ပြည်တွင်းကုန်သွယ်မှုသတင်း

          စစ်ကိုင်းတိုင်းဒေသကြီး၊ ရွှေဘိုခရိုင်၊ ဝက်လက်မြို့နယ်သည် စိုက်ပျိုးမြေ (  ၂၅၂၇၅၉) ဧက ရှိပြီး စိုက်ပျိုးရေးကို အဓိကထား ဆောင်ရွက်သော မြို့နယ်တစ်ခုဖြစ်ပါသည်။

       အဆိုပါ ဝက်လက်မြို့နယ်အတွင်းရှိ ပင်းဇင်းကျေးရွာတွင် အိမ်ခြေ (၅၇၆)အိမ်၊ လူဦးရေ (၂၆၀၆)လုံး ၊  အိမ်ထောင်စု (၆၂၀)ရှိပြီး ဘုန်းတော်ကြီး ကျောင်း(၃) ကျောင်း၊ အခြေခံပညာအလယ်တန်း(၁)ကျောင်းနှင့် ကျေးလက်ကျန်းမာရေးဌာနခွဲရှိ၍ ပညာရေး၊ ဘာသာရေး၊ ကျန်းမာရေး ထွန်းကားသော ရွာလေးတစ်ရွာ ဖြစ်ပါသည်။ ၎င်းပင်းဇင်းရွာလေးသည် စိုက်ပျိုးရေးကိုအဓိကလုပ်ကိုင်ပြီး အပူပိုင်းဒေသလည်းဖြစ်သဖြင့် တောင်သူဦးကြီးများ၊ ကောက်စိုက်သမများနှင့် အခြားသော လုပ်သားများသည် ပေါ့ပါး၍အပူဒဏ်ခံနိုင်ပြီး အကြမ်းလည်းခံသည့်ဦးထုပ်များကို ဝယ်ယူသုံးစွဲကြရာ ဝက်လက်မြို့နယ် ပင်းဇင်းကျေးရွာတွင် ရက်လုပ်ရောင်းချသည့် ဂျုံရိုးဦးထုပ်များသည်လည်း အပါအဝင်ဖြစ်သည့်အပြင် အများဆုံးအသုံးပြုကြ၍ လူသိများပြီး ဈေးကွက်တွင်နာမည်ကြီးလှ ပါသည်။ ပင်းဇင်းကျေးရွာတွင် မိရိုးဖလာလုပ်ငန်းဖြစ်သည့် လယ်ယာစိုက်ပျိုးခြင်းလုပ်ငန်းကို အဓိကထားလုပ်ကိုင်ကြပြီး ဂျုံရိုးဦးထုပ်ထိုးသည့်လုပ်ငန်းကို မိသားစုတစ်နိုင်တစ်ပိုင်လုပ်ငန်းအဖြစ် ကလေး၊ လူကြီးပါမကျန် ဂျုံရိုးကိုရေစိုဝတ်နှင့်ပတ်ပြီး ချိုင်းကြားမှာညှပ်ကာ အိမ်အလည်သွားရင်း၊ စကားပြောရင်း၊ လမ်းလျှောက်ရင်း ဂျုံရိုးထိုးကြပါသည်။

ကုန်ကြမ်းရရှိမှုအခြေအနေ

           ဂျုံရိုးဦးထုပ်ပြုလုပ်ရာတွင် ကုန်ကြမ်းအဖြစ် ဂျုံရိုးကိုအဓိကအသုံးပြုရပြီး ပင်းဇင်းကျေးရွာတွင် ဂျုံစိုက်ပျိုးခြင်း မရှိသော်လည်း  ဝက်လက်မြိုနယ် မြင်တော်ရွာ၊ စွယ်ကွေ့ရွာ၊ သရက်ချိုရွာ၊ ကျောက်ကုန်းရွာနှင့် စစ်ကိုင်းမြို့နယ် သာဇဉ်ရွာ၊ ဆွမ်းချက်ရွာများတွင် သွားရောက်၍ ဝယ်ယူထား ရပါသည်။ တပေါင်းလတွင် ဂျုံစတင်ပေါ်ပြီး ယခင်နှစ်ကဂျုံရိုးအခြောက် (၁)ပိဿာလျှင် (၆၀၀ဝိ/)မှ (၇၀၀ဝိ/-) ပေးဝယ်ရကြောင်း သိရှိရပါသည်။ ဂျုံရိုးခြောက်ကိုကြက်ဖတံဆိပ် ပီနံအိတ်ကြီးများထဲတွင် ထည့်၍ချုပ်ရပြီး မိုးလုံ/ လေလုံအောင် သိမ်းဆည်းထားရကြောင်းနှင့် ကုန်ကြမ်းပစ္စည်းကို (၁)နှစ်၊ (၂)နှစ် စာကြို၍ ဝယ်ယူသိုလှောင်ထားကြကြောင်း သိရပါသည်။

ဂျုံရိုးဦးထုပ်ပြုလုပ်ပုံအဆင့်ဆင့်

          ဂျုံရိုးဦးထုပ်ပြုလုပ်ရာတွင် ဂျုံရိုးကိုကျစ်လစ်အောင် ရေဆွတ်ကျစ်ရပြီး (၇)ပင်၊(၈)ပင်၊(၉)ပင် စသည်ဖြင့် အမျိုးမျိုးကျစ်ကြပါသည်။ ဂျုံရိုးဦးထုပ်(၁) လုံးရရန် ကျစ်ပြီးသား ဂျုံရိုးအတောင်ရေ(၄၅) တောင်ရအောင် ထိုးရပါသည်။ ဂျုံရိုး(၁) ပိဿာထိုးလျှင် ဦးထုပ် (၁၂)လုံးရကြောင်း သိရှိရပါသည်။ ဂျုံရိုးဦးထုပ်(၁)လုံးထိုးလျှင် ဂျုံရိုးထိုးခ(၅၀ဝိ/-)ရကြောင်း၊ တစ်ယောက်လျှင် တစ်ရက်ကို(၂)လုံးကျော် ထိုးနိုင်ပြီး သွက်သွက်လက်လက်ထိုးနိုင်ပါက (၃)လုံးထိ ထိုးနိုင်ကြောင်း သိရှိရပါသည်။ ရရှိလာသော ဂျုံကြိုးခွေများကို တာရှည်ခံပြီး နူးညံ့ပျော့ပျောင်းလာစေရန် တရုတ်နိုင်ငံထုတ် ချွတ်ဆေးရည်နှင့် အချိန်(၂၄) နာရီကြာအောင် စဉ့်အိုးထဲတွင်စိမ်ထားရပြီး အပ်ချုပ်ကောင်းအောင် နေရောင်တွင် နေဖန့်ရုံ ပြရပါသည်။ ထိုးပြီးသာဂျုံရိုးများကို ဒလိမ့်တုန်းနှင်လှိမ့်ပါက ပိုမိုကျစ်လစ်သေသပ်လှပသော ဂျုံကြိုးခွေများ ရရှိပါသည်။ ဒလိမ့်တုန်းနှင့်လှိမ့်ပြီးပါက ဦးထုပ်ရရန်စက်ဖြင့် ချုပ်ရကြောင်း၊ အပ်ချုပ်ဆရာ၏ လက်ပေါ်မူတည်ပြီး အရွယ်အစား၊ ဒီဇိုင်းများသည် ပုံစံအမျိုးမျိုးရကြောင်း သိရရှိပါသည်။ ပင်းဇင်းကျေးရွာတွင် ဦးထုပ်ချုပ်သည့်စက်ချုပ်ဆိုင်(၁၀)လုံးရှိပြီး ၎င်းစက်ချုပ်ဆိုင်များမှ ဂျုံရိုးဦးထုပ် ဒိုင်အဖြစ် လုပ်ကိုင်ကြပြီး ဂျုံရိုးထိုးသူများအနေဖြင့် ဒိုင်ထံမှ ဂျုံရိုးများကိုလက်ခယူထိုးကြပါသည်။ တစ်ရက်လျှင် စက်ချုပ်ဆိုင်(၁)လုံးမှာ အလုံးရေ (၆၀) ကျော်ချုပ်နိုင်ကြောင်း၊  ပင်းဇင်းတစ်ရွာလုံး အနေဖြင့် ခြုံငုံကြည့်ပါက ပျမ်းမျှ တစ်ရက်လျှင် ဦးထုပ်အလုံးရေ (၆၀၀ ကျော်မှ ၉၀၀)ခန့်ထိ ချုပ်နိုင်ကြောင်း သိရှိရပါသည်။ ဦးထုပ်တစ်လုံးလျှင် ခွေလှိမ့်ခ(၃၀၀) နှင့် စက်ချုပ်ခ (၅၀၀)ထိ ဈေးနှုန်းရှိကြောင်း၊ ဂျုံရိုးဖြင့် ဦးထုပ်အပြင် ရေနွေးဓါတ်ဘူးအစွပ်များ၊ အခင်းများပြုလုပ် ရောင်းချကြကြောင်း သိရှိရပါသည်။

ဈေးနှုန်းဈေးကွက်အခြေအနေနှင့်တွက်ခြေကိုက်ညီမှု

           ဂျုံရိုးဦးထုပ်များကို မန္တလေးနှင့် ရွှေဘိုမြို့များသို့အဓိကထားပို့ရပြီး အခြားမြို့များသို့လည်း အလုံးရေပေါင်းများစွာ တင်ပို့ရောင်းချရပါသည်။ ပြန်လည်ရောင်းချသည့်ဆိုင်များသို့  လက်ကားရောင်းဈေးမှာ တစ်လုံးလျှင်(၂၀၀ဝိ/-)နှင့် (၂၁၀ဝိ/-)ရှိပြီး အိမ်သို့လာရောက်ဝယ်ယူပါက တစ်လုံးလျှင် လက်လီရောင်းဈေးမှာ ၂၅၀ဝိ/-ရကြောင်း သိရှိရပါသည်။ စက်ချုပ်ဆိုင်ရှိသည့် ဂျုံရိုးဦးထုပ်ဒိုင် တစ်ဦးအနေဖြင့် တစ်ရက်လျှင် ဦးထုပ်အလုံးရေ(၆၀)ချုပ်နိုင်ပါက တစ်ရက်လျှင် လက်ကား အကျိုးအမြတ် (၇၀၀ဝိ/-)မှ (၁၃၀၀ဝိ/-)ထိရှိပြီး လက်လီအကျိုးအမြတ် (၁၉၀၀ဝိ/-)ရှိကြောင်း သိရှိရ ပါသည်။

အကျိုးကျေးဇူး

          ဝက်လက်မြို့နယ်၊ ပင်းဇင်းကျေးရွာရှိ မိရိုးဖလာလုပ်ငန်းစုတစ်ခုဖြစ်သည့် ဂျုံရိုးဦးထုပ် ရက်လုပ်ရောင်းချခြင်းလုပ်ငန်းသည် ဂျုံရိုးချုပ်သည့်ဒိုင်များသာမက ဂျုံရိုးထိုးသည့် လုပ်သားများ၊ လက်လီ၊ လက်ကားရောင်းချသူများလည်း မိသားစုဝင်ငွေရရှိပြီး အလုပ်အကိုင်အခွင့်အလမ်းများစွာ ရရှိ၍  စားဝတ်နေရေးအတွက် တစ်ဖက်တစ်လမ်းမှ ဝင်ငွေရရှိသည့်အပြင် ဂျုံရိုးဦးထုပ်ဆောင်းခြင်းဖြင့် နေပူဒဏ်ခံနိုင်ခြင်း၊ ပေါ့ပါးခြင်း၊ အေးမြခြင်းစသည့် အကျိုးကျေးဇူးများရရှိနိုင်ပါကြောင်း ရေးသားတင်ပြလိုက်ရပါသည်။

DOCA(စစ်ကိုင်း)

          စပါးသီးနှံကို ရှေးယခင်က မိုးရာသီမှာသာအဓိထားပြီးအများဆုံးစိုက်ပျိုးကြသော်လည်း ယခုနောက်ပိုင်း ၁၉၉၂-၁၉၉၃ ခုနှစ်လောက်မှစ၍ နွေရာသီမှာပါ ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် စိုက်ပျိုးလာကြပါသည်။စပါးကို နွေ၊မိုး နှစ်ရာသီစိုက်ပျိုးနိုင်သည့်အတွက် တောင်သူများဝင်ငွေတိုးကာ ပြည်တွင်းစား သုံးမှုဖူလုံပြီး ပြည်ပသို့လည်း တင်ပို့ရောင်းချနိုင်ပါသည်။ မိုးစပါးကို ယေဘုယအားဖြင့် မေလမှ စက်တင်ဘာလကုန်ထိ စိုက်ပျိုးကြပါသည်။ စပါးပင်အတွက် နေရောင်ခြည်စွမ်းအင်အဓိကရရှိမှသာ အပင်အတွက် အစာချက်လုပ်နိုင်မည်ဖြစ်ပါသည်။ သို့မှသာကြီးထွားဖွံ့ဖြိုး၍ စပါးအထွက်တိုးနိုင်မည် ဖြစ်ပါသည်။စပါးပင် အနှံထွက်ပန်းပွင့်ပြီးနောက် ရက်(၃၀)မှ(၄၀)ရက်အတွင်း ရိတ်သိမ်းနိုင်ပါက ဆန်အကျိုးအကြေနည်းပြီး ဆန်အရည်အသွေးကောင်းစေပါသည်။

          မြင်းခြံခရိုင်တွင် ၂၀၂၁-၂၀၂၂ ခုနှစ်မိုးစပါးစိုက်ဧကမှာ (၂၃၀၉၃)ဧကရှိပြီး အားလုံးရိတ်သိမ်းပြီးဖြစ်ပါသည်။ တစ်ဧကပျမ်းမျှအထွက်နှုန်းမှာ (၇၀.၃၈)တင်းနှုန်းဖြင့် တင်းပေါင်း (၁၆၃၉၁၃၄) တင်း ထွက်ရှိခဲ့ပါသည်။ မြို့နယ်အလိုက်စိုက်ပျိုးမှုအနေဖြင့် မြင်းခြံမြို့နယ်တွင် (၃၅၉၅)ဧက၊ တောင် သာမြို့နယ်တွင် (၄၁၇၆)ဧက၊ နွားထိုးကြီးမြို့နယ်တွင် (၉၈၁၇)ဧက၊ ငါန်းဇွန်မြို့နယ်တွင် (၅၅၀၅) ဧကတို့ ဖြစ်ပါသည်။မြင်းခြံခရိုင်တွင် စပါးစိုက်ပျိုးမှုအနေဖြင့် မနောသုခစပါးကို အများဆုံးစိုက်ပျိုးကြပြီး လက်ရှိမနောသုခစပါးအသစ် တစ်တင်းပေါက်ဈေးအနေဖြင့် (၇၀၀၀) ကျပ် ဝန်းကျင်ရှိပြီး အဟောင်း တစ်တင်းလျှင် (၁၀၀၀၀)ကျပ်ဝန်းကျင်ရှိကြောင်း သိရပါသည်။ဆန်ဈေးအနေဖြင့် မနောသုခ(အသစ်) တစ်အိတ်လျှင် (၂၇၀၀၀)ကျပ်ဝန်းကျင်၊ မနောသုခ(အဟောင်း) တစ်အိတ်လျှင် (၃၈၀၀၀) ကျပ်ဝန်းကျင်တို့ဖြင့် အရောင်းအဝယ်ဖြစ်ပေါ်လျှက်ရှိကြောင်း သိရပါသည်။

DOCA(မန္တလေး)

              မိုးဦးကျကာလ ဇွန်လ မိုးပွင့်လေးများကျလာပြီးဆိုတာနဲ့ စိုက်ပျိုးရလွယ်ကူပြီး ဝင်ငွေ တိုးစေတဲ့ Araceae ( ခေါ် ) ပိန်းမျိုးရင်းတစ်မျိုးဖြစ်တဲ့ “ ဝဥ ” ပင်များကို စီးပွားဖြစ်စိုက်ပျိုးလေ့ ရှိကြပါတယ်။ “ ဝဥ ” အပင်များကို အပူပိုင်းဒေသများနှင့် အာဖရိကဒေသများတွင် သဘာဝ အလျောက်ပေါက်ရောက်ဖြစ်ထွန်းမှုရှိပြီး အအေးပိုင်း၊ တောင်ပေါ်ဒေသများတွင် စနစ်တကျ စိုက်ပျိုး ဖြစ်ထွန်းမှုရှိသော အပင်တစ်ပျိုးဖြစ်တယ်။ ချင်းပြည်နယ်တောင်တန်းဒေသများတွင် ပေါက်ရောက်မှု ပိုများပြီး ဝင်ငွေကောင်းကာ ကျန်းမာရေးနှင့် သင့်တော်တဲ့ ဥအမျိုးအစားဖြစ်ပါသည်။ ချင်းပြည်နယ်  အတွင်း ၂၀၂၂-၂၀၂၃ ခုနှစ်အတွင်း ဝဥစိုက်ပျိုးမှုဧကအနေဖြင့် မတူပီမြို့တွင် (၂၆၀၀) ဧကနှင့် မင်းတပ်မြို့တွင် (၄၃၁၀) ဧက စိုက်ပျိုးထားရှိကြောင်း သိရှိရပါသည်။ 

           “ ဝဥ ” သည် အတွင်းအသားရောင်များအနေဖြင့် အဖြူရောင်၊ အဝါရောင်နှင့် အနီရောင် ဟူ၍ အရောင်အမျိုးမျိုးရှိပါသည်။ “ ဝဥ ” အပင်သည် ရိုးတံရှည်ပြီး ချောမွတ်ကာ အဖြူကွက်လေးများနှင့် ရွက်ပြားကျယ်ပြန့်ပြီး အရွက်မျက်နှာပြင်ပေါ်တွင် ခွဆုံနေရာများတွင် မျိုးစေ့များထုတ်ပေးသော အပင်မျိုးနှင့် ပန်းခိုင်ထွက်ရှိကာ မျိုးစေ့ထုတ်ပေးသော အပင်ဟူ၍ ကွဲပြားမှုရှိပါသည်။ “ ဝဥ ” အဖြူ မျိုးနှင့် အဝါမျိုးများသည် ချက်ချင်းချက်ပြုတ်စားနိုင်ပြီး အနီမျိုးသည် ယားယံတတ်ကြောင်းသိရှိ ရပါသည်။

          “ ဝဥ ” ပင်များကို ဇွန်လတွင် စတင်စိုက်ပျိုးလေ့ရှိပြီး ဇူလိုင်လတွင် အရွက်ဖားဖားနှင့် အပင်ဖြစ်ထွန်းတတ်ပြီး စက်တင်ဘာလခန့်တွင် ပင်စည်အရင်းဘက် မြေကြီးအတွင်း ဝဥများ ကြီးထွားလာကာ အောက်တိုဘာလပိုင်းတွင် အရွက်များပေါ်တွင် မျိုးဥသီးသည့် အဖြူမျိုးနှင့် ဖူးတံထွက်ကာ အသီးပန်းခိုင်သီးသည့် အဝါမျိုးများ ဖြစ်ပါသည်။ အရွက်များပေါ်မှ ထွက်ရှိသည့် မျိုးဥများကို စနစ်တကျခူးဆွတ်ကာ မျိုးဥများအဖြစ် ပြန်လည်ရောင်းချကြပါသည်။ “ ဝဥ ” အဝါရောင်မှ ထွက်လာသည့် ဖူးတံများတွင် နိုဝင်ဘာနှောင်းပိုင်းတွင် အသီးများရင့်ကာ နီရဲနေသော အသီးများ မြေပေါ်ကြွေကျကာ မိုးဦးကျကာလတွင် အပင်များပေါက်ရောက်တတ်ပြီး မျိုးစက် ပျံ့နှံ့ လွယ်ပါသည်။ “ ဝဥ ” များတူးဖော်ရာတွင် ပင်စည်နှင့် အရွက်များ အဝါရောင်သန်းကာ အရွက်မျိုး ညိုးကာ မြေပေါ်ညိုးခြောက်ချိန် နိုဝင်ဘာလနှောင်းပိုင်း ဒီဇင်ဘာလတွင် စတင်တူးဖော်နိုင်ပြီ ဖြစ်ပါသည်။

           “ ဝဥ ” ပင်များသည် မြေမွကာ ရေမဝပ်စေရန် သတိပြုပြီး စိုက်ပျိုးရပါသည်။ အရိပ်ကြိုက် သောအပင်မျိုးဖြစ်သောလည်း အရိပ်ထူလျင် အလင်းရရှိသည့်ဘက်သို့ အပင်များယိုင်သွားတတ် ပါသည်။ “ ဝဥ ” အရွယ်အစားမတူညီကြဘဲ အကြီးဆုံးအရွယ်အစားများမှာ ( ၁ ) ပိဿာခန့်ရှိသော ဥများလည်း ရရှိတတ်ပါသည်။ ရရှိသော “ ဝဥ ” များကို တူးဖော်ပြီး အရိပ်ရပြီး လေသလပ်ရာတွင် ထားရှိရပါသည်။ “ ဝဥ ” အစိုးများကို အခြောက်လှမ်းရန်အတွက် ပါးပါးလှီးရပါသည်။ လှီးဖြတ်ရာ တွင် လက်များယားယံတတ်သောကြောင့် လက်အိတ်ဆွတ်ကာ လှီးဖြတ်ရပါသည်။ “ ဝဥ ” များကို အပြားညီအောင် ပါးပါးလှီးပြီး နေခြောက်လှမ်းပေးရပါသည်။ နေခြောက်လှမ်းရာတွင် နှစ်ရက်ခန့် လှမ်းရပါတယ်။ “ ဝဥ ” အစို ( ၇ ) ပိဿာခန့် အခြောက်လှမ်းရာတွင် အခြောက် ( ၁ ) ပိဿာခန့်သာ ထွက်ရှိပါသည်။ “ ဝဥ ” ဈေးနှုန်းများအနေဖြင့် အစိုတစ်ပိဿာလျှင် ယခင်ပေါက်ဈေးနှုန်းများ အနေဖြင့် ( ၁၀၀၀ - ၂၀၀၀ ) ကျပ် ရရှိသော်လည်း ယခုနှစ်တွင် ( ၅၀၀ - ၇၀၀ ) ကျပ်သာ ပေါက်ဈေးနှုန်းရရှိပြီး အခြောက်တစ်ပိဿာလျှင် ယခင်ဈေး ( ၉၀၀၀ - ၁၂၀၀၀ ) ကျပ် ရရှိသော် လည်း ယခုနှစ်တွင် ( ၅၀၀၀ - ၆၅၀၀ ) ကျပ် ပေါက်ဈေးနှုန်းများသာ ရရှိပါကြောင်း ဈေးကွက်များ အတွင်းမှ လေ့လာသိရှိရပါသည်။

             မျိုးစေ့ဈေးနှုန်းများအနေဖြင့် ( ၇၀၀ - ၁၀၀၀ ) ကျပ် ပေါက်ဈေးနှုန်းများသာရှိပါသည်။ ဈေးကွက်များအနေဖြင့် ပွဲစားများမှတဆင့် ရောင်းချရပြီး ချင်းပြည်နယ်မှ ထွက်ရှိသော  “ ဝဥ ” များကို ပိုမိုကြိုက်နှစ်သက်ကြောင်း သိရှိရပါသည်။ ယခင်က တောတောင်များအတွင်း သဘာဝ ပေါက်ပင်များသာရှိပြီး ယခုအခါတွင် စိုက်ပျိုးရလွယ်ကူပြီး နိုင်ငံခြားဝင်ငွေတိုးစေသည့်အပင် ဖြစ်သောကြောင့် မိမိ၏အိမ်ဝန်းများအတွင်းတွင်လည်း တစ်နိုင်တစ်ပိုင် စိုက်ပျိုးမှုများ ပိုမိုများ လာကြပြီ ဖြစ်ပါသည်။

            “ ဝဥ ” စိုက်ပျိုးရာတွင် ပန်းခိုင်မှရရှိသော မျိုးဥများကိုလည်းကောင်း၊ မြေအောက်ရှိ ဥပွားများကို ခွဲယူ၍လည်းကောင်း၊ တစ်ပိဿာခန့်ရှိသော ဥများကို ခွဲခြမ်း၍လည်းကောင်း၊ အရွက်မှ သီးသော မျိုးဥသီးများကို လည်းကောင်း စိုက်ပျိုးနိုင်ပါသည်။

           “ ဝဥ ” စားသုံးခြင်းအား ကျန်းမာရေးရှု့ထောင်မှ ကြည့်ရှုမည်ဆိုပါက အမျှင်ဓါတ်ပါဝင်မှု များသောကြောင့် အစောခြေဖျက်မှုအားကောင်းခြင်း၊ ခံတွင်းကျန်းမာရေးကို ကောင်းမွန်စေပါသည်။ မျက်စိကျန်းမာရေးကို အထောက်အကူပြုကာ ဆီးချိုရောဂါသည်များအနေဖြင့်လည်း စားသုံးနိုင်ပြီး သွေးလည်ပတ်မှုကောင်းမွန်စေပါသည်။ အရေပြားချောမွတ်စေကာ ကိုယ်အလေးချိန်လျော့ကျ စေသည့်အပြင် အမျိုးသမီးများ ဓမ္မတာလာစဉ် ခံစားရတတ်သည့် ဝေဒနာများကို လျော့ကျစေသည့် အတွက် စားသုံးရန်သင့်တော်ပြီး ကျန်းမာရေးကောင်းကျိုးများကိုသာ ရရှိသည့် ဆေးဘက်ဝင် အပင်တစ်မျိုးဖြစ်ပါသည်။

           “ ဝဥ ” သည် စားသောက်ကုန်များ၊ စက်မှုကုန်ကြမ်းများ၊ အလှကုန်ပစ္စည်းများ၊ ဆေးဝါး ထုတ်လုပ်ရာတွင်လည်းကောင်း တိရိစ္ဆာန်အစာအဖြစ်လည်းကောင်း အသုံးပြုကြပြီး မုန့်ပဲသားရည် စာများဖြစ်သည့် ဂျယ်လီများ၊ ခေါက်ဆွဲများအဖြစ်လည်း ထုတ်လုပ်ရောင်းချနေသည်ကို တွေ့ရှိရပါသည်။ ဆေးဆိုးပန်းရိုက်လုပ်ငန်းများ၊ မျက်နှာပေါင်းတင်ဆေးများ၊ ဆီးချိုရောဂါ ကုသဆေးများ၊ ဝမ်းရောဂါဆေးများ၊ သွေးတိုးရောဂါကု ဆေးဝါးများ ထုတ်လုပ်ရာတွင်လည်း ပါဝင်ပစ္စည်းများအဖြစ် အသုံးဝင်သော အပင်မျိုးဖြစ်ပါသည်။

           ချင်းပြည်နယ်မင်းတပ်မြို့၊ ထင်းချောင်းအနီးတွင် ချင်းပြည်နယ်၏ အကြီးမားဆုံးသော “ ဝဥ ” အခြောက်ခံစက် စက်ရုံကြီးကို ၂၀၁၉ ခုနှစ်တွင် ဖွင့်လှစ်ထားရှိပြီး ဖြစ်ပါသည်။ မင်းတပ်မြို့၊ မတူပီ မြို့နှင့် ကန်ပက်လက်မြို့များတွင် ဝဥ စိုက်ပျိုးတောင်သူ ( ၈၀၀ ) ကျော် ရှိပြီး အသင်းအဖွဲ့များ ဖွဲ့စည်းထားရှိသည်ကိုလည်း လေ့လာသိရှိရပါသည်။

             “ ဝဥ ” များ တင်ပို့ရောင်းချမည်ဆိုပါက အခွန်ကင်းလွတ်ခွင့်ပြုထားခြင်းမှာ အားသာချက် တစ်ခုဖြစ်ပြီး ရောင်းချရာတွင်လည်း ရောင်းလိုသူများအနေဖြင့် လိုက်လံရောင်းချရခြင်းမျိုးမဟုတ်ဘဲ ဝယ်ယူသူများက အိမ်တိုင်ရာအရောက် ဝယ်ယူကြသဖြင့် မျက်နှာပန်းလှလှ ရောင်းပန်းဝင်သည့် အပင်မျိုးဖြစ်ပါသည်။

           “ ဝဥ ” ပင်သည် စိုက်ပျိုးချိန်မှ တူးဖော်ရသည့်အချိန်ထိ ( ၆ ) လခန့်သာ ကြာမြင့်ပြီး ကာလတို အပင်မျိုးဖြစ်သောကြောင့် မိသားစုအပိုဝင်ငွေအနေဖြင့် တစ်ဖက်တစ်လှမ်းမှ အထောက် အကူပြုသည့် အပင်ဖြစ်ခြင်းကြောင့် စနစ်တကျစိုက်ပျိုးလျင် အကျိုးဖြစ်ထွန်းမှု ပိုမိုများပြားကာ တစ်နိုင်တစ်ပိုင်စိုက်ပျိုးခြင်းမှ စီးပွားဖြစ် စိုက်ပျိုးနိုင်ပါက ပိုမိုသင့်တော်သောကြောင့် “ ဝဥ ” စိုက်ပျိုး ဝင်ငွေတိုးဆိုသည့် အမည်နှင့်လိုက်ဖက်အောင် ဝင်ငွေရရှိသော အပင်မျိုးဖြစ်ပါကြောင်း ရေးသား တင်ပြလိုက်ရပါသည်။

DOCA(စစ်ကိုင်း)

         တမူးမြို့မှ ထွက်ရှိသည့် တမူးမျှစ်ပေါင်းသည် လူကြိုက်များပြီး ခရီးသွားပြည်သူများ ဝယ်ယူ စားသုံးလျက်ရှိပြီး နာမည်အလွန်ရသော ရာသီစာ မျှစ်ပေါင်းတစ်မျိုးဖြစ်ပါသည်။  ကုန်ကြမ်းအနေဖြင့် အိန္ဒိယနိုင်ငံ၊ မွလ်ဆန်ရွာမှ ထွက်ရှိသော ဝါးပါးမျှစ်ကို ဝယ်ယူရပါသည်။ မျှစ်စိမ်းတစ်ချောင်း ဝယ်ယူဈေးအနေဖြင့် တစ်ချောင်းလျင် ( ၂၀၀ ) ကျပ်ဖြင့် ဝယ်ယူရပါသည်။

          တမူးမျှစ်ပေါင်း ပြုလုပ်မည်ဆိုပါက မျှစ်စိမ်းများကို အရင်းဖယ်၍ အခေါင်းထွင်းကာ အရင်ပြုတ်ပြီးနောက် ဆား၊ ဆန်မှုန့်၊ ကြက်သွန်နီ၊ ကြက်သွန်ဖြူ၊ ဂျင်း၊ ပုဇွန်ခြောက်နှင့် ငါးပိ၊ ငရုတ်ကြမ်းမှုန့်များများကို သင့်တင့်ရုံမျှထည့်ပြီး ပေါင်းကြရပါသည်။ ရရှိလာသည့် မျှစ်ပေါင်း ( ၁ ) ချောင်းလျင် ( ၅၀၀ ) ကျပ်ဖြင့် ရောင်းချရပါသည်။

          တမူးမျှစ်ပေါင်းသည် ဇူလိုင်လမှ စတင်၍ အောက်တိုဘာလအထိ ရာသီစာ အစားအစာ တစ်မျိုးဖြစ်ပြီး၊ ကလေး၊ တမူးနယ်တစ်ဝိုက်တွင် ဘုက္ကန်မျှစ်ပေါင်းဟာ နာမည် ကျော်ကြားလျက် ရှိပြီး ရန်ကုန်၊ မန္တလေး၊ မုံရွာ၊ ကလေးဝမြို့နှင့် ကလေးမြို့များသို့  ဖြန့်ဖြူးရောင်းချလျက်ရှိပါသည်။ တမူးမြို့သို့ သွားလာကြသော ခရီးသွားများအနေဖြင့် ဒေသထွက်အစားအစာအဖြစ် အမြတ်တနိုး ဝယ်ယူစားသောက်လျှက်ရှိကြပြီး ယခုအချိန်တွင် မျှစ်ထွက်ပေါ်ချိန်ဖြစ်၍ ဒေသခံရောင်းချသူများ အနေဖြင့် ပုံမှန် ဝင်ငွေရရှိသော ရာသီစာ တစ်ခုဖြစ်ကြောင်း သတင်းရရှိပါသည်။

DOCA(စစ်ကိုင်း)

        သရက်မြို့နယ် ပတ်ဝန်းကျင်ကျေးရွာများမှထွက်ရှိသည့် ပဲမျိုးစုံအနက် ပဲတီစိမ်းများ နေ့စဉ်ဈေးကွက်အတွင်းသို့ ဝင်ရောက်လျှက်ရှိရာ ဇွန်လကုန်အပတ်တွင် ပဲတီစိမ်းဈေးနှုန်းမှာ (၁)တင်းလျှင်(၄၀၀၀ဝိ/-)ဖြင့် စတင်အရောင်းအဝယ်ဖြစ်လျှက်ရှိကြောင်း သိရှိရပါသည်။

       သရက်မြို့နယ်မှ ထွက်ရှိသည့် ပဲမျိုးစုံကို မြစ်တစ်ဖက်ကမ်း အောင်လံမြို့ရှိ ဝယ်လက်သမားများမှ နေ့စဉ်ဝယ်ယူလျှက်ရှိရာ ယခုဇူလိုင်လ လဆန်းပိုင်းတွင် လက်ရှိဈေးနှုန်းအနေဖြင့် (၈၅၀ဝိ/-) ဈေးမြင့်လာပါကြောင်း၊ (၁)တင်းလျှင်(၄၈၅၀ဝိ/-)ဖြင့် တစ်နေ့လျှင် အိတ်(၂၀-၂၅)ခန့် အရောင်းအဝယ်ဖြစ်လျှက်ရှိကြောင်း သိရှိရပါသည်။

DOCA(မကွေး)