ပြည်တွင်းကုန်သွယ်မှုသတင်း

             လူတို့နေစဉ်စားသုံးနေသော အစားအစာများတွင် စားဖိုဆောင်သီးနှံဖြစ်သည့် ကြက်သွန်နီသည် မပါမဖြစ်လို့ဆိုရမည် ဖြစ်သည်။ ကြက်သွန်နီကို အချိန်အခါမရွေး၊ လူကြီးလူငယ်မရွေးစားသုံး လျက်ရှိကြသည်။ စားသုံးသူများအနေဖြင့်လည်း ထမင်းစားရာတွင် ကြက်သွန်နီသည် မပါမဖြစ် လို့ဆိုရမည်ဖြစ်သည်။ အခန်းအတွင်း၌ အနံ့ဆိုးများဖြစ်နေပါက ကြက်သွန်နီအခွံခွာ၍ လှီးပြီးထားပေးခြင်းအားဖြင့် အနံဆိုးများ အလွယ်တကူပျောက်ကင်းနိုင်သော သဘာဝနည်းလမ်းဖြင့်လည်း သုံးစွဲနိုင်သည်။ ယခုအခါ ကြက်သွန်နီများ ဈေးကောင်းရရှိလျက်ရှိကြသည်။ ကြက်သွန်နီများသည် ရှမ်း(တောင်)မှ အထွက်နည်းသောကြောင့် ကြက်သွန်နီအများအပြားထွက်သော မြန်မာပြည် (အလယ်ပိုင်း) မန္တလေးတိုင်းဒေသကြီးများမှ အများအပြား ဝင်ရောက်လျက်ရှိကြသည်။ ရှမ်း(တောင်)သို့  မိတ္ထီလာ၊ ပျော်ဘွယ်၊ မလှိုင် စသည့်ဒေသများမှ ကြက်သွန်နီများ အများဆုံး ဝင်ရောက်လျက်ရှိကြသည်။ အမျိုးအစားများကိုတော့ မိတ္ထီလာမျိုး၊ ပျော်ဘွယ်မျိုး၊ မလှိုင်မျိုးဟူ၍ ခွဲခြားရောင်းလေ့ရှိကြသည်။ ဒေသထွက်ကြက်သွန်နီများမှာ အစိုဓာတ်များပြီး ပုပ်လွယ်၍ အခြားဒေသထွက်ကြက်သွန်များတာရှည်ခံ၍ အထားပိုခံကြောင်းသိရှိရပါသည်။ ယခုအခါ ရှမ်း(တောင်)ရှိ ကြက်သွန်နီလက်ကားဈေးမှာ (၁၈၀ဝိ/-) ရှိပြီး၊ လက်လီဈေးမှာ (၁၉၀ဝိ/- မှ ၂၀၀ဝိ/-) အထိ ရှိကြသည်။ ယခင်နှစ် ကာလတူပေါက်ဈေးမှာ လက်လီ (၇၅ဝိ/-) သာရှိပြီး ယခုနှစ်ပေါက်ဈေးမှာ (၁၉၀ဝိ/- မှ ၂၀၀ဝိ/-) အထိဈေးကောင်းများရလျက်ရှိကြောင်း သိရပါသည်။

DOCA(ရှမ်း)

                ရန်ကုန်တိုင်းဒေသကြီး လှိုင်မြို့နယ် သီရိမင်္ဂလာဈေးတွင် ဇွန်လ (၁၅) ရက်နေ့မှ ဇွန်လ (၂၀) ရက်နေ့ အထိဖြစ်ပေါ်ခဲ့သော သစ်သီးဝလံဈေးနှုန်းများမှာ မော်လမြိုင်၊ ဘီးလင်းမှ ကျွဲကောသီး အလုံးကြီး ကျပ် ၂၅၀၀ မှ ၂၀၀၀၊ အလုံးလတ် ကျပ် ၁၅၀၀ မှ ၁၂၀၀၊ အလုံးသေး ကျပ် ၁၀၀၀ မှ ၈၀၀၊ ပြင်လွင်ဦး မှ နဂါးမောက်သီး(အနီ) ဂျပ်ဖာ အလုံးကြီး ၁၆ လုံးပါ ကျပ် ၁၆၀၀၀၊ အလုံးလတ် ၁၈ လုံးပါ ကျပ် ၁၄၀၀၀၊ အလုံးသေး ၂၄ လုံးပါ ကျပ် ၁၁၀၀၀ ၊၃၂ လုံးပါ ကျပ် ၆၀၀၀၊ ရေး မှ ဒူးရင်းသီး အလုံးကြီးတစ်လုံး  ကျပ် ၇၀၀၀ ၊ အလုံးလတ် ကျပ် ၅၀၀၀ ၊ အလုံးသေး ကျပ် ၃၀၀၀ ၊ သီပေါ မှ နာနတ်သီး အလုံးကြီး ကျပ် ၇၀၀၊ အလုံးလတ် ကျပ် ၆၀၀ ၊ အလုံးသေး ကျပ် ၅၀၀ မှ ၄၀၀၊ မှော်ဘီ၊ တိုက်ကြီးမှ မာလကာသီး အလုံးကြီး ကျပ် ၅၀၀၊ အလုံးလတ် ကျပ် ၄၀၀ ၊ အလုံးသေး ကျပ် ၃၀၀ မှ ၂၀၀၊ သဲတော၊ တပ်ကုန်း၊ ဝမ်းတွင်း မှ ဖရဲသီး (211) အလုံးကြီး ကျပ် ၇၀၀၊ အလုံးလတ် ကျပ် ၆၀၀၊ အလုံးသေး ကျပ် ၄၀၀ ၊ မန္တလေး၊ ကသာ၊ ရတနာပုံ မှ သရက်သီး (ရင်ကွဲ) အလုံးကြီး သေတ္တာ အလုံးကြီး ၉၀ လုံးပါ ကျပ် ၁၄၀၀၀၊ အလုံးလတ် သေတ္တာ အလုံး ၁၂၀ ပါ ကျပ် ၁၁၀၀၀၊ အလုံးသေး သေတ္တာ အလုံး ၁၄၀ ပါ ကျပ် ၈၀၀၀၊ မန္တလေး၊ ရတနာပုံ မှ သရက်သီး (မချစ်စု) အလုံးကြီး သေတ္တာ အလုံး ၆၅ လုံးပါ ကျပ် ၁၆၀၀၀၊ အလုံးလတ် သေတ္တာ အလုံး ၈၀ ပါကျပ် ၁၃၀၀၀၊ ရှမ်းပြည်၊ ရပ်စောက် မှ သရက်သီး(စိန်တလုံး) ခြင်းကြီးတစ်ခြင်း  ၃၅ လုံးပါ ကျပ် ၁၅၀၀၀၊ အလုံးလတ် ၄၅ လုံးပါ ကျပ် ၁၂၀၀၀၊ အလုံးသေး ၆၀ လုံးပါ ကျပ် ၁၀၀၀၀ ဈေးတို့ရှိကြောင်း သီရိမင်္ဂလာဈေးရှိ မြန်မာနိုင်ငံ သစ်သီးဝလံပန်းမန်ဟင်းသီးဟင်း ရွက်စိုက်ပျိုးထုတ်လုပ် တင်ပို့ရောင်းချသူများအသင်း (MFVP) မှ သိရှိရပါသည်။

DOCA(ရန်ကုန်)

           ဧရာဝတီတိုင်းဒေသကြီး ၊စားသုံးသူရေးရာဦးစီးဌာန၊ ဖျာပုံခရိုင်၊ ဒေးဒရဲ မြို့နယ်တာဝန် ခံနှင့် ဝန်ထမ်းတို့သည် (၁၉.၆.၂၀၂၂)ရက်‌နေ့ (၁၀:၀၀) နာရီအချိန်တွင် မှော်ဘီကျေးရွာရှိသို့ ကွင်းဆင်း၍ စားသုံးသူကာကွယ်ရေး အသိပညာပေးဟောပြောခြင်းကို ဆောင်ရွက်ခဲ့ပါသည်။

        အဆိုပါ ဟောပြောပွဲသို့ မှော်ဘီကျေးရွာသူ ကျေးရွာသား (၂၆)ဦး တက်ရောက်ခဲ့ပြီး စားသုံးသူရေးရာဦးစီးဌာန၊ မြို့နယ်တာဝန်ခံ ဦးသိန်းမောင်မှ စားသုံးသူများအနေဖြင့် ကုန်စည်နှင့်ဝန်ဆောင်မှုများ ဘေးအန္တရာယ်ကင်းရှင်းစွာအသုံးပြုနိုင်ရေးအတွက် စားသုံးသူကာကွယ်ရေးဥပဒေကို သိရှိ ဗဟုသုတရရန် အသိပညာပေးဟောပြောရခြင်းဖြစ်ပြီး ကုန်စည်များကို ရွေးချယ်ဝယ်ယူစာသောက်တတ်စေရန်၊ ကျေးရွာအတွင်းရှိကုန်စုံဆိုင်များနှင့် ဆေးဆိုင်များတွင် သက်တမ်းလွန် စားသုံးရန်မသင့်သည့် တားမြစ်ကုန်ပစ္စည်းများ ရောင်းချမှုမရှိစေရန််၊ ကုန်စည်များတွင်ကုန်အညွှန်းအမှတ်အသားပါရှိရ မည့်ဖြစ်ပြီး သက်မှတ်ချက်များနှင့်ကိုက်ညီရမည်ဖြစ်ကြောင်း ကုန်ပစ္စည်းအမျိုးအမည် အရွယ်အစား အရေအတွက်နှင့် အသားတင်ပမဏ၊ ထားသိုသိမ်းဆည်းမှုအညွှန်း၊ သုံးစွဲပုံနည်းလမ်း ကျန်းမာရေးဆိုင် ရာဘေးထွက်ဆိုးကျိုး ( သို့ )ဓါတ်မတည့်ကြောင်းဖော်ပြချက် ကြိုတင်သတိပေးချက်တို့အား မြန်မာဘာသာနှင့်ဖြစ်စေ၊ မြန်မာဘာသာနှင့် အခြားဘာသာတစ်ခုထက်ပို၍ တွဲလျက်ဖြစ်စေ ဖော်ပြပါရှိသည့် ကုန်စည်များကိုသာ ရောင်းချဝယ်ယူ သုံးစွဲမှုများ ပြုလုပ်ကြရန်နှင့် ဈေးကွက်အတွင်း ကုန်စည်များတွင် အဓိကသက်တမ်းကုန်ဆုံး၊ ရက်စွဲကြည့်ရှု့ဝယ်ယူကြရန် အသိပညာပေးဟောပြော ဆွေးနွေးခဲ့ပါသည်။

DOCA(ဧရာဝတီ)

           ဘူးပင်မှရရှိသော ဘူးသီးဘူးရွက်များသည် မြန်မာလူမျိုးများ ကြိုက်နှစ်သက်စွာ စားသုံးသော သီးနှံများထဲမှ တစ်မျိုးအပါအဝင်ဖြစ်သည်။ ဘူးသီးသည် အရှေ့တောင်အာရှနိုင်ငံများတွင် စိုက်ပျိုးကြသော ဟင်းသီးဟင်းရွက်တစ်မျိုးဖြစ်၍ ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့်စိုက်ပျိုးကြပြီး တစ်နှစ်ပတ်လုံး အသီးသီးနိုင်သော ဟင်းသီးဟင်းရွက်ဖြစ်သည်။ ဘူးပင်သည် ပူနွေးစိုစွတ်သောရာသီဥတုကို ကြိုက်နှစ်သက်ပြီး အအေးဒဏ်ကိုလည်း အသင့်အတင့်ခံနိုင်ရည်ရှိ၍ အပူပိုင်းဒေသများတွင် စိုက်ပျိုးပါက ပိုမိုဖြစ်ထွန်း အောင်မြင်ကြောင်း သိရှိရသည်။ ဘူးပင်ကို အထက်မြန်မာပြည်တွင် မေလနှင့်ဇွန်လ မိုးတွင်းပိုင်းတွင် စိုက်ပျိုးပြီး အောက်မြန်မာပြည်တွင် ဆောင်းတွင်းပိုင်း အောက်တိုဘာလတွင် အများဆုံး စိုက်ပျိုးပါသည်။ အထက်မြန်မာပြည်တွင် ဘူးပင်ကို မိုးတွင်းပိုင်းစိုက်ပျိုးသဖြင့် မိုးရွာသွန်းမှုတစ်ပတ်ခန့် ပျက်သွားပါက ရေလောင်းပေးရန်လိုအပ်ပါသည်။ အောက်မြန်မာပြည်တွင် ဆောင်းစိုက်ခင်းများအတွက် (၃)ရက်ခြားတစ်ကြိမ် ရေတင်ပေးရန်လိုအပ်ပါသည်။ ဘူးပင်သည် မိုးရေကို အဓိကထား၍ စိုက်ပျိုးကြသော်လည်း ရေအရင်းအမြစ်သာ အဆင်ပြေပါက တစ်နှစ်ပတ်လုံး စိုက်ပျိုးနိုင်သည့် အပင်ဖြစ်သည်။ စိုက်ပျိုးရာတွင် စင်တင်စိုက်ပျိုးခြင်းနှင့် မြေပြင်ကျင်းဖွဲ့ စိုက်ပျိုးခြင်းဟူ၍ နှစ်မျိုးရှိသည်။ စင်တင်စိုက်ပျိုးပါက စိုက်ဘောင်ပြုလုပ်ရာတွင် အလျား(၅ပေ)၊ အနံ(၃ပေ)၊ အမြင့် (၁ပေ) ခန့်ဘောင်ပြုလုပ်ပြီး ဘူးစေ့များကို တစ်ကျင်းနှင့်တစ်ကျင်း (၁)ပေခွဲခြား၍ တစ်ကျင်းလျှင် ဘူးစေ့(၅)စေ့ခန့် ထည့်ပြီးစိုက်ရသည် အပင်ပေါက်လာလျှင်(၂)ပင်ခန့်သာ ထားရှိရပါ သည်။ ကျင်းဖွဲ့ စိုက်ပျိုးပါက အနက်(၁.၅ပေ)၊ အနံ(၂ပေ)၊ အလျား(၃ပေ)ရှိ ကျင်းများတူး၍ နွားချေး နှင့်မြေဆွေး ဆတူရော၍ (၃/၄)လက်မအလိုခန့်ထည့်ပြီးလျှင် အပေါ်မှရိုးရိုးမြေဖို့ရပါသည်။ တစ်ကျင်း လျှင် (၅)ပင်ခန့်စိုက်ရသည်။ အပင်ငယ်များတစ်ထွာခန့် မြင့်လာသောအခါ တစ်ကျင်းလျှင် (၂)ပင်ခန့် ချန်ပြီး ကျန်အပင်များကို နုတ်ပစ်ရပါသည်။ အပင်လေးများ လသားအထိ အပင်ခြေရင်းပေါင်း သင်ပေးရသည်။ အစိမ်းရောင်(ပြောင်)ဘူးသီးနှင့် အစိမ်းရင့်(အဖြူကြား)နှစ်မျိုးကို အများဆုံး စိုက်ပျိုးပြီး ဘူးသီးပုံသဏ္ဍန်မှာ အမျိုးမျိုးရှိသည်။ ဘူးသပိတ်၊ ဘူးလယ်လှ၊ ဘူးစက၊ ဘူးရှည်၊ ဘူးရေမှုတ်ဟူ၍ အမျိုးမျိုး ရှိပြီး ဘူးလယ်လှမျိုးသည် လည်ပင်းရှည်၍ လှခြင်းကြောင့် ဤဘူးမျိုးကို ရင့်မာသည့်တိုင်အောင်ထားရှိပြီး အထဲမှ အစေ့များထုတ်၍ ပြန်လည်စိုက်ပျိုးကြသည်။

          ဘူးပင်ကို စိုက်ပျိုးရာတွင် မြေအမျိုးအစားမှာ သဘာဝမြေဆွေးများရှိပြီး ရေသွင်းရေထုတ် ကောင်းမွန်စွာ ပြုလုပ်ပေးနိုင်သော နုန်းမြေအမျိုးအစားဖြစ်သည့် ကိုင်းကျွန်းမြေများတွင် စိုက်ပျိုးပါက ပိုမိုအထွက်ကောင်း၍ အရည်အသွေးပြည့်မီသော အသီးများ ထုတ်လုပ်ပေးနိုင်သည်။ မြေအချဉ် အငံဓါတ်(၆)နှင့်(၇)ကြားတွင် ပိုမိုဖြစ်ထွန်းပါသည်။ တော်သလင်းလသည် ဘူးစိုက်ပျိုးရာတွင် အကောင်းဆုံးလဖြစ်သည်။ မိုးကုန်ခါနီးဖြစ်၍ ဘူးစိုက်ပျိုးလျှင် သီတင်းကျွတ်လတွင် ဘူးညွှန့်များခူးရပြီး တန်ဆောင်းမုန်းလတွင် ဘူးသီးများ စတင်ဆွတ်ခူးရသည်။ နေအပူဓါတ်ပြင်းလေ ဘူးသီးများများ သီးလေဖြစ်သည်။ မိုးရာသီတွင် ဘူးစိုက်ပျိုးနိုင်ပါက ရေမဝပ်သော ကုန်းမြင့်ပိုင်းတွင် စိုက်ပျိုးလျှင် ပို၍ ကောင်းသည်။ ဘူးပင်စိုက်ပျိုးပြီးလျှင် အပင်ခြေကို မြေဆွပေးရသည်။ ဘူးပင်၏ သဘာဝအမြစ်တို့သည် မြေရှပ်ပြီး သွားတတ်သော အပင်မျိုးဖြစ်၍ ရေသွင်းပြီးတိုင်း မြေဆွပေးရသည်။ ဘူးမြစ်များ အသွားလွယ်ကူစေရန်အတွက် သဲနုန်းမြေနှင့် သစ်ရွက်မြေဆွေးများ ရောစပ်၍ စိုက်ပျိုးလျှင် ပိုမို ကောင်းမွန်ကြောင်း လေ့လာသိရှိရသည်။ ဘူးမြစ်များသွားလာရာ လွယ်ကူစေရန် အတွက် ဘူးပင်ကို တစ်တောင်အမြင့်ခန့် မြေဘောင်တင်ပြီး ဘောင်ခတ်၍ စိုက်ပျိုးလျှင် ရေသွင်းရာ၌ ဘောင်အခြေတွင် မြောင်းဖော်ပြီး ရေပေးသွင်းပါက ဘူးပင်ကိုရေမထိဘဲ ဘောင်အခြေတွင် ရေစိမ့်နေခြင်းကြောင့် အမြစ်များသွားလာရာ လွယ်ကူ၍ ဘူးပင်များ ပိုမိုကောင်းမွန်ပါသည်။ အပင်ကြီးထွားစေရန်နှင့် အသီးများတင်စေရန်အတွက် သွင်းအားစုအမျိုးမျိုးလည်း သုံးစွဲနိုင်ပါသည်။ အရွက်နှင့်အပင်ကို ကြီးထွားစေရန် အားပေးသော အာမိုမြေဩဇာကိုလည်း ကျွေးနိုင်သည်။ အသီးသီးချိန်ရောက်သောအခါ ဘူးပွင့်အဖိုများလာသောအချိန် အသီးကိုအားပေးသော ဓါတ်မြေဩဇာကိုလည်း ကျွေးနိုင်သည်။ ဓါတ်မြေဩဇာကို အရည်မဖျော်ဘဲ အခြောက်အနည်းငယ် ပက်ဖျန်းပေးပြီး ရေလောင်းပေးလျှင် ဘူးပင်ရှင်သန်ကြီးထွားနိုင်ကြောင်း သိရှိရသည်။      

          ဘူးပင်စိုက်ပျိုးရာတွင် ရေများများလောင်းနိုင်မှ အပင်ကြီးထွားပြီး အသီးများများ တင်နိုင်သော်လည်း ရေသွင်းရာတွင် အပင်ခြေမှာရေဝပ်ပြီးရှိလျှင် ဘူးမြစ်များ မြေကြပ်၍ လွတ်လပ်စွာ မသွားနိုင်ဘဲ အမြစ်ကိုလေမတိုးခြင်းကြောင့် အမြစ်များရိပြီး အပင်သေသွားနိုင်ပါသည်။ ရေဝပ်မြေတွင် မစိုက်ပျိုးသင့်ပါ ဘူးပင်စိုက်ပျိုးပြီးတစ်လခန့်အကြာတွင် ဘူးညွှန့်များခူးရပါသည်။ ဘူးညွှန့် ခေါင်ညွှန့်ကို ချိုးနှိမ်ပေးမှသာလျှင် ဘူးညွှန့်များများ ထွက်လာပြီး အသီးများတင်နိုင်မည်ဖြစ်ပါသည်။ ဘူးခေါင်ညွှန့် ကိုဖြတ်လိုက်ခြင်းကြောင့် အပင်ကြားမှ အရွက်များထွက်ပေါ်လာပြီး အတက်များမှ အသီးများလည်း တင်လာမည်ဖြစ်ပါသည်။ ကိုင်းကျွန်းမြေများတွင် ဘူးပင်တစ်ပင်လျှင် ဘူးသီးအလုံး (၃၀)ခန့်သီးကြောင်း လေ့လာသိရှိရသည်။ ဘူးသီးမှာ မြန်မာနိုင်ငံအလယ်ပိုင်း အညာဒေသများ၌ ပြန်လည်ရောင်းချရာတွင် ဈေးနှုန်းမမြင့်မားသော်လည်း သင့်တင့်မျှတသော ဈေးနှုန်းရရှိပါသည်။ ဘူးသီးအလုံးကြီး(၅၀၀)ကျပ်၊ အလတ်(၃၀၀)ကျပ်၊ အသေး(၂၀၀/၁၅၀)ကျပ် ဖောက်သည်ဈေးနှုန်းဖြင့် ဈေးသည်များကို ပေးသွင်းရသည်။ ဘူးညွှန့်များကိုလည်း(၁၀)ညွှန့်လျှင် (၁၀၀)ကျပ်နှုန်းဖြင့် ပေးသွင်းရသည်။ နေ့စဉ်ဘူးညွှန့်များ ခူးပြီးရောင်းချရ၍ မီးဖိုဆောင် အသုံးစရိတ်အဖြစ် နေ့စဉ်ဝင်ငွေရရှိသည့် သီးနှံဖြစ်သည်။နှောင်နှစ်တွင် စိုက်ပျိုးရန် ဘူးမျိုးစေ့ရရှိရန်အတွက် မိမိစိုက်ပျိုးသော စိုက်ခင်းအတွင်းမှ အကောင်းဆုံးအကြီးဆုံး ဘူးသီး(၃)လုံးခန့်ကို အပင်တွင်ရင့်အောင်ထားရှိပြီး မျိုးထားဖို့လိုပါသည်။ ဘူးသီးတစ်လုံးလျှင် မျိုးစေ့(၁၅၀)မှ(၂၀၀)ခန့်အထိရရှိနိုင်ပါသည်။ မျိုးကောင်းမျိုးသန့် ရရှိဖို့အတွက် မိမိဒေသထွက်မျိုးများကို ထားရှိပြီး စနစ်တကျထိန်းသိမ်းထားဖို့ လိုအပ်ပါသည်။ ယခုအချိန်တွင် ဘူးစိုက်ပျိုးသူများအနေဖြင့် ပြည်ပနိုင်ငံများမှ ဝင်လာသော ထိုင်ဝမ်ဘူးမျိုးစေ့များကို ဈေးကြီးကြဖြင့် ဝယ်ယူနေရ၍ မိမိဒေသမျိုးများကိုသာ မျိုးကောင်းမျိုးသန့်ရရှိစေရန် ထိန်းသိမ်းထားရှိရန်နှင့် ထိန်းသိမ်းပုံ အဆင့်ဆင့်ကိုလည်း သိရှိရန် စိုက်ပျိုးရေးဌာနသို့ ဆက်သွယ်၍ အကြံဉာဏ်များ ရယူသင့်ပါသည်။

         ဘူးသီးနှင့်ပတ်သက်၍ မြန်မာလူမျိုးတို့သည် ဟင်းလျာအဖြစ်လည်းကောင်း သရေစာအဖြစ်လည်းကောင်း  ဘူးသီးကြော်၊ ဘူးသီးချဉ်၊ ဘူးသီးကြက်သားဟင်း၊ ဘူးသီးမြေပဲထောင်းသုတ်၊ ဘူးသီးခေါက်ဆွဲကြော်၊ ဘူးသီးဟင်းခါးအဖြစ် အမျိုးမျိုးပြုလုပ်သုံးစွဲကြသည်။ ဘူးညွှန့်ကိုလည်း ကြော်၍ စားခြင်း၊ ချက်၍စားခြင်း၊ အတို့အမြှုတ်ပြုလုပ်၍စားခြင်းအပြင် ဆောင်းရာသီတွင် နှင်းဓါတ်ဖြင့်သီးသော ဘူးသီးများကိုလည်း ဘူးသီးချောင်းကြော်အဖြစ် ပြုလုပ်၍ လူတိုင်း ကြိုက်နှစ်သက်စွာ စားသုံးကြပါသည်။ ဘူးသီးကို စားသုံးပေးခြင်းဖြင့် ကျန်းမာရေးအတွက် ရရှိသော ကောင်းကျိုးများမှာ ဘူးသီးမှရရှိသော သတ္တုရည်သည် အမြဲတမ်းသုံးစွဲပါက ကျန်းမာရေး အထောက်အကူ ဖြစ်စေပါသည်။ အစာကြေခြင်း၊ ဝမ်းမှန်ခြင်း၊ ဆီးလမ်းကြောင်း ပိုးဝင်ခြင်းကိုလည်း သက်သာပျောက်ကင်းစေပြီး ခန္ဓာကိုယ်သွေးအတွင်းရှိ သကြားဓါတ်ကို ထိန်းညှိပေး၍ ဆီးချိုသွေးချို ရောဂါဖြစ်သူများအတွက် ပိုမိုစားသုံးပေးသင့်ပြီး ဝမ်းချုပ်ခြင်းကို သက်သာစေပြီး အိပ်မပျော်သောရောဂါကို ကုသရန်အတွက် အသုံးပြုနိုင်ပါသည်။ ဘူးရွက်မှာလည်း အမျှင်ဓါတ်များစွာပါရှိ၍ အစာအိမ်အူလမ်းကြောင်းကို သန့်စင်ပေး၍ ကျန်းမာရေးအတွက် အထောက်အကူဖြစ်စေသော ကြောင့် နေ့စဉ်စားသုံးပေးသင့်သော သီးနှံတစ်မျိုးဖြစ်ပါသည်။ 

        ဘူးပင်စိုက်ပျိုးခြင်းဖြင့် ထွက်ရှိသော ဘူးသီးဘူးရွက်များကို စားသုံးသူများအနေဖြင့် ဈေးနှုန်း ချိုသာစွာဖြင့် ဝယ်ယူစားသုံးရပြီး စိုက်ပျိုးထုတ်လုပ်သူများအနေဖြင့်လည်း ရင်းနှီးစိုက်ထုတ်ငွေ နည်းပါးပြီး မိသားစုအတွက် မီးဖိုချောင်သုံး နေ့စဉ်ဝင်ငွေရရှိ၍ ကျန်းမာရေးအတွက်လည်း အထောက်အကူ ဖြစ်စေပြီး စိုက်ပျိုး၍ လွယ်ကူသော ဘူးပင်ကို တစ်နှစ်ပတ်လုံး စီးပွားဖြစ် စိုက်ပျိုးနိုင်သကဲ့သို့ မိမိတို့အိမ်ခြံမြေများတွင်လည်း အိမ်တိုင်း တစ်ပိုင်တစ်နိုင်စိုက်ပျိုးခြင်းဖြင့် မိသားစုဝင်ငွေရရှိစေရန်နှင့် ကျန်းမာရေးအတွက် ကောင်းကျိုးပြုသည့် ဘူးပင်ကို စိုက်ပျိုးသွားရန် အကြံပြု ရေးသားတင်ပြအပ်ပါသည်။         

DOCA(မကွေး)

           ပဲခူးတိုင်းဒေသကြီး ၊ သာယာဝတီ ခရိုင်တွင်  နွေစပါးများကို ( ၇၆၁၈၈) ဧကစိုက်ပျိုးရန်  လျာထားခဲ့သော်လည်း စိုက်ဧကထက် ကျော်လွန်၍ (၈၀၆၉၆) ဧက စိုက်ပျိုးနိုင်ခဲ့ပါသည်။ ယခုအခါ နွေစပါး ရိတ်သိမ်းပြီးစီးမှု (၅၅၆၂၉) ဧက ကျော်ခန့် ရိတ်သိမ်းမှု ပြီးစီးကြောင်း ခရိုင်စိုက်ပျိုးရေး ဦးစီးဌာနမှ စာရင်းများအရ သိရှိရပါသည်။ ခရိုင်ချုပ် ပျှမ်းမျှ အထွက်နှုန်း (ကွက်ကောက်) စာရင်းအရ တစ်ဧကလျှင် ၈၀ တင်းနှုန်းခန့် ထွက်ရှိကြောင်း သိရှိရပြီး  အုတ်ဖိုမြို့နယ်ရှိ နွေစပါးစိုက်ဧက (၇၀၄၃) ဧက အားလုံး ရိတ်သိမ်းပြီးစီးသော်လည်း အခြားမြို့နယ်များမှာ ရိတ်သိမ်းနေဆဲရှိကြောင်း သိရှိရပါသည်။ ကြို့ပင်ကောက်မြို့နယ် နွေစပါး စိုက်ဧက (၁၆၈၁) ဧကသည် မတ်ပဲ စိုက်လယ်မြေများ ရိတ်သိမ်းပြီးချိန် မှစတင်၍ စိုက်ပျိုးရခြင်း ဖြစ်သဖြင့် ရိတ်သိမ်းခြင်း မရှိသေးကြောင်း သိရှိရပါသည်။

DOCA(ပဲခူး)