်။ ပြောင်းဖူးပင်သည် တစ်ပင်လုံးအသုံးဝင်သည့်အတွက် စိုက်ပျိုးရာတွင် ကွက်ခြေကိုက်ပြီး ဝင်ငွေကောင်းမွန်ကြောင်းသိရှိရပါသည်။

DOCA(ပဲခူး)

     ပဲခူးတိုင်းဒေသကြီး၊ ပြည်ခရိုင်အတွင်းရှိ ပြည်မြို့တစ်ဖက်ကမ်း ပန်းတောင်းမြို့နယ်အတွင်း၌ အိုးလုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်သော ဖောင်းကံရွာလေးတည်ရှိပါသည်။ ထိုဖောင်းကံရွာလေးသည် အိုးလုပ်ငန်းကို မိရိုးဖလာလုပ်ကိုင်လျက်ရှိသည်မှာ နှစ်ပေါင်းများစွာကြာမြင့်ခဲ့ပါသည်။ ထိုရွာတွင် အိုးလုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်သူ (၅၀)ဦးထက်မနည်းရှိပြီး ယင်းလုပ်ငန်းကို စီးပွားဖြစ်လုပ်ကိုင်ကြပါသည်။ ထိုအိုးလုပ်ငန်းကို အောက်တိုဘာလမှစ၍ ဧပြီလအထိလုပ်ကိုင်ကြပြီး မေလမှ စက်တင်ဘာလအထိ (၅)လကြာအချိန်တွင် အလုပ်နားချိန်ဖြစ်ကာ ထိုအချိန်တွင် ကုန်ကြမ်းပစ္စည်းများဖြစ်သော မြေကြီး၊ ဖွဲ၊ ထင်းများကို စုဆောင်းထားရှိကြောင်းသိရပါသည်။ မိုးလကုန်၍ အောက်တိုဘာလတွင် အိုးများကိုဖုတ်ရန် လုပ်ငန်းခွင်သို့ဝင်ကြရပါသည်။ အိုးဖုတ်ရန် အိုးဖိုတစ်ဖိုလျှင် အလုပ်သမား (၆)ဦးခန့်လိုအပ်ပြီး အိုးအလုံးပေါင်း သောင်းပြောင်းတစ်ထောင်ခန့်ဖုတ်ရ၍ အရင်းအနှီးအနေဖြင့် တစ်ဖိုလျှင် (၃၀၀၀၀၀) ကျပ်ခန့်ကုန်ကျပြီး အမြတ်အစွန်းအနေဖြင့် (၁၅၀၀၀၀)ကျပ်ခန့်ရရှိသဖြင့် ထက်ဝက်ခန့်အကျိုးအမြတ်ရရှိကြောင်းသိရပါသည်။ အိုးစိမ်းဝယ်ဖုတ်သူများအနေဖြင့် တစ်ဖိုလျှင် အကျိုးအမြတ်အနေဖြင့် (၃၀၀၀၀)ကျပ်သာရရှိကြောင်း သိရပါသည်။  အိုးတစ်ဖိုဖုတ်လျှင် ကြာမြင့်ချိန်မှာ (၃)နာရီခန့်သာကြာမြင့်ပြီး တစ်နေ့လျှင် အိုးတစ်ဖိုသာဖုတ်ကြောင်းသိရပါသည်။ အိုးဖုတ်ရာ၌ ဆောင်းရာသီတွင် ဖုတ်သည့်အိုးမှာ သောက်ရေအိုးဆိုလျှင် ရေမှာ တစ်နှစ်ပတ်လုံးအေးမြမှုရှိသည်ဟုသိရပါသည်။ ထိုကြောင့် ကျေးလက်နေရှေးလူကြီးသူမများက ဆောင်းရာသီတွင်ဖုတ်သည့် သောက်ရေအိုးကိုဝယ်ယူသုံးစွဲကြပါသည်။ ယခုအချိန်တွင် ခေတ်မီတိုးတက်လာသည်နှင့်အညီ ရိုးရိုးတန်းတန်းသောက်ရေအိုးအပြင်  ဆန်းသစ်တီထွင်အဆင့်မြှင့်တင်ပြီး ဇီးကွက်သောက်ရေအိုးကိုလည်းထုတ်လုပ်လာကြပါသည်။ ထိုဇီးကွက်သောက်ရေအိုး၏ ဝင်ဆံ့ပမာဏမှာ ရေသန့်ဘူးအကြီးထက် အနည်းငယ်သာလျော့နည်းပါသည်။ ထိုဇီးကွက်သောက်ရေအိုးမှာ တချို့ကို ဘဲနှုတ်သီးထည့်ပြီး တချို့ကိုမူဘဲနှုတ်သီးမတပ်ဘဲ ထုတ်လုပ်လာကြပါသည်။ ဈေးကွက်တွင် ဇီးကွက်သောက်ရေအိုးမှာ ဝယ်ယူမှုရှိ၍ ဘဲခေါင်းပါသောအိုးမှာ ဈေးကွက်တွင် တစ်လုံးလျှင် ၅၀၀၀ကျပ်ဖြင့်ရောင်းချပြီး ဘဲခေါင်းမပါသော ဇီးကွက်အိုးတစ်လုံးလျှင် ၃၅၀၀ကျပ်ဖြင့်ရောင်းချကြောင်းသိရပါသည်။ မြေကြီးဖြင့်ပြုလုပ်ထားသော သောက်ရေအိုးမှာ ကျန်းမာရေးအတွက်လည်းအထူးသင့်လျော်ပြီး ဝယ်ယူမှုများ၍ ဇီးကွက်အိုးနှင့် ရိုးရိုးသောက်ရေအိုးများကို ဦးစားပေး၍ထုတ်လုပ်ကြကြောင်းသိရပါသည်။ ဈေးကွက်အနေဖြင့် ဖောင်းကံရွာမှထွက်ရှိသောအိုးမှာ နာမည်ရ၍ အမြို့မြို့အနယ်နယ်သို့ တင်ပို့ရောင်းချကြသည့်အပြင် မြန်အောင်၊ ကြံခင်း၊ ကံမ၊ မင်းတုန်း၊ သရက်၊ ပြည်နှင့် ရွှေတောင်မြို့များသို့လည်းတင်ပို့ရောင်းချကြောင်းသိရပါသည်။ အိုးဈေးနှုန်းများအနေဖြင့် ရိုးရိုးသောက်ရေအိုးတစ်လုံးလျှင် ၂၀၀၀ကျပ်၊ ဖရုံသီးအိုးတစ်လုံးလျှင် ၂၅၀၀ကျပ်၊ ပန်းပွင့်အိုးတစ်လုံးလျှင် ၂၅၀၀ကျပ်၊ ပန်းစိုက်အိုး (ခတ်အိုး)တစ်လုံးလျှင် ၁၅၀၀ကျပ်၊ ပန်းစိုက်အိုး (ထွင်းအိုး)တစ်လုံးလျှင် ၁၃၀၀ကျပ်၊ ပန်းထိုးအိုး (ကြီး)တစ်လုံးလျှင် ၇၀၀ကျပ်၊ ပန်းထိုးအိုး(သေး)ပန်းပွင့်အိုးတစ်လုံးလျှင် ၅၀၀ကျပ်၊ ပန်းထိုးအိုး(သေး) ပြောင်တစ်လုံးလျှင် ၄၀၀ကျပ်၊ အင်တုံကြီးတစ်လုံးလျှင် ၂၀၀၀ကျပ်နှင့် ငါးပိရည်အိုးတစ်လုံးလျှင် ၅၀၀ကျပ်ဖြင့် ဈေးကွက်တွင်ရောင်းချကြောင်းသိရပါသည်။

     ဖောင်းကံရွာရှိ မြေအိုးလုပ်ငန်းမှာ လူသိများ၍ နာမည်လည်းရသဖြင့်  အဝယ်များသော ဇီးကွက်သောက်ရေအိုးကို ပုံမှန်အတိုင်းထုတ်လုပ်ခြင်းမဟုတ်ဘဲ အလှအပဖြစ်အောင် ဆေးရောင်စုံခြယ်ပြီး ပိုမိုခိုင်ခန့်စွာပြုလုပ်၍ ရောင်းချမည်ဆိုလျှင်/ မြန်မာတစ်နိုင်ငံလုံးလူသိများပြီး ပြည်တွင်းဖြစ်ကို ရွေးချယ်ဝယ်ယူသုံးစွဲကြလျှင် ပြည်တွင်းဖြစ်မှာ လူသိများကာ ထုတ်လုပ်သူများအဖို့ အမြတ်အစွန်းပိုမိုရရှိနိုင်မည်ဖြစ်ပါသည်။ ဤမျှသာမက သောက်ရေအိုးအပြင် အခြားသောအိုးများကိုလည်း တန်ဖိုးမြှင့်၍ ထပ်မံတိုးချဲ့ထုတ်လုပ်သွားမည်ဆိုလျှင် ဒီထက်မက အမြတ်အစွန်းများစွာရရှိနိုင်မည်ဖြစ်ကြောင်း ရေသားလိုက်ရပါသည်။

DOCA(ပဲခူး)