HighLight News

စီးပွားရေးနှင့်ကူးသန်းရောင်းဝယ်ရေးဝန်ကြီးဌာနသည် ကုန်သွယ်မှုဖြင့်တိုင်းပြည်စီးပွားရေး ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်အောင်ဆောင်ရွက်သည့်အားလျော်စွာ ပို့ကုန်ပမာဏတိုးမြှင့်တင်ပို့နိုင်ရေးနှင့် ပို့ကုန်အမယ်သစ်များ ရှာဖွေတင်ပို့နိုင်ရေးတို့ကိုဆောင်ရွက်လျက်ရှိပါသည်။ နယ်စပ်ကုန်သွယ်ရေးပိုင်းတွင် ရှမ်းပြည်နယ်အနေဖြင့် ရှမ်းပြည်နယ် (မြောက်ပိုင်း) မူဆယ်(၁၀၅)မိုင်နှင့် ရှမ်းပြည်နယ်(အရှေ့ပိုင်း) တာချီလိတ်နယ်စပ်တို့တွင် ကုန်သွယ်မှုများစွာလုပ်ဆောင်လျက်ရှိရာ ရှမ်းပြည်နယ်(မြောက်ပိုင်း) နယ်စပ်ကုန်သွယ်ရေးစခန်း မူဆယ်(၁၀၅)မိုင်၏ ဇူလိုင်လ ပထမပတ်အတွင်း ကုန်သွယ်မှုအခြေအနေများမှာ သရက်သီး (၁၅)kg တစ်ဖာလျှင် မြန်မာငွေ အနိမ့်ဆုံးဈေး ၂၄၄၉ ကျပ်မှ အမြင့်ဆုံးဈေး ၁၃၄၇၄ကျပ်ဖြင့် (၂၇၇.၅)တန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဖရဲသီးတစ်လုံးလျှင် အနိမ့်ဆုံးဈေး ၉၈၀ကျပ်မှ အမြင့်ဆုံးဈေး ၄၉၀၀ကျပ်ဖြင့် (၄၅၉.၅)တန်ကိုလည်းကောင်း၊ ပဲတီစိမ်း တစ်တင်းလျှင် ၃၄၃၂၀ကျပ်မှ ၃၆၉၆၂ကျပ်ဖြင့် (၁၂၅၈၂.၃)တန်ကိုလည်းကောင်း၊ ဆန် တစ်အိတ်လျှင် ၂၈၁၇၅ကျပ်မှ ၂၈၆၆၅ ကျပ်ဖြင့် (၄၂)တန် ကိုလည်းကောင်း၊ ဆန်ကွဲ တစ်တင်းလျှင် ၂၇၆၈၅ကျပ်မှ ၂၈၉၁၀ကျပ်ဖြင့် (၂၀၈၁.၄)တန်တင်ပို့ နိုင်ခဲ့ပါသည်။   

မြေပဲဆံတစ်တင်းလျှင် ၃၇၀၆၁ကျပ်မှ ၄၀၇၆၉ကျပ်ဖြင့် (၈၃၈.၇၅)တန်ကိုလည်းကောင်း၊ ပဲယင်းတစ်တင်းလျှင် ၂၃၇၆၃ကျပ်မှ ၂၆၄၀၄ကျပ်ဖြင့် (၁၀၅၆.၂၅)တန်ကိုလည်းကောင်း၊ ပဲကြီးတစ်တင်းလျှင် ၂၇၈၂၉ကျပ်မှ ၃၂၈၉၁ကျပ်ဖြင့် (၂၇၆.၀၅)တန်ကိုလည်းကောင်း၊ ကြက်သွန်နီတစ်ပိဿာလျှင် ၃၀၃ကျပ်မှ ၅၈၀ကျပ်ဖြင့် (၄၁၀၄.၃) တန်ကိုလည်းကောင်း၊ နှမ်းတစ်တင်းလျှင် ၃၅၆၄၂ကျပ်မှ ၄၇၅၂၃ကျပ်ဖြင့် (၁၃၈၇.၇၅)တန်ကို လည်းကောင်း၊ ပဲနီကြားတစ်တင်းလျှင် ၂၀၂၄၂ကျပ်မှ ၂၅၃၀၅ကျပ်ဖြင့် (၃၅၈)တန်ကိုလည်းကောင်း တင်ပို့နိုင်ခဲ့ပါသည်။  ထောပတ်ပဲတစ်တင်းလျှင် ၂၇၈၂၉ကျပ်မှ ၃၂၈၉၁ကျပ်ဖြင့် (၃၁၃.၅)တန်ကိုလည်းကောင်း၊ ပဲလွန်းဖြူ တစ်တင်းလျှင် ၂၁၀၉၀ကျပ်မှ ၂၃၇၆၃ကျပ်ဖြင့် (၃၂၈.၅)တန်ကိုလည်းကောင်း၊ ပဲတီစိမ်းခြမ်း တစ်တင်းလျှင် ၅၀၁၆၀ကျပ်မှ ၅၅၄၄၃ကျပ်ဖြင့် (၃၂)တန်ကိုလည်းကောင်း၊ မတ်ပဲ တစ်တင်းလျှင် ၃၃၇၉၂ကျပ်မှ ၃၄၈၄၉ကျပ်ဖြင့် (၆၄)တန်ကိုလည်းကောင်း၊ မြေပဲတောင့်တစ်တင်းလျှင် ၁၅၂၉၅ကျပ်မှ ၁၇၀၉၅ကျပ်ဖြင့် (၉.၅)တန်ကိုလည်းကောင်း အသီးသီး တင်ပို့နိုင်ခဲ့ပြီး ယခုတပတ်မှာ ကျွဲ၊ နွား၊ ဆိတ်များကိုတော့ တိရစ္ဆာန်ကျန်းမာရေးစခန်း(AQS)တွင် ယာယီထိန်းသိမ်းထားရှိနေတာဖြစ်လို့ အရောင်းအဝယ်မရှိဘဲ မူဆယ်မြို့တွင်းရှိ ဆိတ်ခြံ(၇)ခြံတွင် ဆိတ်လက်ကျန်အနေဖြင့် (၆၆၀၀)ကောင်ရှိနေကြောင်းသတင်းရရှိပါတယ်။

 စားသုံးသူရေးရာဦးစီးဌာန (ရှမ်းပြည်နယ် )

ကယားပြည်နယ်အတွင်းရှိ COVID-19 သက်ရောက်မှုကြောင့် ထိခိုက်မှုရှိသော စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများအား COVID-19 Fund မှထုတ်ပေးသည့်ချေးငွေများ အကျိုးရှိစွာအသုံးချမှုအပေါ်စိစစ်ကြပ်မတ်ရေးအဖွဲ့၏ လုပ်ငန်းညှိနှိုင်းအစည်းအဝေးကို (၃၀.၆.၂၀၂၁) ရက်နေ့ နံနက် (၁၀ ၃၀) တွင် ခရိုင်အထွေထွေအုပ်ချုပ်ရေးဦးစီးဌာနရုံး အစည်းအဝေးခန်းမ၌ကျင်းပခဲ့ရာ စိစစ်ကြပ်မတ်ရေးအဖွဲ့ဥက္ကဌ၊ အတွင်းရေးမှူး၊ အဖွဲ့ဝင်များနှင့်စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်များ တက်ရောက်ခဲ့ကြပါသည်။

 အဆိုပါ အစည်းအဝေးတွင် စိစစ်ကြပ်မတ်ရေးအဖွဲ့ ဉက္ကဌ ရင်းနှီးမြှပ်နှံမှုနှင့်ကုမ္ပဏီများ ညွှန်ကြားမှုဦးစီးဌာန ပြည်နယ်ဦးစီးမှူးဒေါ်မေမျိုးဇော်က အဖွင့်အမှာစကား ပြောကြားရာတွင် ယခင်ပထမအကြိမ်အစည်းအဝေးမှ မိမိတို့နှင့်လုပ်ငန်းရှင်များ (၂) လတစ်ကြိမ် ပုံမှန်တွေ့ဆုံရန် ပြောဆိုသည့်အချက်ပါဝင်ကြောင်း ပထမအကြိမ်တွေ့ဆုံပွဲတွင် လုပ်ငန်းရှင်များအား ချေးငွေမရမီနှင့် ရရှိပြီး နောက်ပိုင်း ဝင်ငွေရရှိမှုအခြေအနေ၊ အရှုံးအမြတ်အခြေအနေ၊ အလုပ်သမားခန့်ထားမှုအခြေအနေ၊ ချေးငွေပြန်လည်ပေးဆပ်ရန် စီစဉ်ထားရှိမှု အခြေအနေ၊ ကြုံတွေ့နေရသည့် အခက်အခဲများကို တင်ပြစေခဲ့ရာ လုပ်ငန်းရှင်များ၏ တင်ပြချက်များကိုသုံးသပ်ရာ အချို့မှာ ချေးငွေပြန်လည်ပေးဆပ်ရမည့်ကာလကို ဆိုင်းငံ့ပေးစေလိုကြောင်း၊ ဆိုင်းငံ့ကာလပြည့်မြောက်သည်နှင့် ပေးဆပ်နိုင်သည့်လုပ်ငန်းရှင်များလည်း ရှိကြောင်း၊ လုပ်ငန်းလည်ပတ်မှ ပေးဆပ်နိုင်မည့်လုပ်ငန်းရှင်များလည်း ရှိကြောင်းတွေ့ရသဖြင့် ယခုတက်ရောက်လာသော လုပ်ငန်းရှင်များကလည်း မိမိတို့ပေးဆပ်နိုင်သည့်အခြေအနေများကို   ပြည့်ပြည့်စုံစုံတင်ပြဆွေးနွေးပေးစေလိုကြောင်းပြောကြားခဲ့ပြီး လုပ်ငန်းရှင် များ၏ အခက်အခဲ တင်ပြချက်များအပေါ် တာဝန်ရှိသူများက ပြန်လည်အသီးသီးဆွေးနွေးခဲ့ကြပြီး အစည်းအဝေးကို (၁၁ ၃၀) တွင် ရုတ်သိမ်းခဲ့ကြောင်းသိရှိရပါသည်။

နှမ်းသီးနှံသည်ကမ္ဘာရှေးအကျဆုံး စိုက်ပျိုးသီးနှံများအနက် တစ်ခုအပါအဝင်ဖြစ်ပြီး အာဖရိကတိုက်မှ နှမ်းကိုစတင်စိုက်ပျိုးလာခဲ့ကြရာ ယခုအခါ တရုတ်နိုင်ငံနှင့်အိန္ဒိယနိုင်ငံတို့သည် ကမ္ဘာနှမ်းစိုက် အများဆုံးနိုင်ငံတို့ဖြစ်ကြပြီး မြန်မာနိုင်ငံတွင်လည်း ဆီထွက်သီးနှံများအနက် နှမ်းစိုက်ဧကသည် ကမ္ဘာနှမ်းစိုက်ဧရိယာ၏ စတုတ္တအများဆုံးနိုင်ငံလည်းဖြစ်သည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် နှမ်းအဓိကစိုက်ပျိုးသည့်ဒေသမှာ မကွေးတိုင်း၊ စစ်ကိုင်းတိုင်း၊ ပဲခူးတိုင်း၊ မန္တလေးတိုင်း၊ ဧရာဝတီတိုင်းနှင့် ကယားပြည်နယ်တို့တွင် အများဆုံးစိုက်ပျိုးကြသည်။

ကယားပြည်နယ်သည် မြန်မာနိုင်ငံ၏ အသေးငယ်ဆုံးပြည်နယ်ဖြစ်ပြီး မြောက်လတ္တီတွဒ် (၁၈.၀) နှင့် (၁၉.၅၅)ကြား၊ အရှေ့လောင်ဂျီတွဒ် (၉၄.၄၀)နှင့် (၉၇.၉၃)ကြားတွင်တည်ရှိသည်။ အရှေ့မှအနောက်သို့(၁၂၈)မိုင်၊ တောင်မှမြောက်သို့ (၁၃၅)မိုင်ရှိပြီး၊ ဧရိယာစတုရန်းမိုင်ပေါင်း(၄၅၂၉.၅၆) စတုရန်းမိုင်၊ (၂၈၉၈၉၂၁)ဧက ကျယ်ဝန်းပါသည်။ ကယားပြည်နယ်တွင် လွိုင်ကော်ခရိုင်နှင့် ဘောလခဲခရိုင်ဟူ၍ ခရိုင်(၂)ခုရှိပြီး၊ လွိုင်ကော်ခရိုင်တွင် လွိုင်ကော်မြို့နယ်၊ ဒီးမော့ဆိုမြို့နယ်၊ ဖရူဆိုမြို့နယ်နှင့် ရှားတောမြို့နယ်တို့ဖြစ်ပြီး ဘောလခဲခရိုင်တွင် ဘောလခဲမြို့နယ်၊ ဖားဆောင်းမြို့နယ်၊ မယ်စဲ့မြို့ နယ်တို့ဖြစ်ကြသည်။

ကယားပြည်နယ်တွင် နှမ်းကို လွိုင်ကော်ခရိုင်၊ ရှားတောမြို့နယ်နှင့်ဘောလခဲခရိုင်တို့တွင် အများဆုံးစိုက်ပျိုးကြသည်။ မိုးနှမ်းကိုသာအဓိကစိုက်ပျိုးကြပြီး ဆောင်းနှမ်းကို အနည်းငယ်သာစိုက်ပျိုးကြသည်။ မိုးနှမ်းကို မေလမှ ဇွန်လအတွင်း အပြီးစိုက်ပျိုးကြရပြီ ဩဂုတ်လမှ စက်တင်ဘာလ အတွင်း ရိတ်သိမ်းကြပါသည်။ ၂၀၁၉-၂၀၂၀ ခုနှစ်၊ စိုက်ပျိုးရေးရာသီတွင် နှမ်းစိုက်ဧက(၂၅၃၂၇) ဧကအထိစိုက်ပျိုးခဲ့ရာ အထွက်နှုန်းမှာ (၂၅၁၃၅၃) တင်းထွက်ရှိခဲ့ကြောင်း စိုက်ပျိုးရေးဦးစီးဌာနသတင်းအရသိရှိရပါသည်။ ယခင် ၂၀၂၀ ခုနှစ်၊ ကယားပြည်နယ် နှမ်းဈေးနှုန်းမှာ စမုံနက် တစ်ပိဿာ ကို (၄၂၀၀)ကျပ်နှင့် နှမ်းနက်တစ်ပိဿာကို (၃၇၀၀)ကျပ်ဖြင့် အရောင်းအဝယ်ဖြစ်ခဲ့ကြပြီး၊ ၂၀၂၀ ခုနှစ်၊ အောက်တိုဘာလနောက်ပိုင်းမှစ၍ နှမ်းဈေးနှုန်းများ တစ်ဆထက်တစ်ဆ ကျဆင်းလာမှုကြောင့် ကယားပြည်နယ်တွင် နှမ်းဈေးကွက်အရောင်းအဝယ်ပျက်ခဲ့ပြီး ယခုအချိန်ထိ တောင်သူများ လက်ဝယ်တွင် နှမ်းလက်ကျန် (၂၄၀၀၀)တင်းခန့် ရောင်းချရန်ကျန်ရှိနေပါကြောင်းသတင်းရရှိပါသည်။

ပဲခူးတိုင်းဒေသကြီး၊ ပြည်ခရိုင်၊ ပြည်မြို့ရှိ စားသုံးသူရေးရာဉီးစီးဌာန အစည်းအဝေးခန်းမ၌ (၂၉.၆.၂၀၂၁) နံနက်(၁၀:၀၀)အချိန်တွင် ဆန်စပါးကဏ္ဍဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးအလုပ်ရုံဆွေးနွေးပွဲကို ကျင်းပခဲ့ပါသည်။ အဆိုပါဆွေးနွေးပွဲသို့ ပြည်ခရိုင်စီမံအုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့မှ ဥက္ကဌ၊ စားသုံးသူရေးရာဦးစီးဌာန၊ တိုင်းဒေသကြီးဉီးစီးမှူး၊စိုက်ပျိုးရေးဉီးစီးဌာနမှ ဒုတိယတိုင်းဒေသကြီးဉီးစီးမှူး၊ ပြည်ခရိုင် စက်မှုကြီးကြပ်ရေးနှင့်စစ်ဆေးရေးဉီးစီးဌာနမှ ခရိုင်ဉီးစီးမှူး၊ ပြည်ခရိုင်လယ်ယာမြေစီမံခန့်ခွဲရေးနှင့် စာရင်းအင်းဉီးစီးဌာနမှ ခရိုင်ဦးစီးမှူး၊ ဆန်စပါး လုပ်ငန်းရှင်နှင့်တောင်သူ (၂၈)ဦီးတက်ရောက်ခဲ့ပါသည်။

အဆိုပါ ဆန်စပါးကဏ္ဍဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးအလုပ်ရုံဆွေးနွေးပွဲတွင် ပြည်ခရိုင်စီမံအုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့ ဥက္ကဌမှ အဖွင့်အမှာစကားပြောကြားပြီး တက်ရောက်လာကြသော ဌာနဆိုင်ရာအကြီးအကဲများမှ ဆန်စပါးကဏ္ဍဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးအတွက် (၁) မျိုးစပါး(သန့်စင်၊ သန်မာ၊ ကောင်းမွန်သော)များ ရာသီချိန်အမီရရှိရေး၊ (၂) သွင်းအားစု (စိုက်စရိတ်၊ မြေဩဇာ၊ ပိုးသတ်ဆေး၊ လုပ်သားခ)များ လွယ်ကူစွာရရှိနိုင်ရန် အစီအမံချမှတ်နိုင်ရေး၊ (၃) ဈေးကွက်တည်ငြိမ်စွာရောင်းဝယ်နိုင်ရေး။ (၄)သယ်ယူပို့ဆောင်ရေး လွယ်ကူချောမွေ့ရေး အစီအမံ ရေးဆွဲနိုင်ရေး၊ (၅) ငွေကြေးစီးဆင်းမှုမှ လွယ်ကူချောမွေ့ ရေးအစီအမံတင်ပြနိုင်ရေးစသည့် အချက် (၅)ချက်ကို ဝိုင်းဝန်းဆွေးနွေးဖေါ်ထုတ်ခဲ့ကြောင်းသိရှိရပါသည်။

အေးမျိုးရွှေ

ပြည်

ကြက်သွန်နီသည် ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းလုံးတွင် စားသုံးသော ဟင်းသီးဟင်းရွက်အုပ်စုအဖြစ် သတ်မှတ်ထားပြီး အဓိကအားဖြင့် အစားအစာနှင့် အချက်အပြုတ်ပြင်ဆင်မှုများတွင် အသုံးပြုသည်။ ကြက်သွန်နီကို နှစ်ပေါင်းငါးထောင်ကျော်မှ စတင်သိရှိခဲ့ကြပြီး ယခုအခါ နိုင်ငံပေါင်း ၁၄၀ ကျော်ခန့် တွင် စိုက်ပျိုးလျက်ရှိရာ အိမ်ထောင်စုအားလုံးနီးပါးတွင် တစ်နှစ်ပတ်လုံး နေ့စဉ်အစားအစာ၏ အစိတ်အပိုင်းအဖြစ် စားသုံးလျက်ရှိပါသည်။ ကြက်သွန်နီသည်အရေးပါသောအစာအာဟာရဖြစ်ပြီး လူတစ်ဦးချင်းစီ၏ စားသုံးမှုသည် တစ်နှစ်လျှင် ပျမ်းမျှ ၆.၂ ကီလိုဂရမ်ခန့်ရှိပါသည်။ (National Onion Association, 2013)။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် တစ်နှစ်ပတ်လုံး ကြက်သွန်နီသုံးစွဲမှုမှာ စုစုပေါင်း တန်ချိန် ၆၄၁၂၁၅ ခန့်ရှိပါသည်။

ကြက်သွန်နီသည် လူတို့၏ ကျန်းမာရေးကိုထိခိုက်စေနိုင်သော ဆိုဒီယမ်နှင့်အဆီပါဝင်မှုမှာ အလွန်နည်းပြီး အာဟာရနှင့်ကျန်းမာရေးကိုမြှင့်တင်ပေးနိုင်သည့် ဗီတာမင်ဘီ၊ ဗီတာမင်စီ၊ သံဓာတ် နှင့်ကယ်လစီယမ်တို့ပါဝင်၍ ကပ်ပါးကောင် fungal, ဘက်တီးရီးယားနှင့် ဗိုင်းရပ်စ် ကူးစက်မှုများကို ကာကွယ်ပေးနိုင်သည်ဟု လူ့အဖွဲ့အစည်းအများစုကယုံကြည်လက်ခံထားကြသည်။ ကြက်သွန်နီတွင် သဘာဝကျကျဖြစ်ပေါ်နေသော organo-sulfur ဒြပ်ပေါင်းများသည် သွေးပေါင်ချိန်ကို ထိန်းညှိပေးပြီး နှလုံးသွေးကြောဆိုင်ရာ ရောဂါများနှင့် ကင်ဆာဖြစ်နိုင်ခြေများကို လျှော့ချပေးနိုင် သည့်အပြင် ကိုယ်လက်ရောင်ရမ်းခြင်းနှင့် ပန်းနာရင်ကျပ်ရောဂါကို ကာကွယ်ပေးနိုင်ပါသည်။ (Corzo-Martinez et al 2007) ။ ကြက်သွန်နီစားသုံးခြင်းဖြင့် အစာအိမ်အနာကို တားဆီးနိုင်သည့်အပြင် ပျို့အန်ခြင်းကဲ့သို့သော ကျန်းမာရေးအခြေအနေများအတွက် လူကြိုက်များသော အိမ်သုံးဆေးတစ်မျိုးဖြစ်ပါသည်။

ကြက်သွန်နီသည် ပျက်စီးလွယ်သောကုန်ကြမ်းဖြစ်ပြီး သာမန်အခြေအနေများတွင်ရိတ်သိမ်းပြီး‌နောက် အချိန်ကြာမြင့်စွာ သိုလှောင်၍မရခြင်းနှင့်သင့်လျော်သော ရိတ်သိမ်းချိန်လွန်သိုလှောင်ရုံ အဆောက်အအုံများမရှိပါက ဇီဝဓာတုဖြစ်စဉ်များ၊ ပိုးမွှားများ အန္တရာယ် ကြောင့် ပျက်စီးဆုံးရှုံးမှုများ ဖြစ်စေနိုင်သည်။ ကြက်သွန်နီကို တန်ဖိုးမြှင့်ထုတ်ကုန်များအဖြစ် ပြုပြင်ထုတ်လုပ်နိုင်ခြင်းအားဖြင့်  ပျက်စီးဆုံးရှုံးခြင်းနှင့်ကြက်သွန်ပေါ်ချိန် ဈေးနှုန်းကျဆင်းမှုကိုလည်း ထိန်းသိမ်းနိုင်မည်ဖြစ်ပါသည်။ အစားအစာနှင့် ဆေးဘက်ဆိုင်ရာရည်ရွယ်ချက်များအတွက် ကြက်သွန်နီကိုလူသိများမှုနည်းပါးသော် လည်း  အခြားနည်းလမ်းအသုံးပြုမှုဖြစ်သော အသင့်စား သို့မဟုတ် လတ်ဆတ်သော ကြက်သွန်နီ၊ ကြက်သွန်နီငါးပိ၊ သွေ့ခြောက်သော ကြက်သွန်အလွှာများ၊ ကြက်သွန်အမှုန့်၊ ကြက်သွန်ဆီ၊ ကြက်သွန်နီ ရှာလကာရည်၊ ကြက်သွန်အဖျော်ယမကာ၊ ကြက်သွန်နီငံပြာရည်၊ ကြက်သွန်ချဉ်၊ ကြက်သွန်နီဆားစသည်ဖြင့် ကြက်သွန်နီမှတန်ဖိုးမြှင့်ထုတ်ကုန်များကို ထုတ်လုပ်လျက်ရှိကြောင်း လေ့လာသိရှိရပါသည်။ အချို့သော အစားအစာ ထုတ်ကုန် များတွင် ကြက်သွန်ဆီကို သဘာဝ အစားအစာထိန်းသိမ်းမှုအဖြစ် အသုံးပြုသည်။ ကြက်သွန်နီဆားကို စားပွဲဆားအဖြစ်အသုံးပြုနိုင်သည်။

ကြက်သွန်အခြောက်အဖြစ် ပြုပြင်ထုတ်လုပ်ခြင်းသည် သာမန်အားဖြင့် ကြက်သွန်နီကို လပေါင်းများစွာထိန်းသိမ်းရန်အတွက် ထိရောက်သောလုပ်ငန်းစဉ်တစ်ခုဖြစ်၍ ရေရှည်သိုလှောင်ထားနိုင်ပြီး စားသုံးသူများကို တစ်နှစ်ပတ်လုံး အာဟာရပြည့်ဝစွာဖြင့် စားသုံးနိုင် စေပါသည်။ ခြောက်သွေ့ အောင် ပြုလုပ်ထားသောအစားအစာများသည် အခြားမည်သည့်ထိန်းသိမ်းထားသည့် အစားအစာ အမျိုးအစားထက်မဆို အာဟာရဓာတ်ပိုမိုစုစည်းထားနိုင်သည်။ ခြောက်သွေ့အောင် ပြုလုပ်ထားသော ကြက်သွန်နီ တန်ဖိုးမြှင့် ထုတ်ကုန်များ အားလုံးနီးပါးသည် သိုလှောင်ရန် လွယ်ကူခြင်း၊ အလေးချိန်ပိုမိုပေါ့ပါးပြီး လတ်ဆတ်သော သို့မဟုတ် အခြားပြုပြင်ထားသော ကြက်သွန်နီများထက် ပမာဏ သေးငယ်ခြင်းစသည်တို့သည် အခြောက်ခံထားသော ကြက်သွန်နီ၏ အဓိကအားသာချက်များ ဖြစ် ကြသည်။ စည်သွပ်ဗူးများနှင့်နှိုင်းယှဉ်ပါက ထုပ်ပိုးမှုကုန်ကျစရိတ်လည်း ပိုမိုသက်သာစေနိုင်သည်။ ကြက်သွန်ခြောက်ကို အမှုန့် သို့မဟုတ် အချိုမှုန့်အနေဖြင့်လည်း အသုံးပြုနိုင်သည်။ ကြက်သွန်နီခြောက်ကို ၁၉ ရာစုမှစတင်၍ အနည်းငယ်သာထုတ်လုပ်ခဲ့ကြသည်။ သေသပ်လှပစွာထုပ်ပိုးထား သည့် အခြောက်ခံထားသော ကြက်သွန်နီသည့် အစားအစာထုတ်ကုန်များထဲတွင် လူကြိုက်များမှု ကြောင့် ကမ္ဘာ့အနှံ့တွင် စားသုံးမှုများပြားလာသည်ကို တွေ့ရှိရပါသည်။ အသင့်စား သို့မဟုတ် အသုံးပြုရန်အတွက် အဆင့်သင့်ဖြစ်သည့် ကြက်သွန်သည် ကြက်သွန်နီအခွံဖယ်ရှားရခြင်း၊ ဖြတ်တောက်ခြင်း စသည်ဖြင့် အစားအစာပြင်ဆင်မှုအချိန်ကို လျှော့ချပေးနိုင်သည်။ တနည်းအားဖြင့် ကြက်သွန်နီများကို အကွင်းလိုက်လှီးဖြတ်ပြီး သင့်လျော်သောထုပ်ပိုးပစ္စည်းများတွင် သိုလှောင်ထားသည့် ကြက်သွန်နီများကို အပူချိန်နိမ့်သော(Frozen) တွင် အေးခဲထားခြင်းဖြစ်ပြီး ၁၂ လခန့်ထိ သိုလှောင်၍ အသုံးပြုနိုင်သည်။

ကြက်သွန်နီအမှုန့်သည် သန့်စင်ထားသောကြက်သွန်နီအမျိုးအစားဖြစ်ပြီး လတ်ဆတ်သော ကြက်သွန်နီ၏ အရသာမပျောက်ပျက်ဘဲ အဆင်ပြေစွာအသုံးပြုနိုင်သည်။ ကြက်သွန်အမှုန့်ကို အစားအစာ၊ အချဉ်ရည်၊ အသုပ်၊ ဟင်းချို၊ ဟင်းသီးဟင်းရွက်ကြော်များတွင် အရသာအနေဖြင့် အလယ်အလတ်အရွယ်ရှိသော ကြက်သွန်နီပမာဏခန့်ထည့်၍ အစားထိုးအသုံးပြုနိုင်ပါသည်။ ထို့အပြင် ကြက်သွန်မှုန့်ကို ထုပ်ပိုးထားသော ဟင်းချိုများ၊ ဆော့စ်များ၊ ခေါက်ဆွဲများ၊ ပင်လယ်စာနှင့် အသားများကို ပြင်ဆင်ရာတွင် အသုံးပြုသည်။ ကြက်သွန်နီအမှုန့်သည် လတ်ဆတ်သောကြက်သွန်နီ များနှင့်စာလျှင် ကိုင်တွယ်ရန်ပိုမိုလွယ်ကူပြီး ချက်ပြုတ်နေစဉ်လှီးဖြတ်ရန် မလိုသောကြောင့် အချိန် ကုန်သက်သာ၍ အသုံးပြုရန် ပိုမိုလွယ်ကူပါသည်။ အထူးသဖြင့် အိန္ဒိယနိုင်ငံတွင် ကြက်သွန်မှုန့် ဝယ်လိုအား တိုးမြှင့်သည်ကို တွေ့ရှိရပြီး မြို့ပြလူနေမှုစနစ်တိုးတက်လာမှုနှင့်အတူ အလုပ်လုပ်နေရ သည့် လူဦး‌ရေများပြားလာမှုတို့ကြောင့် အချိန်ကုန်သက်သာစေရန်အတွက် စားသုံးသူများသည် ဟင်းလျာများထဲတွင် ကြက်သွန်နီခတ်ခြင်းကို ခက်ခဲစွာချက်ပြုတ်သည့် လုပ်ထုံးလုပ်နည်းများဖြင့် မလုပ်လိုကြတော့ပေ။ ပြည်ပသို့ ကြက်သွန်မှုန့်တင်ပို့သော ဈေးကွက်အနေအထးမှာလည်း တိုးတက်လာခြင်းကြောင့် ကြက်သွန်မှ တန်ဖိုးမြှင့်ထုတ်ကုန်အဖြစ် ထုတ်လုပ်လိုသူများအတွက် ကောင်းမွန်သော ဈေးကွက်ရရှိနိုင်ပါသည်။ အိန္ဒိယ နိုင်ငံတွင် စားနပ်ရိက္ခာကို တန်ဖိုးမြှင့်ထုတ်ကုန်အဖြစ် ပြုပြင် ထုတ်လုပ်မှုသည် အကြီးဆုံးကဏ္ဍတစ်ခုဖြစ်ပြီး ကြက်သွန်မှုန့်ဝယ်လိုအားကိုလည်း မြင့်တက်စေ သည်။

ကြက်သွန်ငါးပိသည် ထုတ်ကုန်များအား ကြာရှည်စွာအသုံးပြုနိုင်ရန်အတွက် သင့်လျော်သည့် အကောင်းဆုံးအစားအစာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ကြက်သွန်ငါးပိသည် အိန္ဒိယဟင်းလျာများအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သောအရာဖြစ်ပြီး အနံ့နှင့်အရသာအတွက် အလွန်ကောင်းမွန် ပါသည်။ ဥပမာအားဖြင့် ကြက်သားဟင်းချက်ပြုတ်ရာတွင် ၎င်းကိုအသုံးပြုနိုင်ပြီး ဟင်း၏အရသာကို အံ့ဩဖွယ်ကောင်းအောင် တိုးမြှင့်စေနိုင်သည်။

ကြက်သွန်နီဈေးကွက်ကျဆင်းချိန်တွင် ကုန်ကြမ်းအဖြစ် ရောင်းချခြင်းသာမက တန်ဖိုးမြှင့် ထုတ်ကုန်များကိုပါ နိုင်ငံတော်အဆင့်မီသည်အထိ အရည်အသွေးကောင်းမွန်စွာဖြင့် ကြိုးပမ်း ထုတ်လုပ်မည်ဆိုပါက မိမိနိုင်ငံ၏ဒေသတွင်း စိုက်ပျိုးသီးနှံထွက်ကုန်ပစ္စည်းအခြေခံ တန်ဖိုးမြှင့် ထုတ်ကုန်များအနေဖြင့် နိုင်ငံတကာဈေးကွက်တွင်းသို့ ဝင်ရောက်ထိုးဖောက်နိုင်မည် ဖြစ်ပါသည်။ ကြက်သွန်နီကို တန်ဖိုးမြှင့်ထုတ်ကုန်များအဖြစ် ဖန်တီးရန်အတွက် အပြောင်းအလဲနှင့် ကုန်ကျစရိတ်ကို လျှော့ချရန် အလားအလာရှိသည့် နည်းလမ်းများကို ရှာဖွေရန် သုတေသနကြိုးပမ်းမှုများ ဆောင်ရွက်ရန် လိုအပ်ပါသည်။ ထိုသို့ဆောင်ရွက်ရာတွင် ဈေးကွက်အလားအလာများကို အကဲဖြတ် ခြင်း၊ ထုတ်လုပ်မှုနည်းစနစ်များကို အသေးစိတ်ရေးဆွဲခြင်း၊ ကုန်ကြမ်းများလိုအပ်မှုနှင့် ကုန်ကျစရိတ်ကို ခန့်မှန်းခြင်း၊ အခြား ဘဏ္ဍာရေးလိုအပ်ချက်များကို ကြိုတင်ခန့်မှန်းခြင်းစသည့် လိုအပ်ချက်အမျိုးမျိုးကို ကူညီထောက်ပံ့ပေးရန် လိုအပ်ပါသည်။ ထုတ်လုပ်သူများသည် အစာအာဟာရကြွယ်ဝသော အသင့်အစားအစာများကို စားသုံးသူများ၏ လိုအပ်ချက်အရ အမြဲတမ်း ကြိုးစား ထုတ်လုပ်ရန် လိုအပ် ပြီး အထူးသဖြင့် ဖွံ့ဖြိုးဆဲနိုင်ငံများရှိ စားသုံးသူများအကြားတွင် အသင့်စား သို့မဟုတ် ခြောက်သွေ့သော အစားအစာများ၏ ‌‌ရေရှည်သက်တမ်းတိုးမြှင့်ခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ စားသုံးသူများ သိရှိနားလည် မှုမြင့်တက်လာစေရန် အသိပညာပေးရေး လုပ်ငန်းများ ဆောင်ရွက်သင့်ပါသည်။

သို့ဖြစ်ပါ၍ နိုင်ငံတော်စီမံအုပ်ချုပ်ရေးကောင်စီ၏ စီးပွားရေးဦးတည်ချက် ၃ ရပ် အနက် “စိုက်ပျိုးရေးနှင့် မွေးမြူရေးကို အခြေခံသည့် ကုန်ထုတ်လုပ်မှုကို ခေတ်မီနည်းစနစ်များဖြင့် ပိုမိုဖွံ့ဖြိုး တိုးတက်အောင် ဆောင်ရွက်ပြီး အခြားစီးပွားရေးကဏ္ဍများကိုလည်း ဘက်စုံဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်အောင် ဆောင်ရွက်ရေး” နှင့်အညီ ကြက်သွန်နီအား ကြက်သွန်အခြောက်၊ ကြက်သွန်နီအမှုန့်၊ ကြက်သွန် အလွှာ၊ ကြက်သွန်အချဉ်စသည့် တန်ဖိုးမြှင့်ထုတ်ကုန်များအဖြစ် ထုတ်လုပ်နိုင်ပါက ကြက်သွန်စိုက် တောင်သူများ၏ အကျိုးစီးပွားကို မြှင့်တင်နိုင်ခြင်း၊ ပြည်တွင်းအလုပ်အကိုင်များ ရရှိလာစေနိုင်ခြင်း၊ ပြည်ပမှကုန်ချောများ ပြန်လည်တင်သွင်းနေရမှုကို လျှော့ချနိုင်ခြင်းစသည့်  အကျိုးရလဒ်များရရှိလာ မည်ဖြစ်ရာ နည်းပညာ၊ ငွေကြေးအရင်းအနှီးနှင့် ဈေးကွက်ရရှိရေးတို့ကို သက်ဆိုင်ရာဌာနများ၊ အသင်းအဖွဲ့များက ဟန်ချက်ညီညီ ပေါင်းစပ်ဆောင်ရွက်သင့်ပါကြောင်း တင်ပြလိုက်ရပါသည်။