ပြည်တွင်းကုန်သွယ်မှုသတင်း

Powered by Drupal

''ရှမ်းပြည်နယ်(တောင်ပိုင်း)ရှိ အုန်းသီးဈေးကွက် အခြေအနေ''

             ရှမ်းပြည်နယ် (တောင်ပိုင်း)တွင် အုန်းသီးကိုအနည်းငယ်စိုက်ပျိုးမှုသာရှိပါတယ်၊ အပူပိုင်း‌ဒေသတွေမှာ စိုက်ပျိုးဖြစ်ထွန်းပြီး ရှမ်းပြည်လိုအအေးပိုင်းဒေသတွေမှာ စိုက်ပျိုးဖြစ်ထွန်းမှုနဲလို့ စိုက်ဧကရာဏန်းခန့်သာစိုက်ပျိုးပါတယ်။ ရှမ်းပြည်ရဲ့ဈေးကွက်လိုအပ်ချက်အရ ပြန်လည်တင်သွင်း သုံးစွဲရတဲ့ သီးနှံတစ်မျိုးဖြစ်ပါသည်။ ယခုလိုတပို့တွဲလရာသီမှာ မြန်မာတို့ရဲ့ရိုးရာ ထမနဲထိုးရာသီဖြစ်တဲ့ ထမနဲပွဲတွေမှာမပါမဖြစ် ထည့်သွင်းအသုံးပြုရတဲ့ အမယ်တစ်မျိုးဖြစ်တာကြောင့် အုန်းသီဟာ အရောင်းသွက်နေပါတယ်၊ မြန်မာ့ရိုးရာမုန့်အတော်များများမှာလည်း အုန်းသီးကိုထည့်သွင်း အသုံး ပြုကြတဲ့အတွက် ဈေးကွက်ဝင်တဲ့သီးနှံတစ်မျိုးဖြစ်ပါသည်။

           အုန်းသီးကို မုန့်ပဲသွားရည်စာများတွင် အသုံးပြုကြသလို၊ မြန်မာ့ဆေးဝါးဖော်စပ်ရာမှာလဲ အသုံးပြုကြပါသည်။ အုန်းသီးရဲ့အရွက်၊ အသီး၊ အခွံအားလုံးဟာ သူ့နေရာနဲ့သူအသုံးပြုလို့ရတာကြောင့် ဘာတစ်ခုမှပစ်စရာမလိုအောင် အသုံးဝင်တဲ့သီးနှံတစ်မျိုးဖြစ်ပါသည်။ ကောင်းမွန်တဲ့အုန်းသီး တစ်လုံး၏ အသား၊ အုန်းရည်များကို မုန့်ပဲသွားရည်စာ၊ ဆေးဝါးဖော်စပ်ရာမှာ အသုံးပြုကြသလို၊ မကောင်းသည့်အုန်းသီး (ပုပ်သွားသည့်အုန်းသီး) များကိုလဲ ထပ်ခြမ်းခွဲ၍ သဘာဝနေရောင်ဖြင့် နေလှန်းပြီးခြောက်သွားလျှင် ၎င်းအတွင်းသားများကို ကြိတ်စက်ဖြင့်ကြိတ်၍ သဘာဝအုန်းဆီမွှေးကို ပြန်လည်ထုတ်လုပ်ရောင်းချကြပါသည်။ မြန်မာ့အုန်းဆီမှာလဲ မြန်မာလူမျိုးများအကြိုက်များတဲ့ အသုံးအဆောင်ဖြစ်သလို၊ ဆေးဝါးဖော်စပ်ရာမှာလဲ အသုံးဝင်ပါတယ်၊ အုန်းရွက်မှရတဲ့ အုန်းလက်များကိုလဲ ဦးထုပ်၊ တံမျက်စည်းပြုလုပ်ရာမှာအသုံးပြု၍ အိမ်သုံးပစ္စည်းအဖြစ် ပြုလုပ်ရောင်းချကြပါသည်။

           ရှမ်း(တောင်) ဈေးကွက်မှာအုန်းသီးတစ်လုံးကို အလုံးလှရင်လှသလို တစ်လုံးလျှင် ဈေးနှုန်း (၁၅၀ဝိ/- ၁၈၀ဝိ/- ၂၀၀ဝိ/-) ထိဈေးရှိပါတယ်၊ အခွံချွတ်ထားတဲ့ အုန်းသီးတစ်လုံးလျှင် ဈေးနှုန်း အသေး၊ အကြီးပေါ်မူတည်ပြီး တစ်လုံးလျှင် (၅၀ဝိ/- မှ ၁၀၀ဝိ/-) ထိဈေးရှိပါတယ်၊ အုန်းသီး (အုန်းနို့) အရည်ညှစ်တစ်လုံးလျှင် ဈေးနှုန်း (၁၅၀ဝိ/-) ဈေးရှိပါသည်။တောင်ကြီးဈေးကွက်ရှိ အုန်းသီးများကို ရန်ကုန်ဈေးကွက်မှ မှာယူရောင်းချလျက်ရှိတယ်လို့ သိရှိရပါသည်။

DOCA(ရှမ်း)

ပြည်တွင်းစားသုံးမှုမြင့်တက်လာသည့် မျောက်ငိုသီးအကြောင်းတစေ့တစောင်း

မျောက်ငိုပင်ကို မလေးရှား၊ ထိုင်း၊အင်ဒိုနီးရှား၊ စင်္ကာပူ၊ အိန္ဒိယနဲ့ မြန်မာနိုင်ငံတို့မှာ အများဆုံးတွေ့ရပါသည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် စစ်ကိုင်းတိုင်းဒေသကြီး အထက်ပိုင်းနှင့် ချင်းပြည်နယ်တို့မှာ အများဆုံးရှင်သန်ပေါက်ရောက်သော်လည်း မြန်မာနိုင်ငံဒေသအနှံအပြားတွင် စိုက်ပျိုးဖြစ်ထွန်းနိုင် ကြောင်း သိရှိရပါသည်။ နှစ်ရှည်ပင်ဖြစ်သည့် မျောက်ငိုပင်သည် အပူအအေး သမမျှတတသော ရာသီဥတု ကိုကြိုက်နှစ်သက်ပြီး ရေစီးရေလာကောင်းသော  နှုန်းမြေ၊ ရွှံနှုန်းမြေတွေမှာ ကောင်းစွာဖြစ်ထွန်းနိုင်ပါ သည်။ ရေလွမ်းသော မြေများတွင်လည်း စိုက်ပျိုးနိုင်ကြောင်းသိရသည်။ ယခင်က မျောက်ငိုပင်ကို အိမ်ခြံ ဝန်းထဲတွင် ၅ပင်မှ ၆ပင်ခန့်စိုက်ပျိုးကြပြီး စီးပွားဖြစ်စိုက်ပျိုးမှုမရှိသလောက် နည်းပါးခဲ့ပြီး ၊ ယခုအခါတွင် ငှက်ပျောစိုက်ခင်း၊ကော်ဖီစိုက်ခြင်းများတွင် သီးညှပ်အရိပ်ရပင်အဖြစ်လည်းကောင်း၊ မျောက်ငိုပင်သီးသန့် စိုက်ခင်းအဖြစ်လည်းကောင်း၊ စီးပွားဖြစ်စတင်စိုက်ပျိုးလာကြပြီ ဖြစ်ကြောင်းသိရှိရပါသည်။

          မျောက်ငိုပင်သည် နှစ်ရှည်ပင်ဖြစ်ပြီး  အပင်အမြင့် ပေ ၅၀မှ ပေ၁၀၀ အထိရှိနိုင်ပါသည်။ သက်တမ်းရင့်ပါက ပင်စည်လုံးပတ်သည် မန်ကျီးပင်၊ ကုက္ကိုလ်ပင်လိုကဲ့သို့ ကြီးမားပါသည်။ အပင်သက် တမ်း  ၅နှစ်မှ ၇ နှစ်အတွင်း စတင်သီးဖွင့်ပါသည်။ အခိုင်လိုက်အသီးသီးပြီး တစ်ပင်လျှင် အသီးအခိုင် ပေါင်း ၅၀ မှ ၂၅၀ ခန့်ထိ သီးကြောင်း၊ တစ်ခိုင်လျှင် သီးတောင့် ၇တောင့်မှ အတောင့် ၃၀ ခန့် ထိရှိပါက သီးတောင့်တစ်တောင့်လျှင် အစေ့ ၁၀ စေ့မှ ၁၅ စေ့ခန့် အထိပါရှိကြောင်းသိရပါသည်။ တောင်ပေါ် ဒေသများတွင် သြဂုတ်လမှ စတင်၍ သီးဖွင့်လေ့ရှိပြီး  ဒီဇင်ဘာလမှ ဖေဖော်ဝါရီလအတွင်း အသီးများ လှိုင်လှိုင်ထွက်ရှိပါသည်။ မြေပြန့်ဒေသတွင် အသီးအပွင့် နောက်ကျလေ့ရှိကြောင်း သိရှိ ရပါသည်။

          မျောက်ငိုသီးကို အသီးနုချိန်တွင် ၎င်းအသီးအသားကို ဇွန်းဖြင့်ခြစ်၍  ဟင်းလျာများတွင် ချက်ပြုတ်စားသောက်ကြပြီး၊ အသီးအနည်းငယ်ရင့်လာပါက အသီးကို မီးဖုတ်ဿ အသားကိုခြစ်ယူကာ ချက်ပြုတ်စားသောက်ကြကြောင်းနှင့် အသီးရင့်လာပါက အသီးမှ အစေ့ကို ထုတ်ယူကကာ ဟင်းလျာ အမျိုးမျိုးပြုလုပ်စားသောက်ကြပါသည်။ အရသာအားဖြင့် မြန်မာလူမျိုးများ ကြိုက်နှစ် သက်ကြသည်။ ဒညင်းသီးနှင့််အရသာဆင်တူသည်ဟုဆိုကြပါသည်။ မျောက်ငိုသီးကို အရှေ့တောင်အာရှနိုင်ငံများ ဖြစ် သည့် မလေးရှား၊ထိုင်း၊အင်ဒိုနီးရှား၊ဖိလစ်ပိုင်၊ မြန်မာနိုင်ငံတို့တွင် ဒေသဟင်းလျာအမျိုးမျိုး ပြုလုပ်၍ ချက်ပြုတ်စားသောက်ကြပြီး အိန္ဒိယနိုင်ငံသားများကလည်း အထူးကြိုက်နှစ်သက်ကြကြောင်း သိရှိရ ပါသည်။ မျောက်သိုသီး၏ အနံအရသာသည့် ဒညင်သီး၏ အနံအရသာနှင့် ဆင်တူသော်လည်း ဒညင်းသီး ကဲ့သို့ ကျန်းမာရေးအတွက် ဆိုးကျိုးမရှိပဲ ကျန်းမာရေးအတွက် အထူးကောင်းမွန်သင့်လျော်ကြောင်း သိရှိရသည်။

          မျောက်ငိုသီး၏ ကျန်းမာရေးအကျိူးကျေးဇူးက များပြားလှသောကြောင့် အထူးကု ဆရာဝန်ကြီး ဟု တင်စားကြပြီး ပုံမှန်စားသုံးပေးခြင်းဖြင့် နှလုံး၊အသည်း၊ ကျောက်ကပ်၊ဆီးချို/ သွေးချိုရောဂါတွေကို ကာကွယ်ထိန်းညှိပေးနိုင်ကြောင်းသိရှိရသည်။ မျောက်ငိုသီးတွင် ကယ်လ်စီယမ်နှင့် ဖော့စ်ဖရပ် ပါဝင်သောကြောင့် အရိုးပွခြင်းကို ကာကွယ်ပေးနိုင်ခြင်း၊ ကြွက်သားအားကောင်းစေခြင်း၊ အာရုံကြောနိုးဖွမှုပေးပို့ခြင်း၊ သွေးတိတ်နိုင်စွမ်းစသည့်  ခန္ဓာကိုယ်လုပ်ဆောင်ချက်များကို အထောက်အကူဖြစ်စေနိုင်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်ထဲက ပုံမှန်ဆဲလ်တွေ့ရဲ့ လုပ်ဆောင်ချက်တွေကိုလည်း ထောက်ပံ့ပေးနိုင်ကြောင်း သိရသည်။ သတ္တူစက်များကြွယ်ဝစွာ ပါရှိခြင်းကြောင့် အာရုံကြောစနစ်နဲ့ ဦးနှောက်ရဲ့လုပ်ဆောင်ချက်များအား အထူးကောင်းမွန်စေပြီး စိတ်ကြည်လင်လန်းဆန်းစေပါသည်။ သံဓာတ်များ ပါဝင်သောကြောင့် သွေးအားကောင်းစေပါသည်။  New England Journal of Medicine မှာ ပါတဲ့ လေ့လာချက်တစ်ခုအရ မျောက်ငိုသီးကို မကြာခဏ စားသုံးပေးပါက လေဖြတ်သေဆုံးရခြင်းအန္တရာယ်မှ ၄၀% ကင်းဝေးစေပြီး နှလုံးကျန်းမာရေးအတွက်လည်း အထောက်အကူဖြစ်စေနိုင်ကြောင်း သိရှိရပါ သည်။ မျောက်ငိုသီးတွင် အမျှင်ဓာတ်များစွာပါဝင်သည့်အတွက် ဝမ်းချုပ်ခြင်းမှ ကာကွယ်ပေးနိုင်သကဲ့သို့ သွေးချိုကိုလည်း ထိန်းညှိပေးနိုင်ကြောင်း သိရသည်။ မျောက်ငိုသီးနှင့်ပျားရည်ကို  စားသုံးပေးခြင်းဖြင့် အစာအိမ်မကောင်းသူများအတွက်လည်း အထူးသင့်လျော်ကြောင်း သိရသည်။ ထို့အပြင် ပရိုတင်းဓာတ်ကြွယ်ဝစွာ ပါဝင်သောကြောင့် ခန္ဒာကိုယ်အတွင်းတစ်ရှူးများ အစားထိုး ဖြစ်ပေါ်စေခြင်း၊ ထိန်းသိမ်းခြင်းနှင့် တည်ဆောက်ခြင်းတိုအတွက် အထောက်အကူပေးနိုင်ကြောင်းနှင့် မကောင်းသောကိုယ်လက်ရောဂါများကိုလည်း လျှော့ချပေးနိုင်ကြောင်း သိရှိရပါသည်။ Phenolic ဒြပ်ပေါင်းကြွယ်ဝသည့်အတွက် ဘက်တီးရီးယားများကို သေစေနိုင်ပြီး ရောဂါပိုးဝင်ရောက်ခြင်းမှ အကာအကွယ်ပေးနိုင်သကဲ့သို့  စက်တိုးဆန့်ကျင် အာနိသင်များလည်း ကြွယ်ဝစွာ ပါရှိကြောင်းကိုလည်းသိရှိရသည်။ မျောက်ငိုသီးကို စားသုံးခြင်းဖြင့် ကျန်းမာရေးအတွက် အထူးအထောက်အကူပြုစေနိုင်သော်လည်း ၎င်းတွင် အမိုင်နိုအက်ဆစ်ပါဝင်သောကြောင့် တစ်ခါတည်းနှင့်များစွာ စားသုံးရန်မသင့်ပါ၊ ၎င်းကို ရေစိမ်ထားပါက အက်ဆစ်ကိုလျော့ချပေးနိုင်သဖြင့် အချိန်အတန်ကြာရေစိမ်ထားပြီးမှ ချက်ပြုတ်ပြင်ဆင် စားသုံးသင့်ကြောင့် သိရှိရပါသည်။

          မြန်မာနိုင်ငံတွင် ယခင်က မျောက်ငိုပင်များကို စီးပွားဖြစ်စိုက်ပျိုးလေ့မရှိပဲ အိမ်ခြံဝန်းထဲတွင် ၅ ပင် မှ ၁၀ ပင်ထိသာ စိုက်ပျိုးလေ့ရှိပါသည်။ ယခုအခါ မျောက်ငိုသီးစားသုံးမှုမြင့်တက်လာခြင်းနှင့်အတူ ဝယ်လိုအားကောင်းလာသဖြင့် စီးပွားဖြစ်စိုက်ပျိုးလာကြသည်ကို တွေ့ရှိရသည်။ စိုက်ပျိုးရာတွင် အများအားဖြင့် အစေ့မှ ပျိုးထောင်ပြီး စိုက်ပျိုးကြပြီး ကိုင်းဖြတ်ဆက်နည်း၊ အဖူးဖြုပ်နည်းတို့ဖြင့်လည်း စိုက်ပျိုးနိုင်ကြောင်း သိရသည်။ နွားချေးဆွေး၊ ဖွဲပြာ၊ မြေကြီးတိုကိုဆတူရောထားသောမြေကို ပျိုးထုပ်အတွင်း ထည့်ပြီး မျိုးစေ့ချစိုက်ပျိုးပါက အပင်ပေါက်နှုန်း၊ ရှင်သန်ကြီးထွားနှုန်း ကောင်းမွန်သည်ဟု သိရှိရသည်။ ပျိုးသက် ၁၀လမှ ၁နှစ်အတွင်း အပင်အမြင့်၃ပေခန့်ရှိလာမည်ဖြစ်ပြီး မြေဆွေးထည့်ထားသော ၂ပေ သို့မဟုတ် ၃ပေပတ်လည်ကျင်းတွင် ပျိုးပင်ငယ်ကိုထည့်သွင်း စိုက်ပျိူးနိုင်ပါသည်။ သင့်လျော်သည့်ပင်ကြားတန်းကြား အကွာအဝေးမှာ ပေ၂၀မှ ပေ၃၀အတွင်းဖြစ်ကြောင်း သိရသည်။ အပင်ရှင်သန်ကြီးထွားလာပြီး ခူးဆွတ်ရန်သင့်လျော်သော အမြင့်ရှိနေစေရန်အတွက် ကိုင်းချိုင်ခြင်း၊ ခေါင်းနှင်းပြုပြင်ပေးခြင်းတို့ကို ဆောင်ရွက်ပေးပါက သီးကိုင်းများလာစေနိုင်ကြောင်း သိရသည်။ မျောက်ငိုပျိုး ပင်ဈေးနှုန်းမှာ ၆လမှ ၁နှစ်အတွင်း ပျိုးပင်တစ်ပင်လျှင် ၈၀၀ကျပ်မှ ၂၀၀၀ကျပ်ထိ ဈေးရှိကြောင်းနှင့် ပျိုးပင်သက်တမ်း၊ ရောင်းချသည့်နေရာဒေသတို့ပေါ် မူတည်ပြီး ဈေးနှုန်းကွာဟချက် ရှိနိုင်ကြောင်းသိရသည်။

          မြန်မာနိုင်ငံနှင့် အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံဖြစ်သည့် ထိုင်းနိုင်ငံတွင် မျောက်ငိုသီးအစေ့ကို ဝက်သား၊  ပုဇွန်တို့ဖြင့်ချက်သော ဟင်းလျာသည် အမည်ကြီးလူကြိုက်များသော ဟင်းလျာတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ အိန္ဒိယနိုင်ငံတွင်လည်း အသီးနှင့်အစေ့ကို အမျိုးမျိုးချက်ပြုတ်စားသောက်ကြပြီး လူကြိုက်များလှသည်။ ကသည်းလူမျိုးများသည် မျောက်ငိုသီးစားပွဲတော်ကျင်းပပြီး ရိုးရာအစားအစာအဖြစ် နှစ်ခြိုက်စွာ စားသုံးကြကြောင်း သိရသည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် ချင်းပြည်နယ်နှင့် စစ်ကိုင်းတိုင်းဒေသကြီး တမူး၊ ကလေး၊ ဝဖက်ကဒေသခံများသည် မျောက်ငိုသီးကို ချက်စား၊ သုပ်စား၊ ကြော်စားရုံသာမက အရည်သောက်၊ ပန်ထွေဖျော်စသည်ဖြင့် စားသောက်လေ့ရှိပါသည်။

          မြန်မာနိုင်ငံမှထွက်ရှိသော မျောက်ငိုသီးများကို တမူးမြို့မှတဆင့် အိန္ဒိယနိုင်ငံသို့ အဓိကရောင်းချကြကြောင်းသိရသည်။ ၂၀၂၂ခုနှစ် ဖေဖော်ဝါရီလ ဒုတိယပတ်တွင် တမူးမြို့ရှိ မျောက်ငိုသီးတောင့်ဈေးနှုန်းမှာ အတောင့် ၅၀ပါ မျောက်ငိုသီးတစ်စီးလျှင် အနိမ့်ဆုံး ၂၅၀၀ကျပ်မှ ၄၀၀၀ကျပ်အထိဈေးပေါက်လျက်ရှိပြီး နေ့စဉ် အသီးတောင့် ၅သောင်းမှ ၁သိန်းကျော်အထိ အရောင်းအဝယ်ဖြစ်နေကြောင်းသိရသည်။ ယခင်နှစ်များတွင် ယခုနှစ်ထက် ဈေးကောင်းပိုရပြီး အရောင်းအဝယ်သွက်လက်သည်ဟု မျောက်ငိုသီး အရောင်းအဝယ်ပြုလုပ်သည့် ဒေသခံများက ပြောသည်။ မျောက်ငိုသီးစိုက်ပျိုးသူများအနေဖြင့် အသီးခူးရောင်းကြသည်များရှိသကဲ့သို့ ပွဲစားထံအပင်ဖြတ်ရောင်းချသည်များလည်းရှိသည်။ ဈေးနှုန်းဈေးကွက်နှင့်အသီးထက်နှုန်းပေါ် မူတည်ပြီး မျောက်ငိုသီးတစ်ပင်ကို တစ်နှစ်လျှင် အနိမ့်ဆုံး ၅သောင်းကျပ်မှ ၁.၅သိန်းခန့်ထိ ဝင်ငွေရှိကြောင်း တမူးဒေသခံများ၏ ပြောကြားချက်အရ သိရှိရသည်။

          ယခင်ကမျောက်ငိုသီးကို ချင်းပြည်နယ်နှင့် စစ်ကိုင်းတိုင်းဒေသကြီး ဒေသခံများကသာ စားသုံးကြလေ့ရှိပြီး အခြားဒေသများတွင် စားသုံးသူနည်းပါသည်။ ယခုအခါ မြန်မာနိုင်ငံအနှံတွင် မျောက်ငိုသီးကို စားသုံးလာကြပြီး မျောက်ငိုသီးဝယ်လိုအား မြင့်တက်လျှက်ရှိကြောင်း သိရသည်။ ပြည်တွင်းတွင် မျောက်ငိုသီး အသီးတောင့်ထက် မျောက်ငိုသီးအစေ့ကို ပိုမိုစားသုံးကြကြောင်း မျောက်ငိုသီးခြောက်ကို ပလပ်စတစ်ဗူးဖြင့် လေလုံအောင်ထည့်သွင်းပြီး စနစ်တကျထုတ်ပိုးကာ မြန်မာနိုင်ငံဒေသတော်တော်များများကို ပို့ဆောင်ရောင်းချလျက်ရှိကြောင်းမန္တလေးမြို့ရှိ မန်းထိပ်တန်း မျောက်ငိုသီးရောင်းဝယ်ရေးလုပ်ငန်းရှင်မှပြောသည်။ ပြင်ဦးလွင်ဒေသတွင်လည်း မျောက်ငိုသီးပင်ကို တနိုင်တပိုင်သာမက စီးပွားဖြစ် စိုက်ပျိုးနေသော ခြံများရှိကြောင်း၊ မျောက်ငိုအသီးတောင့်ကို နီးစပ်ရာမြို့များသို့ ပို့ဆောင်ရောင်းချပြီး အသီးခြောက်ကိုမူ မြန်မာနိုင်ငံအနှံ ပို့ဆောင်ရောင်းချလျှက်ရှိကြောင်း ပြင်ဦးလွင်မြို့က မျောက်ငိုသီးရောင်းချသူတစ်ဦးကပြောသည်။ မျောက်ငိုသီးခြောက်ကိုအခွံခွာပါက မျောက်ငိုသီးစေ့ရရှိပြီး အစေ့သည်လေသလပ်ပြီး အချိန်ကြာကြာထားပါက အရောင်ပြောင်းသွားတတ်ပါကြောင်း၊ သို့သော်မျောက်ငိုသီးစေ့ကို ဆားရည်စိမ်ထားပါက ကြာကြာအထားခံပါကြောင်း၊ မျောက်ငိုစေ့ဆားရည်စိမ်များကို ပလပ်စတစ်ဗူးဖြင့် သေချာထုတ်ပိုးပြီး ရောင်းချလျက်ရှိပါကြောင်း၊ Social Media တွင်လည်း   ရောင်းချလျက်ရှိရာ ဒေသတော်တော်များများကမှာယူကြပါကြောင်း၊ အဆိုပါမျောက်ငိုသီးရောင်းချသူကပြောသည်။ သို့ပါ၍ ကျန်းမာရေးအတွက်အထောက်အကူဖြစ်စေပြီး အဟာရဓာတ်ကြွယ်ဝသည့် မျောက်ငိုသီးကို ယခင်က အိန္ဒိယပို့ကုန်တမယ်အဖြစ်သာ အဓိကရောင်းချကြပြီး ယခုအခါ ပြည်တွင်းစားသုံးမှုမြင့်တက်လာပြီး စီးပွားဖြစ်စိုက်ပျိုးထုတ်လုပ်မှုများလည်း ရှိနေပြီဖြစ်ပါကြောင်း လေ့လာတင်ပြလိုက်ရပါသည်။

DOCA(စစ်ကိုင်း)

ရွှေဘိုခရိုင်အတွင်း စပါး/ဆန် ဈေးနှုန်းများနှင့် စီးထွက်မှုအခြေအနေ

           ရွှေဘိုခရိုင်အတွင်းရှိ မြို့နယ်များ၌ ဖေဖော်ဝါရီလ တတိယပတ်တွင် စပါးဈေးနှုန်းနှင့် ဆန်ဈေးနှုန်းမှာ အနည်းငယ် မြင့်တက်နေပါသည်။ ရွှေဘိုခရိုင်မှ အခြားတိုင်းဒေသကြီးများသို့ ဆန်စီးထွက်မှုမှာ ဖေဖော်ဝါရီလ ဒုတိယပတ်တွင် ရန်ကုန်သို့ အိတ်ရေ ၃၄၀၀၀ ၊ မန္တလေးသို့ အိတ်ရေ ၄၅၆၀၀၊ နေပြည်တော်သို့ အိတ်ရေ ၉၀၀၀၊ ရှမ်း(တောင်)သို့ အိတ်ရေ ၅၅၀၀၊ ရှမ်း(မြောက်)သို့ အိတ်ရေ ၅၅၀၀၊ပခုက္ကူသို့ အိတ်ရေ ၇၀၀၊ စုစုပေါင်းအိတ်ရေ ၁၀၀၃၀၀၊ တန်အားဖြင့် ၅၀၁၅တန် စီးထွက်ခဲ့ပါသည်။ယခုအပတ်တွင် ရွှေဘိုခရိုင်မှ အခြားတိုင်းဒေသကြီးများသို့ ဆန်စီးထွက်မှုမှာ ရန်ကုန်သို့ အိတ်ရေ ၃၆၀၀၀၊ မန္တလေးသို့ အိတ်ရေ ၄၄၆၀၀၊ နေပြည်တော်သို့ အိတ်ရေ ၉၀၀၀၊ ရှမ်း(တောင်)သို့ အိတ်ရေ ၅၅၀၀၊ ရှမ်း(မြောက်)သို့ အိတ်ရေ ၅၅၀၀၊ပခုက္ကူသို့ အိတ်ရေ ၇၀၀၊ စုစုပေါင်းအိတ်ရေ ၁၀၁၃၀၀၊ တန်အားဖြင့် ၅၀၆၅တန် စီးထွက်ခဲ့သည့်အတွက် ယခင်အပတ်နှင့် နှိုင်းယှဉ်လျင် ယခုအပတ်အတွင်း အိတ်ရေ ၁၀၀၀၊ တန်အားဖြင့် တန်၅၀ ပို၍ စီးထွက်ခဲ့ပါသည်။

          ရွှေဘိုမြို့၏ ဖေဖော်ဝါရီလ တတိယပတ်တွင် ဖြစ်ပေါ်နေသော စပါး/ဆန်  ဈေးနှုန်း များမှာ ရွှေဘိုပေါ်ဆန်းစပါး (အဟောင်း) တင်း၁၀၀လျှင် ကျပ်၁၇၀၀၀၀၀၊ ရွှေဘိုပေါ်ဆန်း ဆန်(အဟောင်း) ၂၄ပြည်ပါတစ်အိတ်လျှင် ကျပ်၆၃၀၀၀၊ ဧရာမင်းစပါး (အဟောင်း) တင်း၁၀၀လျှင် ကျပ်၁၂၀၀၀၀၀၊ ဧရာမင်းဆန်(အဟောင်း) ၂၄ပြည်ပါတစ်အိတ်လျှင် ကျပ် ၅၃၀၀၀၊ရွှေဘိုပေါ်ဆန်းစပါး (အသစ်) တင်း၁၀၀လျှင် ကျပ်၁၅၀၀၀၀၀၊ ရွှေဘိုပေါ်ဆန်း ဆန်(အသစ်) ၂၄ပြည်ပါတစ်အိတ်လျှင် ကျပ်၅၃၀၀၀၊ ဧရာမင်းစပါး (အသစ်) တင်း၁၀၀လျှင် ကျပ်၉၀၀၀၀၀၊ ဧရာမင်းဆန်(အသစ်) ၂၄ပြည်ပါတစ်အိတ်လျှင် ကျပ် ၄၀၀၀၀ဖြင့် အရောင်းအဝယ်ဖြစ်နေကြောင်း သိရှိရပါသည်။

DOCA(စစ်ကိုင်း)

သနပ်ပင်မြို့နယ်အတွင်း၌  ဆောင်းသီးနှံပဲဦးများ ပေါ်နေပြီဖြစ်     

              သနပ်ပင်မြို့နယ်အတွင်း၌ ယခုလ ဒုတိယပါတ်တွင် ဆောင်းသီးနှံပဲတီစိမ်းများနှင့် ပဲလွန်း ဖြူများ ပေါ်နေပြီဖြစ်ကြောင်းသိရပြီး၊ သနပ်ပင်မြို့ ဈေးပိုင်းရပ်ကွက်၊ လမ်းမတော်ရှိ ဦးပုပွဲရုံ၊ ဘူတာပိုင်း နဒီ မင်္ဂလာလမ်းရှိ ဦးအန်းစိုက်ပွဲရုံ၊ ကော့ပြတ်ပိုင်း မြို့ရှောင်လမ်းရှိ အောင်သိဒ္ဓိပွဲရုံတို့မှ ပဲများကို ဝယ်ယူနေကြပြီဖြစ်ကြောင်းသိရှိရပါသည်။ ပဲတီစိမ်း(၇၂) ပေါင် တစ်တင်းလျှင်( ၄၅၅၀၀) ကျပ် ၊ ပဲလွန်းဖြူ (ချက်မဲ ) တစ်တင်းလျှင်  ( ၄၀၀၀၀ )ကျပ် ၊ ပဲလွန်းဖြူ ( ချက်ဖြူ ) တစ်တင်းလှျင် ( ၃၅၀၀၀ ) ကျပ်ဖြင့် ဝယ်ယူနေကြကြောင်းနှင့် ဝယ်ယူထားသည့်ပဲများအား တစ်စီးစာရလှျင် ရန်ကုန်သို့ ချက်ချင်း တင်ပို့ ကြကြောင်း သိရှိရပါသည်။ သယ်ယူပို့ဆောင်ခမှာ (၁.၅ ) တင်း တစ်အိတ်ကို ( ၇၀၀ ) ကျပ် ပေးရပြီး ယခင်နှစ်ဈေးထက် ယခုနှစ် ပဲလွန်းဖြူဈေးမှာ (၁၀၀၀၀) ကျပ်ခန့် ကျဆင်းသွားကြောင်း သတင်း ရရှိပါသည်။

စားသုံးသူရေးရာဦးစီးဌာန(ပဲခူးတိုင်းဒေသကြီး)

တည်ငြိမ်နေသည့် ဓါတ်မြေဩဇာဈေးနှုန်းဈေးကွက်

စားသုံးသူရေးရာဦးစီးဌာန၊ ရန်ကုန်အရှေ့ပိုင်းခရိုင်ဦးစီးမှူးရုံးမှ ဝန်ထမ်းများသည် အရှေ့ပိုင်း ခရိုင်အတွင်းရှိ စိုက်ပျိုးရေးသုံးအရောင်းဆိုင်များတွင် ရောင်းချလျက်ရှိသော ဓါတ်မြေဩဇာဈေးနှုန်း များကို တစ်ပတ်လျှင် တစ်ကြိမ်စုံစမ်းကောက်ယူ၍ ရန်ကုန်တိုင်းဒေသကြီးဦးစီးမှူးရုံးသို့ တင်ပြလျက် ရှိရာ (14.2.2022) ရက်နေ့တွင် မာလာမြိုင်စိုက်ပျိုးရေးသုံးအရောင်းဆိုင်ကြီးမှ စုံစမ်းကောက်ယူရရှိ သည့်ဓါတ်မြေဩဇာအမျိုးအစားအလိုက် တစ်အိတ် (50 kg) ဈေးနှုန်းများမှာ မာလာမြိုင်၊ နေရွက်လှေ (16:16:16) တစ်အိတ် 8100ဝိ/- ၊ နေရွက်လှေ (15:15:15) တစ်အိတ် 7600ဝိ/- ၊ (urea) တစ်အိတ် 8400ဝိ/- ၊ (T.S.P) တစ်အိတ် 6400ဝိ/- ၊ (M.O.P) တစ်အိတ် 7200ဝိ/- ဖြစ်၍ ဖေဖော်ဝါရီလ ပထမ ပတ်နှင့် ဒုတိယပတ်တွင်ဖြစ်ပေါ်နေသော ဈေးနှုန်းများအားနှိုင်းယှဉ်ကြည့်လျှင် ပြောင်းလဲခြင်းမရှိဘဲ၊ ဈေးနှုန်းတည်ငြိမ်လျက်ရှိပြီး စိုက်ပျိုးရေးလုပ်ငန်း လုပ်ကိုင်နေသူများအတွက် လိုအပ်ပါက ဓါတ်မြေဩဇာနှင့် ပိုးသတ်ဆေးများကို ဈေးနှုန်းမှန်ကန်စွာဖြင့် လက်လီ၊ လက်ကား ရောင်းချပေးနေကြောင်း စုံစမ်းသိရှိရပါသည်။
DOCA(ရန်ကုန်)

“မိတ္ထီလာ၊သီတက္ကန်(မြောက်)ကျေးရွာမှ မြေအိုးလုပ်ငန်းများအား ကွင်းဆင်းလေ့လာ

           စားသုံးသူရေးရာဦးစီးဌာန၊မန္တလေးတိုင်းဒေသကြီး၊ မိတ္ထီလာခရိုင် ဦးစီးမှူးရုံးမှ ဦးစီးအရာရှိ ဦးသန်းစိုးနှင့် ဝန်ထမ်းများသည် ၂၀၂၂ ခုနှစ် ဖေဖော်ဝါရီလ (၁၅  ) ရက်နေ့နံနက် (၁၀:၃၀) အချိန်တွင် မိတ္ထီလာမြို့နယ်၊ အလည်ရွာအုပ်စု၊ သီတက္ကန်ကျေးရွာရှိ One Village One Product အဖြစ်အိုးလုပ်ငန်းကို တစ်ရွာလုံးနီးပါးထုတ်လုပ်လျှက်ရှိရာ အိုးလုပ်ငန်းများသို့ ကွင်းဆင်းသွားရောက်လေ့လာခဲ့ပါသည်။

          အဆိုပါရွာသည် မိုးရာသီတွင်လယ်ယာလုပ်ငန်းကို လုပ်ကိုင်ကြပြီး လယ်ယာလုပ်ငန်းသိမ်းဆည်းပြီးချိန်တွင် ကျေးရွာ၏အိမ်ထောင်စု (၈၇) စု လူဦးရေ (၄၀၀) ကျော်ရှိသည့်အနက်မှ အိမ်ထောင်စု (၅၀)  ကျော်က အိုးလုပ်ငန်းကို အဓိကလုပ်ကိုင်လျှက်ရှိသည်။ ထိုသို့ အိုးလုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်ရာတွင် သောက်ရေအိုး၊ဘုရား ပန်းအိုး၊ ဆီမီးခွက်၊ ထန်းမြေအိုးများကို အဓိကထားလုပ်ကိုင်လျှက်ရှိရာမှ ထန်းတက်ရာသီဖြစ်၍ ကျေးရွာထွက် ထန်းမြူအိုးများ အရောင်းတွင်ကျယ်လျှက်ရှိကြောင်း ကျန်အိုးများကိုလည်း အသင့်အတင့်ရောင်းချရကြောင်း အိုးလုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်သူများက ထန်းမြူအိုးများကို အဓိကလုပ်ကိုင် ရောင်းချလျှက်ရှိကြောင်း သိရှိရ ပါသည်။

          ထိုသို့ အိုးလုပ်ငန်းဆောင်ရွက်ရာတွင်လိုအပ်သော မြေများကိုအမျိုးသားများက လှည်းများဖြင့် သယ်ယူခြင်းလုပ်ငန်းများဆောင်ရွက်ပြီး အမျိုးသမီးများက အိုးပုံသွင်းခြင်း၊ နေလှန်းခြင်း၊ မီးဖုတ်ခြင်းလုပ်ငန်းများကို ဆောင်ရွက်လျှက်ရှိကြောင်း၊ ထိုသို့ အိုးလုပ်ငန်းများဆောင်ရွက်ရာတွင် မြေဝါ၊ မြေနီ၊ မြေစိမ်းတို့ကို အချိုးအစားညီရောပြီး ကျင်းအတွင်းထည့်၍ ရေလောင်းပြီး နူးနပ်အောင်နယ်ထားရပါကြောင်း၊ ရွှံ့များနူးနပ်ပါက အမွှေးပါသည့်နွားသားရေပေါ်ပုံပြီး ရွှံ့များစီးသွားအောင် ခြေထောက်ဖြင့်နင်းရကြောင်းသိရှိရပါသည်။ ယင်းသို့ခြေထောက်ဖြင့် နင်းပြီးပါက အရှည် (၁၂) လက္မအချင်း (၅) လက်မရှိ ရွှံ့တုံးလေးများလုံး၍ အိုးပြင်သည့် လက်လှည့်ပေါ်တင်ကာ ပုံကြမ်းဖော်ခြင်းလုပ်ငန်းကို ဆောင်ရွက်ရပါကြောင်း ၎င်းနောက် အိုးကိုလက်ခတ်ဖြင့်ရိုက်ပြီး ပုံဖော်ခြင်းလုပ်ငန်းကို ဆောင်ရွက်ပြီးနောက် ရရှိလာသည့် အိုးစိမ်းများကို နေလှမ်းအခြောက်ခံရကြောင်း၊ အခြောက်ခံပြီးအိုးစိမ်းများကို မီးဖုတ်ခြင်းလုပ်ငန်း ဆက်လက်ဆောင်ရွက်ရပါကြောင်း၊ နေလှမ်းပြီးအိုးများကိုမီးဖုတ်ရာတွင် အောက်ခြေတွင် ထင်းများခင်းပြီး အိုးစီခြင်းလုပ်ငန်းဆောင်ရွက်ရကြောင်း၊ ယင်းနောက်စီထားသည့် အိုးပုံဘေးပတ်လည်တွင် ထင်းများထောင်၍စီခြင်း၊ ‌ကောက်ရိုးများပုံအုပ်ခြင်း ဆောက်ရွက်ပြီးပါက ရွှံ့များလိမ်းကျန်ခြင်းနှင့် အိုးပုံပတ်လည် မီးရှို့ခြင်းလုပ်ငန်းကို ဆက်လက်ဆောင်ရွက်ရကြောင်း သိရှိရပါသည်။ ထိုသို့မီးရှို့ရာတွင် အိုးစီတဲ့အ‌ပေါ်မူတည်ပြီး တစ်နေ့ အိုးအလုံး(၁၀၀)ခန့် ရိုက်နိုင်ကြောင်း အိုးလုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်သူ တစ်ဦးထံမှသိရှိရပါသည်။

          အိုးလုပ်ရာတွင် သုံး‌သောမြေနီလှည်းတစ်စီး (၅၀၀၀) ကျပ်၊ မြေဝါလှည်းတစ်စီး (၂၀၀၀)ကျပ်၊ မြေစိမ်းလှည်းတစ်စီးကို (၃၀၀၀) ကျပ်၊ ထင်းလှည်းတစ်စီး (၅၀၀၀)ကျပ်နှင့် ကောက်ရိုးတစ်ထုံးကို (၂၀၀)ကျပ် ပေးရပြီး၊ အိုးတစ်ဖိုမီးဖုတ်လျှင် ကောက်ရိုးအထုံး (၅၀)၊ ထင်းလှည်းတစ်စီး၊ မြေနီလှည်း တစ်စီး၊ မြေဝါလှည်းတစ်စီးနှင့်မြေစိမ်းလှည်းတစ်စီး အသုံးပြုရပြီး တစ်ဖိုလျှင် အိုးအလုံးရေ (၅၀၀)ခန့် ထွက်ရှိပါကြောင်း၊ ထန်းမြူအိုး ၁လုံးကို (၂၀၀) ကျပ်၊ သောက်ရေအိုး ၁လုံးကို (၅၀၀)ကျပ်၊ ဘုရားပန်းအိုး ၁ လုံးလျှင် (၂၀၀) ကျပ်ရောင်းချရပါကြောင်း၊ အိုးတစ်ဖိုမီးဖုတ်လျှင် (၂၅၀၀၀) ကျပ်ခန့် ကုန်ကျပြီး အမြတ်ငွေ (၇၅၀၀၀) ကျပ်ခန့် ရရှိကြောင်း အိုးတစ်ဖိုလုပ်ရာတွင် မိသားစုအနေဖြင့် တစ်ပတ်ခန့် ကြာမြင့်ကြောင်း သိရှိရပါသည်။

          သီတက္ကန်(မြောက်)ကျေးရွာထွက်ရှိသည့် သောက်‌ရေအိုး၊ ဘုရားပန်အိုး၊ ပန်းစိုက်အိုး၊ စလောင်း ဖုံး၊ ဟင်းအိုး၊ ဆီမီးခွက်နှင့်ထန်းမြေအိုးများကို မိတ္ထီလာ၊ မလှိုင်၊ တောင်သာမြို့နယ်များမှ အိုးကုန်သည် များက ကျေးရွာအရောက်ဝယ်ယူလျှက်ရှိကြရာ အဆိုပါအိုးလုပ်ငန်းကို သီတက္ကန် (မြောက်) ကျေးရွာ သာမက အနီးအနားကျေးရွာများကပါ အိုးလုပ်ငန်းကို မိသားစုတနိုင်တပိုင် လုပ်ကိုင်လျှက်ရှိကြောင်း သိရှိရပါသည်။

DOCA(မန္တလေး)

“မိတ္ထီလာခရိုင်နှင့်ရမည်းသင်းခရိုင်တွင်း နွေစပါးတိုးတက်စိုက်ပျိုးမှု အခြေအနေအစီအစဉ်”

           စားသုံးသူရေးရာဦးစီးဌာန ၊ မန္တလေးတိုင်းဒေသကြီး၊ မိတ္ထီလာခရိုင်အတွင်း မြို့နယ် (၄)ခုရှိရာ သာစည်မြို့နှင့်ဝမ်းတွင်းမြို့နယ်သည် ဆည်ရေလုံလောက်စွာ မရရှိခြင်းကြောင့် နွေစပါးစိုက်ဧကမရှိပါကြောင်း သက်ဆိုင်ရာဌာနများနှင့် တောင်သူတို့အား ချိတ်ဆက်မေးမြန်းမှုအရ သိရှိရပါသည်။ မိတ္ထီလာ မြို့သည် ယခင်နှစ်စိုက်ဧကထက် (၂)ဆတိုး၍ စိုက်ပျိုးရန်လျာထားဆောင်ရွက်လျှက်ရှိကြောင်း၊ မလှိုင်မြို့နယ်အတွင်း ယခင်စိုက်ဧကအတိုင်း စိုက်ပျိုးရန်လျာထားဆောင်ရွက်လျှက်ရှိကြောင်း သိရှိရပါ သည်။

          ရမည်းသင်းခရိုင်အနေဖြင့် ရမည်းသင်းမြို့နယ်သည် ယခင်နှစ် (၆၅)ဧက စိုက်ပျိုးနိုင်ခဲ့သော်လည်း ယခုနှစ်တွင် ဧက (၁၀၀)၊ ပျော်ဘွယ်မြို့နယ်သည် ယခင်နှစ် (၂၈) ဧက စိုက်ပျိုးနိုင်ခဲ့သော်လည်း ယခုနှစ်တွင် ဧက (၅၀) အသီးသီးပိုမို စိုက်ပျိုးရန်လျာထားဆောင်ရွက်လျှက်ရှိပါကြောင်း သိရှိရပါသည်။

          မိတ္ထီလာခရိုင်အနေဖြင့် မြို့နယ် (၄) ခုရှိသည့်အနက် သာစည်နှင့်ဝမ်းတွင်းမြို့နယ်တို့တွင် ဆည်ရေမရရှိသဖြင့် နွေစပါးစိုက်ပျိုးနိုင်ခြင်းမရှိသော်လည်း ဆီထွက်သီးနှံနှမ်းကို အစားထိုး စိုက်ပျိုးရန် ဆောင်ရွက်လျှက်ရှိပြီး အခြားမြို့ (၂) မြို့မှ ပိုမိုစိုက်ပျိုးရန် လျာထားဆောင်ရွက်လျှက်ရှိပြီး မိတ္ထီလာခရိုင် နွေစပါးစိုက်ဧက ပိုမိုဆောင်ရွက်လျက်ရှိပြီး၊ ရမည်းသင်းခရိုင်အနေဖြင့် ယခင်နှစ်ထက် ပိုမိုစိုက်ပျိုးရန် လျာထားဆောင်ရွက်လျက်ရှိကြောင်း သိရှိရပါသည်။

DOCA(မန္တလေး)

ရှမ်းပြည်နယ်(အရှေ့ပိုင်း)ရှိ ကွမ်းရွက်ဈေးနှုန်းအခြေအနေ

           ရှမ်းပြည်နယ်(အရှေ့ပိုင်း)၊ ကျိုင်းတုံမြို့သည် ကွမ်းရွက်ပင်များကို စီးပွားဖြစ်စိုက်ပျိုးခြင်းမရှိကြသည့်အတွက် ကွမ်းရွက်များကို တောင်ကြီး၊ မန္တလေးနှင့်အခြားမြို့များမှတဆင့် မှာယူရောင်းချကြရသည်။ ထိုသို့ တဆင့်မှာယူရောင်းချရာတွင် ပွင့်လင်းရာသီနှင့် မိုးရာသီများတွင် ကွမ်းရွက်ဈေး များသည် အနည်းငယ်မျှသာပြောင်းလဲမှုရှိပြီး၊ ဆောင်းရာသီ၌ ကွမ်းရွက်ဈေးများ မြင့်တက်လျက်ရှိပါသည်။ ကွမ်းရွက်ပင်များသည် ပူပြင်းခြောက်သွေ့သောရာသီဥတုနှင့် စိုစွတ်သောရာသီဥတုတွင် စိုက်ပျိုးရန်အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်။ ကွမ်းရွက်ပင်များသည် အမျိုးအစားများစွာရှိသည့်အနက် အသုံး များသောကွမ်းရွက်များမှာ ကွမ်းနုဝါကွမ်းရွက်၊ မတရာကွမ်းရွက်နှင့် ကွမ်းကြမ်းရွက်ကြီးကွမ်းရွက် တို့ဖြစ်သည်။

          ကွမ်းနုဝါသည် ကွမ်းရွက်များထဲတွင် အကောင်းဆုံးဟုပင်တင်စားခေါ်ဝေါ်ကြသည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင်ကွမ်းနုဝါကို မြန်မာပြည်အလယ်ပိုင်း၊ စစ်ကိုင်းတိုင်းဒေသကြီးအတွင်း အများဆုံးစိုက်ပျိုးကြပြီး၊ မန္တလေးတိုင်းဒေသကြီးနှင့် မကွေးတိုင်းဒေသကြီးတို့တွင်လည်း အနည်းအကျဉ်းစိုက်ပျိုးကြ သည်။ ကွမ်းနုဝါကွမ်းရွက်များသည် အလွန်နူးညံ့သောကြောင့် အခြားဝေးလံသော မြို့နယ်၊ ပြည်နယ်များသို့ ကုန်းလမ်းဖြင့် တဆင့်သယ်ပို့ရောင်းချရန်အတွက် အခက်အခဲရှိပါသည်။ အထားအသိုဂရုမစိုက်လျှင် ပုတ်သိုးလွယ်သည့်အတွက် အခြားကွမ်းရွက်များနှင့်နှိုင်းယှဉ်လျှင် ပိုမိုအလေးထား ဂရုစိုက်ရပါသည်။ ထို့ကြောင့် ရှမ်းပြည်နယ်(အရှေ့ပိုင်း)၊ ကျိုင်းတုံမြို့သို့ ကွမ်းနုဝါကွမ်းရွက်များကို ကုန်းလမ်းဖြင့်မှာယူရောင်းချရန်အတွက် အခက်အခဲများစွာရှိပါသည်။

          ကျိုင်းတုံမြို့တွင် အသုံးများသောကွမ်းရွက်များမှာ မတရာကွမ်းရွက်နှင့် ကွမ်းကြမ်းရွက်ကြီး ကွမ်းရွက်တို့ဖြစ်ကြပါသည်။ ထိုနှစ်မျိုးထဲမှ မတရာကွမ်းရွက်သည် မနု၊မကြမ်းအလယ်အလတ်ဖြစ်၍ အသုံးပြုရောင်းချရန် အဆင်ပြေပါသည်။ မတရာကွမ်းရွက်၏ မူလဈေးနှုန်းမှာ တစ်ပိဿာလျှင် (၃၅၀၀) ကျပ် မှ (၆၀၀၀) ကျပ်အထိရှိပြီး၊ ကွမ်းရွက်အထွက်နည်းသည့် ဆောင်းရာသီတွင်  မတရာကွမ်းရွက်ဈေးသည် တစ်ပိဿာလျှင် (၁၈၀၀၀) ကျပ် မှ (၁၈၅၀၀ ) ကျပ်အထိ ဈေးကောင်းလာသည်ကို ဈေးကွက်သတင်းအရသိရှိရပါသည်။

          သို့ဖြစ်ပါ၍ ရှမ်းပြည်နယ်(အရှေ့ပိုင်း)ရှိ ဒေသတို့တွင် တောင်သူများအနေဖြင့်  ဒေသရာသီ ဥတုပေါ်မှုတည်၍လိုက်လျောညီထွေမှုရှိမည့် ကွမ်းပင်မျိုးများကိုရွေးချယ်စိုက်ပျိုးသင့်ကြောင်း တင်ပြအပ်ပါသည်။

DOCA(ရှမ်း)

" စွန့်ပစ်ပစ္စည်းတာယာအဟောင်းများမှသည် တန်ဘိုးမြှင့်ထုတ်ကုန်များ ဆောင်ရွက်လျှက်ရှိသည့်လုပ်ငန်းရှင်နှင့် ကွင်းဆင်းတွေ့ဆုံ"

             စီးပွားရေးနှင့်ကူးသန်းရောင်းဝယ်ရေးဝန်ကြီးဌာန၊ စားသုံးသူရေးရာဦးစီးဌာန၊ မကွေးတိုင်းဒေသကြီး၊ ပခုက္ကူခရိုင်ဦးစီးမှူးရုံးမှ ဦးစီးမှူးဒေါ်စန်းမြင့်ရီသည် တိုင်း/ ခရိုင်ဦးစီးမှူးတို့၏ လမ်းညွှန်မှုဖြင့်  နိုင်ငံခြားသုံးငွေလျှော့ချရေး ပြည်တွင်းထုတ်ကုန်ကဏ္ဍတိုးတက်ဖွံ့ဖြိုးစေရေးအတွက် ဒေသတွင်း လုပ်ငန်းတစ်ခုဖြစ်သည့် စွန့်ပစ်ပစ္စည်း တာယာအဟောင်းမှ အိမ်အသုံးအဆောင်နှင့် ပရိဘောဂပစ္စည်းလုပ်ကိုင်သည့် လုပ်ငန်းရှင်နှင့် (၁၀.၂.၂၀၂၂)ရက်နေ့၊ နေ့လည်(၁၃:၀၀)နာရီအချိန်တွင် သွားရောက်တွေ့ဆုံမေးမြန်းခြင်းများဆောင်ရွက်ခဲ့ပါသည်။

          ထိုသို့တွေ့ဆုံရာတွင် လုပ်ငန်းရှင်ဦးဝင်းညွှန့်၏ ပြောကြားချက်အရ ကားတာယာအဟောင်းများ ရောင်းဝယ်ခြင်းလုပ်ငန်းအား (၁၉၈၈-၁၉၈၉)ခုနှစ်တွင် စတင်လုပ်ကိုင်ခဲ့ပြီး လက်မှုပညာ ကျွမ်းကျင်သော အလုပ်သမား(၂)ယောက်ရှိကြောင်း (၁၉၉၀) နှစ်ဆန်းပိုင်းလောက်မှစ၍ မိမိကိုယ်တိုင် အပါအဝင် အလုပ်သမား(၂)ယောက်နှင့် တာယာအဟောင်းများမှ ရေပုံး၊ ရေဇလား အရွယ်အစားအမျိုးမျိုး ကားနှင့်ပါတ်သက်၍လည်း ကားလေးရှော့ဘွတ်၊ ခါးဘောတိုင်၊ ဖရိန်ခင်းပြား၊ လေးရှော့ ပြား၊ ဒန်ခဲတုံးနှင့် ကားပစ္စည်းအမျိုးမျိုး၊ ဆီစက်များနှင့်ပါတ်သက်၍လည်း မြေပဲခွဲခုံ၊ ကြိတ်ပြား/ လုံး၊ ပတ္တာကြိုးအမျိုးမျိုးများလည်း ထုတ်လုပ်နေကြောင်း၊ ဇာတိမြေဖြစ်သော ပခုက္ကူမြို့နယ်၊ ကန်တော်ရွာရှိ အိမ်ထောင်စုအများစုမှာ တာယာအဟောင်းများမှ ရေပုံး၊ ရေအိုး၊ ဇလား၊ ယောကျ်ားစီး/ မိန်းမစီးဖိနပ်များ ထုတ်လုပ်ခြင်းလုပ်ငန်းများဖြင့် အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းပြုကြကြောင်းသိရှိရပါသည်။

          ရေပုံး၊ ရေဇလားများ ပြုလုပ်ရာတွင် တာယာများကို အလွှာလိုက်ခွာရပြီး တာယာတစ်လုံးခွာ လျှင် ခွာခ(၃၀၀၀)ကျပ်ပေးရပြီး တာယာတစ်လုံးခွာါလျှင် ရေပုံး(၆)ပုံး၊ ဇလားပြုလုပ်မည်ဆိုပါက (၃)လုံး ထွက်ရှိကြောင်း၊ အလုပ်သမားများအား တစ်နေ့(၈၀၀၀-၁၀၀၀၀)ကျပ်ပေးရ၍ ရေပုံးတစ်ပုံးလျှင် အရင်း(၁၂၀၀)ကျပ်၊ ဇလားတစ်ခုလျှင် (၁၄၀၀)ကျပ်ရှိကြောင်း၊ ဈေးကွက်အနေဖြင့် ယောမြို့နယ်သို့ အများဆုံးတင်ပို့ရောင်းချရပြီး ပခုက္ကူမြို့မဈေးနှင့် မြိုင်မြို့နယ်များသို့လည်း ရောင်းချရကြောင်း၊ ဖောက်သည်ဈေးအနေဖြင့် ရေပုံးတစ်လုံး(၁၄၀၀)ကျပ် နှင့်ဇလားတစ်လုံး(၁၆၀၀)ရရှိ၍ အမြတ်(၂၀၀)ကျပ်ကျန်ရှိကြောင်း သိရှိရပါသည်။

         ယခုနောက်ပိုင်းကာလများတွင် စားပွဲ၊ ကုလားထိုင်များ ပြောင်းလဲလုပ်ဆောင်လာခဲ့ကြောင်း၊ ပြုလုပ်ရာတွင် (၁၆)တာယာခွေကို အဓိကထား၍ပြုလုပ်ပြီး တာယာအသေးလေးများ ဖြတ်တောက်ကာ ကျားကွက်ပုံယက်လုပ်၍ ကုလားထိုင်ကြမ်းခင်း၊ စားပွဲကြမ်းခင်းအဖြစ် အသုံးပြုပြီး တာယာခွေအဝိုင်းများအား ဒေါက်တိုင်အဖြစ်အသုံးပြုကြောင်း၊ ပြုလုပ်ပြီးစားပွဲ၊ ကုလားထိုင်များကို တစ်လုံးလျှင် ဆေးမသုတ်ခင်(၈၀၀၀)ကျပ်နှင့် ဆေးသုတ်ပြီးပါက(၉၀၀၀-၁၀၀၀၀)ကျပ် ဈေးနှုန်းသတ်မှတ် ရောင်းချကြောင်း၊ ကားတာယာ၊ စားပွဲ၊ ကုလားထိုင်များမှာ ပလပ်စတစ်/ ထန်း/ ဝါးတို့ဖြင့် ပြုလုပ်သည့် ပစ္စည်းများထက် ကြာရှည်ခိုင်ခံ့ကြောင်းလည်း သိရပါသည်။

          ယခုအချိန်တွင် သစ်သား/ ကြိမ်များ ရှားပါးလာသည့်အတွက် သစ်သားဆက်တီခုံများနေရာတွင် တာယာဆက်တီခုံများ အစားထိုးသုံးစွဲလာသည်ကိုလည်း တွေ့ရှိရပါသည်။ ကုလားထိုင်နှင့် စားပွဲပြုလုပ်ရာတွင် (၂၅)တာယာခွေကို အလွှာလေးများဖြတ်ပြီး  ကျားကွက်ပုံယက်လုပ်၍ ဆိုင်ကယ်တာယာနှင့် အဝိုင်းပတ်ခွေပြုလုပ်ကြောင်း၊ ဒေါက်တိုင်အတွက် (၂၀)တာယာခွေကို တစ်ဝက်ဖြတ်ပြီး အသုံးပြုရကြောင်း၊ ကုလားထိုင်အတွက်အမှီကို ဆိုင်ကယ်တာယာ(သို့မဟုတ်) စက်ဘီးတာယာကို ခွေ၍ အနားကွပ်ကြောင်း၊ ဒေါက်တိုင်ကို စားပွဲတွင်အသုံးပြုသည့် (၂၀) တာယာကိုပင်အသုံးပြုကြောင်း၊ စားပွဲတစ်လုံးနှင့် ဆက်တီတစ်စုံစာအတွက် (၂၀)တာယာခွေ အခွေ (၂၀)နှင့် (၂၅)တာယာခွေ (၄)ခွေကုန်ကျကြောင်း၊ စားပွဲ/ ကုလားထိုင်ပြုလုပ်ရန်အတွက် စိတ်ရှည်၍ အနုပညာမျက်စိရှိရန်လည်း လိုအပ်သည့်အတွက် လုပ်သားခကို တစ်ဦးတစ်ရက်လျှင် (၁၀၀၀၀)ကျပ် နှုန်းဖြင့် (၃)ရက်ကြာအောင်ပြုလုပ်ရကြောင်း သိရှိရပါသည်။ ဈေးကွက်အနေဖြင့် ယခုမှစတင်ထိုး ဖောက်ရမည်ဖြစ်ပြီး တာယာဆက်တီတစ်စုံလျှင် (၁၂၀၀၀၀)ကျပ်ကျော်ကုန်ကျ၍ (၁၅၀၀၀၀)ကျပ် နှုန်းဖြင့်ပြန်ရောင်းရန် လျာထားသည့်အတွက် အမြတ်ငွေ(၃၀၀၀၀)ကျပ်သာ ကျန်ရှိမည်ဖြစ်သည့် အတွက် ငွေကြေးအရင်းအနှီးလိုအပ်ကြောင်း သိရှိရပါသည်။

          ယခုအခါ ကျွန်းသစ်တစ်တန်လျှင် သိန်း(၂၀)ခန့်ပေါက်ဈေးရှိရာ သစ်သားဆက်တီတစ်စုံလျှင် (၄သိန်းမှ ၁၀သိန်းအထိ) ရှိလာသည့်အတွက် လူလတ်တန်းစားများအနေဖြင့် ကျွန်းဆက်တီများ နေရာတွင် စွန့်ပစ်ပစ္စည်း တာယာများမှပြုလုပ်သည့် တာယာဆက်တီများကို အစားထိုးသုံးစွဲလာရသည့်အတွက် သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်အား ထိန်းသိမ်းရာရောက်သည့်အပြင် ပြည်တွင်းဖြစ် စွန့်ပစ်ပစ္စည်းများဖြင့် လူသုံးကုန်ပစ္စည်းများကို တန်ဘိုးမြှင့်ထုတ်ကုန်အဖြစ် ပြောင်းလဲထုတ်လုပ်လာသည့် ကားတာယာလုပ်ငန်းများ ပိုမိုတိုးတက်လာရေးအတွက် အတိုးနှုန်းသက်သာသော ချေးငွေများပံ့ပိုး ပေးနိုင်မည်ဆိုပါက ပိုမိုဆန်းသစ်တီထွင်ကာ လုပ်ငန်းများလည်း ပိုမိုးတိုးတက် အောင်မြင်လာမည် ဖြစ်သည့်အပြင် ဒေသတွင်း အလုပ်အကိုင်အခွင့်အလမ်းများလည်း ပိုမိုဖန်တီးပေးနိုင်မည်ဖြစ်၍ ပြည်ပနိုင်ငံများသို့ သွားရောက်လုပ်ကိုင်မည့် လုပ်သားများလျော့ကျကာ လူ့စွမ်းအားအရင်းအမြစ် များလည်း တိုးပွားလာနိုင်မည်ဖြစ်ကြောင်း လေ့လာသုံးသပ်ရပါသည်။

DOCA(မကွေး)

                   

စမုံနက်(နှမ်း) စိုက်ပျိုးသူတောင်သူများနှင့် တွေ့ဆုံဆွေးနွေးကွင်းဆင်းလေ့လာ

      စီးပွားရေးနှင့်ကူးသန်းရောင်းဝယ်ရေးဝန်ကြီးဌာန၊ စားသုံးသူရေးရာဦးစီးဌာန၊ မကွေးတိုင်းဒေသကြီး၊ ပခုက္ကူခရိုင်ဦးစီးမှူးရုံးမှ ဌာနခွဲစာရေးဒေါ်ဝါဝါကြည်သည် တိုင်း/ခရိုင်ဦးစီးမှူးတို့၏ လမ်းညွှန်ချက်အရ ပြည်တွင်းကုန်သွယ်မှုမြှင့်တင်ရေးကဏ္ဍဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်စေရေးအတွက် (၁၃.၂.၂၀၂၂)ရက်နေ့၊ နံနက်(၁၀:၃၀)နာရီအချိန်တွင် ပခုက္ကူမြို့နယ်၊ ကမ္မမြို့ ၊ထန်းတပင်ကျေးရွာရှိ နှမ်းစိုက်တောင်သူဦးဖိုးပြားအား သွားရောက်၍ ယခုနှစ်စိုက်ပျိုးသော နှမ်းများ၏ စိုက်ပျိုးထွက်ရှိမှု အခြေအနေအား လေ့လာမေးမြန်းခဲ့ပါသည်။

          နှမ်းစိုက်တောင်သူ ဦးဖိုးပြားသည် စိုက်ဧက(၃)ဧကတွင် နှမ်းနက်(စမုံ)အားစိုက်ပျိုးကြောင်း၊ နှစ်စဉ်ပုံမှန် စက်တင်ဘာလလယ်လောက်တွင် စိုက်ပျိုးသော်လည်း မိုးရွာသွန်းမှု အခြေအနေကို လိုက်၍ စိုက်ပျိုးမှုမှာ ရက်အနည်းငယ် ကွာဟမှုရှိကြောင်း၊ ယခုနှစ်တွင် နှမ်းနက်(စမုံ)အား စက်တင်ဘာလ (၁၉)ရက်နေ့တွင် စတင်စိုက်ပျိုးကြောင်း၊ ပေါင်းထိုးခ သက်သာစေရန်အတွက်  စိုက်ပျိုးမြေအား (၇)ဗန်းပါစက်ကြီးဖြင့် ထယ်ထိုးရာတွင် တစ်နာရီ(၁၈၀၀၀)ကျပ်နှုန်းနှင့် (၃)နာရီ ကြာထိုးရကြောင်း တစ်ပတ်အကြာတွင် (၁၈)သွားပါထွန်ဖြင့် တစ်နာရီ(၂၀၀၀၀)ကျပ်နှုန်းဖြင့် (၃) နာရီခွဲကြာ မြေညှိခြင်းအပါအဝင် ဆောင်ရွက်ရကြောင်း၊ နောက်တစ်ပတ်အကြာတွင် တစ်ရှဉ်းလျှင် (၂၀၀၀၀)ကျပ်နှုန်းဖြင့် နွားရှဉ်းဖြင့် တန်းကြား(၂၂)လက်မ အကွာအဝေးရှိသော မြောင်းများဆွဲကာ စိုက်ပျိုးရကြောင်း၊ ဆွဲထားသောမြောင်းထဲသို့ ပိုးဝင်ရောက်မှုမရှိစေရန်နှင့် အပင်အားကောင်းစေရန် တစ်အိတ်လျှင်(၇၀၀၀၀)ကျပ်ပေးရသော သွင်းအားစုအာမိုအပြာနှင့် ပိုးသတ်ဆေးအား ရှေးဦးစွာဖြူး၍ နောက်မှ နှမ်းနက်(စမုံ)အားဖြူးပြီး စိုက်ပျိုးကြောင်း၊ စိုက်ဧက(၃)ဧကအတွက် နှမ်းနက်(စမုံ) (၅)ပြည်သုံးစွဲကြောင်း၊ နှမ်းမျိုးမှာ (၁)ပြည်လျှင် (၅၀၀၀)ကျပ် ဈေးနှုန်းရှိသော်လည်း မိမိမှာ ယခင်နှစ်မှ သိုလှောင်ထားသော နှမ်းမျိုးများကိုသာ  အသုံးပြုစိုက်ပျိုးခဲ့သည့်အတွက် မျိုးစေ့ဖိုး ကုန်ကျစရိတ်မရှိကြောင်း သိရှိရပါသည်။

          စတင်စိုက်ပျိုးပြီး(၁၅)ရက်အကြာတွင် နှမ်းပင်ခြေအား တစ်အိတ်လျှင်(၇၀၀၀၀)ကျပ်ပေးရသော ရွှေတောင်ပုလဲအဖြူအားဖြူးပေးပြီး နွားဖြင့်ကြားတိုက် ဆောင်ရွက်ကြောင်း၊ အသီးအပွင့်အားဆေးနှင့် ပိုးသတ်ဆေးများကိုလည်း အပင်(၁)လခွဲသားအရွယ်တွင် တစ်ကြိမ်နှင့် (၂)လသား အရွယ်တွင် တစ်ကြိမ် စုစုပေါင်း(၂)ကြိမ်ဖြန်းရကြောင်း၊ နှမ်းများကိုစိုက်ပျိုးပြီး ရက်ပေါင်း(၇၀)ပြည့်သည့်အချိန်တွင် အလုပ်သမားဦး(၂၀)ဖြင့် ရိတ်သိမ်းကြောင်း၊ နှမ်းတွင် အက်စစ်မကျန်စေရန် ရိတ်သိမ်းပြီးချက်ချင်း နှမ်းပင်များကို ထန်းရွက်ဖြင့်စည်းပြီး နှမ်းစည်းများအား တလင်းပြင်တွင် အလုပ်သမား(၅)ဦးအသုံးပြု၍ နှမ်းထောင်ကြောင်း၊ နှမ်းထောင်ပြီး(၃)ရက်အကြာတွင် တလင်းပြင်၌ မိုးကာခင်းကာ နှမ်းစည်းများကို တုတ်ဖြင့်ရိုက်၍ အလုပ်သမား(၈)ဦးဖြင့် ဇကော/ ဇကာများကို အသုံးပြုပြီး သန့်စင်ပြီး နှမ်းစေ့ရရှိရန်  အစေ့ထုတ်ရကြောင်း၊ နှမ်းတစ်ရာသီအတွက် အလုပ်သမား(၃၃)ဦးကို တစ်ဦးလျှင်(၃၀၀၀)ကျပ်နှုန်းဖြင့် ငှားရမ်းရကြောင်း၊ ယခုနှစ်တွင် ရာသီဥတုအခြေအနေကောင်းမွန်မှုကြောင့် (၃)ဧကမှ နှမ်းနက်(စမုံ) (၂၅)တင်းထွက်ရှိ ပြီး အထွက်နှုန်းကောင်းမွန်ကြောင်း သိရှိရပါသည်။

           နှမ်းနက်(စမုံ)(၃)ဧကအတွက် စိုက်ပျိုးကုန်ကျစရိတ်မှာ မြေပြုပြင်ရန်စက်ဖိုး၊ ထွန်ရှဉ်းခ၊ သွင်းအားစု အာမိုနှင့် ရွှေတောင်ပုလဲအဖြူ၊ ပိုးသတ်ဆေးဖိုး၊ အလုပ်သမားငှားရမ်းခစသည့် စုစုပေါင်း ကုန်ကျစရိတ်မှာ ခန့်မှန်း(၆)သိန်းဝန်းကျင်ခန့်ရှိပြီး နှမ်းနက်(စမုံ)၏ ယခုပေါက်ဈေးမှာ တစ်တင်းလျှင် (၆၈၀၀၀)ကျပ်ခန့်ဈေးရသဖြင့် ထွက်ရှိသည့်နှမ်းနက်(စမုံ) (၂၅)တင်းအတွက် စုစုပေါင်းဝင်ငွေမှာ ကျပ်(၁၇)သိန်းဝန်းကျင်ခန့်ရှိသောကြောင့် အကျိုးအမြတ်အားဖြင့်ကျပ်(၁၀/၁၁) သိန်းဝန်းကျင်ခန့်ရှိပြီး းတစ်ဧကအကျိုးအမြတ်အနေဖြင့် (၃/၄)သိန်းကျပ်ခန့်ရရှိကြောင်း၊ မိမိအနေဖြင့် ချက်ချင်းရောင်းချခြင်းမပြုသေးဘဲ ဈေးထပ်မံတက်မည်ဟု မျှော်မှန်း၍ ထွက်ရှိလာသည့် နှမ်းနက်(စမုံ)များအား ဆာလာအိတ်ဖြင့်ထည့်ချုပ်ပြီး ပိုးမထိုးအောင် မိုးလုံ၊ လေလုံ အလုံခန်းတွင် အိတ်များထပ်၍ အပေါ်မှ မိုးကာအုပ်၍ သိုလှောင်ထားကြောင်း စိုက်ပျိုးသူတောင်သူဦးဖိုးပြား၏ ပြောကြားချက်အရ သိရှိရပါသည်။

          ယခုကဲ့သို့ ကျန်းမာရေးနှင့်ညီညွတ်သည့် ပြည်တွင်းထွက် ပဲဆီ/ နှမ်းဆီများ ပိုမိုစားသုံးလာရေး၊ ပြည်တွင်းဆီစက်လုပ်ငန်းများ ပိုမိုဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်စေရေးအတွက် နိုင်ငံတော်မှ တာဝန်ရှိသူ လူကြီးများမှ ပြည်ပမှ စားအုန်းဆီများကို လျှော့ချ၍ တင်သွင်းလာသည့်အတွက် စားအုန်းဆီ ဈေးနှုန်း မြင့်တက်လာသော်လည်း မြန်မာပြည်နေရာအနှံ့အပြားမှ ဆီထွက်သီးနှံများ အချိန်မရွေးထွက်ရှိနေသည့်အတွက် ပြည်တွင်းစားသုံးဆီဖူလုံရေးအတွက် တစ်ဖက်တစ်လမ်းမှ ပါဝင်ဆောင်ရွက်နေသကဲ့သို့ ထန်းတပင်ကျေးရွာမှ တောင်သူများမှလည်း နှမ်းသီးနှံစိုက်ပျိုးခြင်းဖြင့် ဈေးကောင်းရ တွက်ခြေကိုက်လျက်ရှိပါကြောင်း သုံးသပ်တင်ပြအပ်ပါသည်။

DOCA(မကွေး)

 

Pages

Subscribe to RSS - ပြည်တွင်းကုန်သွယ်မှုသတင်း