ပြည်ခရိုင်တွင် ငှက်ပျောပင်များကို စီးပွားဖြစ် စိုက်ပျိုးကြပါသည်။ ငှက်ပျောသီးမှာ ကျန်းမာရေးအရ သင့်တော်သလို လူကြိုက်လည်းများသဖြင့် အများအပြားစိုက်ပျိုးကြပါသည်။ ပြည်ခရိုင်အနေဖြင့် ငှက်ပျောစိုက်ဧကမှာ ၂၀၂၈ ဧကရှိပြီး ပြည်မြို့နယ်တွင် ၇၅၅ဧက၊ ပေါက်ခေါင်း မြို့နယ်တွင် ၃၉၂ဧက၊ ပန်းတောင်းမြို့နယ်တွင် ၇၂၈ဧကနှင့် ရွှေတောင်မြို့နယ်တွင် ၁၅၃ဧက စိုက်ပျိုးကြပါသည်။
မြန်မာနိုင်ငံတွင် ထင်ရှားသောငှက်ပျောမျိုးမှာ ထောပတ်ငှက်ပျော၊ ရခိုင်ငှက်ပျော၊ နံသာပု ငှက်ပျော၊ သီးမွှေး၊ ဖီးကြမ်းငှက်ပျော၊ သူငယ်စာငှက်ပျော၊ ပျားရည်ဆမ်းငှက်ပျော၊ ငှက်ပျောချဉ်၊ ရွှေနီငှက်ပျောနှင့် ဝက်မလွတ်ငှက်ပျောတို့ဘဲဖြစ်ပါသည်။
ပြည်ခရိုင်အတွင်းရှိ ပြည်မြို့နယ်တွင် သစ်ချီတင်ကျေးရွာ၊ ရှမ်းစုကျေးရွာတို့တွင် ငှက်ပျောပင်ကို အများအပြားစိုက်ပျိုးကြပါသည်။ စိုက်ပျိုးသည့်မျိုးများမှာ ဖီးကြမ်းငှက်ပျောသီး၊ ရခိုင်ငှက်ပျောသီးနှင့် ပြည်မြို့နယ် ပေါင်းတလည်မြို့ရှိ ကျေးရွာအချို့တွင် ဗျပ်ပြည့်ငှက်ပျော (သို့) မောင်ကြီးပင့်ပါငှက်ပျောမျိုးကိုလည်း စိုက်ပျိုးကြပါသည်။ ဖီးကြမ်းငှက်ပျောသီးသည် အကြမ်းခံ၍ စိုက်ပျိုးပြီး ၁၀-၁၁ လအကြာတွင် ငှက်ပျောခိုင်ထွက်ရှိပါသည်။ နောက်ထပ်၍ ထွက်ပေါ်လာသည့် ငှက်ပျောခိုင်ကို ၄လအကြာတွင် ခုတ်ယူနိုင်ပါသည်။ ရခိုင်ငှက်ပျောသီးမှာ ဖီးကြမ်းငှက်ပျောသီးကဲ့သို့ အကြမ်းခံ၍ သားတက်အထွက်မြန်ပါသည်။ သားတက်များ၍ မိခင်အပင်နှင့် သားတက်အပင်များမှာ ငှက်ပျောခိုင်ထွက်ရှိရာတွင် ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ထွက်ရှိပါသည်။ ဗျပ်ပြည့်ငှက်ပျောမျိုးများမှာ အပင်ကြီး၊ အခိုင်ကြီး အသီးကြီးသောမျိုးဖြစ်၍ ငှက်ပျောခိုင်အထွက်နည်းကာ အသီးအရေအတွက် နည်းကြောင်း သိရှိရပါသည်။ ငှက်ပျောပင်ကို စီးပွားဖြစ်စိုက်ပျိုးသူများအနေဖြင့် ငှက်ပျောခြံအား ၃နှစ် ၅နှစ်အထိထားပြီး အသစ်ပြန်၍စိုက်ပျိုးရပါမည်။
စိုက်ပျိုးခြင်း
ငှက်ပျောစိုက်ပျိုးမည့်မြေသည် ရေသွင်းရေထုတ်ကောင်းပြီး မြေအစိုဓါတ်ရရှိရန် လိုအပ်ပါသည်။ နုံးမြေသည် ငှက်ပျောပင်စိုက်ပျိုးရန် အသင့်တော်ဆုံးဖြစ်သဖြင့် ကျေးလက်ဒေသများတွင် တစ်ပိုင်တစ်နိုင်စားသုံးရန်အတွက် စိုက်ပျိုးကြသလို စီးပွားဖြစ်လည်းစိုက်ပျိုးကြပါသည်။ ငှက်ပျောပင်သည် ရေကြိုက်သော်လည်း အပင်ခြေရင်းတွင် ရေမဝပ်စေရန် ရေနုတ်မြောင်းများ ပြုလုပ်ရပါမည်။ ငှက်ပျောပင်ကို မေလနှင့်နိုဝင်ဘာလတို့တွင် စိုက်ပျိုးရန်အသင့်တော်ဆုံး အချိန်ဖြစ်ပါသည်။ ငှက်ပျောစိုက်ပျိုးရာတွင် တစ်ဧကလျှင် ပျိုးပင်ပေါင်း ၈၀၀-၉၀၀ ခန့်လိုအပ်ပြီး တစ်ကျင်းလျှင် တစ်ပင်နှုန်းဖြင့် တစ်ပင်နှင့်တစ်ပင် ၁၀ပေစီခြား၍ စိုက်ပျိုးရပါသည်။ သားတက်များ ထွက်လာချိန်တွင် ဓါးဖြင့်ခုတ်ထွင်ရှင်းလင်းရပါမည်။ နှင်းများကျခြင်းသည်အပင်ကြီးထွားမှုကို ထိခိုက်စေခြင်း၊ လေပြင်းတိုက်ခိုက်ပါက အပင်များလဲကျတက်သဖြင့် လေကာပင်များ စိုက်ပျိုးရန် လိုအပ်ပါသည်။ ပြည်မြို့ရှိ အချို့သောကျေးရွာများတွင် ငှက်ပျောပင်များအောက်၌ သံပုရာပင်များ ကိုလည်းစိုက်ပျိုးကြသဖြင့် သံပုရာပင်များလည်း အရိပ်ရစေပါသည်။
ရိတ်သိမ်းခြင်း
ငှက်ပျောပင်စိုက်ပျိုးပြီး တစ်နှစ်သားအရွယ်တွင် ငှက်ပျောခိုင်များစတင်ထွက်ရှိလာပြီး ၁၈အထိအသီးများထွက်ရှိလာနိုင်ပါသည်။ ငှက်ပျောခိုင်တစ်ခိုင်တွင် ငှက်ပျောသီးပျမ်းမျှ ၉ဖီးမှ ၁၀ဖီး အထိပါရှိပြီး တစ်ဖီးလျှင် ငှက်ပျောသီး ၁၀လုံးမှ ၁၅လုံးထိပါရှိပါသည်။ အထွက်နှုန်းအားဖြင့် တစ်ဧကလျှင် တန် (၄၀)ကျော်ထွက်ရှိပြီး၊ ပထမနှစ်လမိုင်းခင်းတွင် တန်၃၀ကျော်၊ ဒုတိယနှစ် လမိုင်းခင်းတွင် တန်၂၀ကျော်ထွက်ရှိသည်ဟု သိရှိရပါသည်။
ကျရောက်နိုင်သည့်ရောဂါနှင့်ပိုးမွှားများ
ငှက်ပျောပင်တွင်ကျရောက်နိုင်သောရောဂါများမှာ ပနားမားညှိးသေရောဂါ၊ ရွက်ပျောက် ရောဂါ၊ ငှက်ပျောထိပ်စုရောဂါတို့ဖြစ်ပါသည်။ ကျရောက်နိုင်သည့် ပိုးမွှားများမှာ ငှက်ပျော အမြစ်ပိုး ထိုးရောဂါတို့ဖြစ်ပါသည်။
အသုံးပြုပုံ
ငှက်ပျောတစ်ပင်လုံးတွင် အသီး၊ အခွံ၊ အရွက်နှင့် ပင်စည်တို့မှအစ အသုံးဝင်ပြီး ဆေးဘက် လည်းဝင်ပါသည်။ ငှက်ပျောဖူးကို ပြုတ်၍တို့စရာအဖြစ်စားသုံးလို့ရသလို ငှက်ပျောဖူးကို ချဉ်ဖတ်စိမ် စားခြင်း၊ ကြော်စားခြင်း၊ သုတ်စားခြင်းများလည်းပြုလုပ်ရပါသည်။ ငှက်ပျောအူကို မုန့်ဟင်းခါး ချက်ပြုတ်ရာတွင် ထည့်သွင်း၍ အသုံးပြုကြပါသည်။ ငှက်ပျောသီးအမှည့်များကိုလည်း သကြားဖြူး ဆီသုတ်၍နေလှန်းထားလျှင် တာရှည်ခံသောငှက်ပျောခြောက်ကိုရရှိမှာဖြစ်ပါသည်။ ရခိုင်ငှက်ပျော သီးအစိမ်းကို အသီးအရွက်ကျော်ထဲကိုထည့်၍ ကျော်စားလျှင်လည်း အရန်ဟင်းတစ်ခွက်ကို အသုံးပြု၍ရရှိပါသည်။ ငှက်ပျောရွက်များကို အမျှင်ထုတ်၍ ဖျာနှင့်ဖျာကြမ်းများရက်လုပ်ကြပါသည်။ ငှက်ပျောပင်ကိုလည်း လျော်ကြိုးကျစ်၍အသုံးပြုကြပါသည်။
ဈေးနှုန်း/ဈေးကွက်
ငှက်ပျောသီးဈေးနှုန်းအနေဖြင့် ရခိုင်ငှက်ပျောသီးတစ်ဖီးလျှင် ၅၀၀-၆၀၀ကျပ်၊ ငှက်ပျောသီး ဖီးကြမ်းတစ်ဖီးလျှင် ၁၀၀၀-၁၅၀၀ ကျပ်၊ ဗျပ်ပြည့်ငှက်ပျောတစ်ဖီးလျှင် ၁၅၀၀-၂၀၀၀ကျပ်ဖြင့် ရောင်းချလျှက်ရှိပါသည်။ ပြည်ဒေသမှထွက်ရှိလာသော ငှက်ပျောသီးများကို ပြည်ဈေးကွက်တွင် ရောင်းချသည့်အပြင် ရန်ကုန်မြို့နှင့် နေပြည်တော်မြို့များသို့ တင်ပို့ရောင်းချသည်ဟုသိရှိရပါသည်။
ငှက်ပျောသီးစိုက်ပျိုးသူတောင်သူများအဖို့ ငှက်ပျောပင်ကို မိမိခြံတွင်း တစ်ပိုင်တစ်နိုင် စိုက်ပျိုးခြင်းဖြင့် မိမိတို့အတွက် စားသုံးရန်ရရှိသလို ပိုလျှံပါက ဈေးသို့ရောင်းချလျှင်လည်း ဝင်ငွေ များရရှိမှာဖြစ်သည့်အပြင် စီးပွားဖြစ်စိုက်ပျိုးလျှင်လည်း အမြတ်အစွန်းများ ပိုမိုရရှိမည်ဖြစ်ပါသည်။ ငှက်ပျောသီးကိုရောင်းချသူများအနေဖြင့် ငှက်ပျောသီးအမှည့်များကို ဒီအတိုင်း ရောင်းချသည့်အပြင် နေလှန်းပြီးငှက်ပျောခြောက်လုပ်၍ Value added ပြုလုပ်၍ ရောင်းချလျှင်လည်း အကျိုးအမြတ် များရရှိနိုင်မည်ဖြစ်ပါကြောင်း လေ့လာတင်ပြအပ်ပါသည်။
DOCA(ပဲခူး)
