ရှမ်းပြည်နယ်(အရှေ့ပိုင်း)၊ ကျိုင်းတုံမြို့တွင် ဗမာ၊ ရှမ်း၊ လားဟူ၊ အာခါလူမျိုးများ အများဆုံးနေထိုင်ပြီး ဗမာလူမျိုးများသည် အနယ်နယ်အရပ်ရပ်မှ တာဝန်ထမ်းဆောင်နေသော ဝန်ထမ်းများနှင့် လာရောက်အလုပ်လုပ်ကိုင်နေထိုင်သူများဖြစ်ကာ ရှမ်း၊ လားဟူ၊ အာခါလူမျိုးများနှင့် အခြားလူမျိုးစုအနည်းငယ်မှာ ဒေသခံတိုင်းရင်းသားများဖြစ်ကြပါသည်။ အဓိကအစားအစာ စားသုံးမှုအနေဖြင့် ကျိုင်းတုံမြို့ရှိ ဒေသခံအနည်းငယ်နှင့်ဗမာလူမျိုးအများစုသည် ပြည်မမှတင်ပို့ ရောင်းချသော ပေါ်ဆန်းမွှေး၊ မနောသုခ၊ ဇီယာဆန်များကို အများဆုံး စားသုံးကြပြီး ရှမ်း၊ လားဟူ၊ အာခါနှင့် ဒေသခံလူမျိုးအများစုသည် ကောက်ညှင်း၊ မှော်ဘီ(၃)၊ ရွှေရင်အေးစပါးမျိုးနှင့် ခေါက်ဆွဲနှင့်မုန့်အမျိုးမျိုးပြုလုပ်ရန် ဒေသခေါ်(ခေါက်ကျောက်နွဲ့စပါး)များကိုသာ အများဆုံးစားသုံး ကြပါသည်။
စိုက်ပျိုးရေးအနေဖြင့်လည်း ဒေသခံတိုင်းရင်းသားများသည် ဆန်စပါးကိုသာ အဓိကထား စိုက်ပျိုးကြပါသည်။ ယခုရာသီသည် နွေစပါးစိုက်ပျိုးသည့်ရာသီဖြစ်သည့်အတွက် နွေစပါးစိုက်ပျိုး သည့်တောင်သူတစ်ဦးနှင့်တွေ့ဆုံကာ စပါးစိုက်ပျိုးမှုအခြေအနေများအား ကွင်းဆင်းလေ့လာ မေးမြန်းခဲ့ပါသည်။ နွေစပါးကို နှစ်စဉ် ဒီဇင်ဘာလတွင်စတင်ပျိုးကြဲပြီး၊ ပျိုးသက်တမ်း ရက်(၃၀ မှ ၄၀) ရက်တွင် ပျိုးနုတ်၍ ပြန်လည်စိုက်ပျိုးကာ ဧပြီ၊ မေလများတွင် ရိတ်သိမ်းကြပါသည်။ စပါးစိုက်ပြီး (၁၀) ရက်ခန့်နှင့် (၄၅) ရက်ခန့်တွင် မြေဩဇာနှစ်ကြိမ်ကျွေးရပါသည်။
ကျိုင်းတုံမြို့နယ်တွင် နွေစပါးအဖြစ် ရွှေရင်အေးစပါးမျိုးကို ဆည်ရေသောက်အဖြစ် စိုက်ပျိုးကာ နမ့်ခင်ချောင်း(ခေါ်) ကျိုင်းဖောင်းချောင်းမှရေကို လက်ယက်ဆည်၊ မြောင်းများပြုလုပ်ရေသွင်း စိုက်ပျိုးကြပါသည်။ နွေစပါးတစ် ဧကလျှင် (၇၅) တင်းခန့်ထွက်ရှိကာ တစ်ဧကကုန်ကျစရိတ်အဖြစ် ကျပ် (၄) သိန်းခွဲခန့်ရှိပြီး ပြန်လည်ရရှိငွေ ကျပ် (၆) သိန်းခန့်သာရရှိ၍ အကျိုးအမြတ် နည်းပါးပါသည်။ ယခုနှစ်စပါးတစ်တင်းလျှင် (၈၀၀၀) ကျပ်ဈေးရရှိပါသည်။ ယခင်နှစ်ကနွေစပါး စိုက်ပျိုးမှုအဖြစ် ဧက (၆၂၅၀) စိုက်ပျိုးနိုင်ခဲ့ပြီး လက်ရှိကာလတွင် မြေဩဇာဈေးကြီးခြင်း၊ လုပ်သားခဈေးများခြင်းတို့ကြောင့် ယခင်နှစ်စိုက်ဧကထက်လျှော့နည်းနိုင်ကြောင်း သိရှိရပါသည်။
ကျိုင်းတုံမြို့နယ်တွင် ၂၀၁၉-၂၀၂၀ ခုနှစ်တွင် စပါးစိုက်ဧကပေါင်း (၅၃၈၀၅) ဧက စိုက်ပျိုးနိုင်ပြီး စပါးတင်း (၄၅၃၇၈၇၉) တင်း ထွက်ရှိပါသည်။ ထို့အတူ ၂၀၂၀-၂၀၂၁ ခုနှစ်တွင် စိုက်ဧက(၅၄၁၇၃) ဧက ရှိပြီး စပါးတင်း (၄၅၇၃၃၀၆) တင်းထွက်ရှိပါသည်။ မြို့နယ်လူဦးရေသည် ၂၀၂၀-၂၀၂၁ ခုနှစ်တွင် တစ်သိန်းကိုးသောင်းကျော်ခန့် ရှိသည်ဟုသိရှိရပြီး လူတစ်ဦးစားသုံးမှုသည် တစ်နှစ်လျှင် ပျမ်းမျှ (၁၂) တင်းခန့်ဖြင့်စားသုံးလျှင် စပါးတင်း (၂၂၈၀၀၀၀) ခန့် ကုန်မည်ဖြစ်သည့်အတွက် နှစ်စဉ်စပါးထွက်ရှိမှုသည် မြို့နယ်ရှိလူဦးရေစားသုံးမှုထက် ပိုလျှံလျက်ရှိကြောင်း သိရှိရပါသည်။
DOCA(ရှမ်း)