ပြည်တွင်းကုန်သွယ်မှုသတင်း

          မြန်မာနိုင်ငံ၏ ရာသီဥတုမှာ တစ်နှစ်ထက်တစ်နှစ် ပို၍ပူပြင်းလာသဖြင့် လူအများမှာ အပူဒဏ်ကို နွေရာသီရောက်တိုင်း နှစ်စဉ်လိုလိုခံစားရပါသည်။ ထိုသို့အပူဒဏ်ကို အံတုကာကွယ် နိုင်ရန်အတွက် လူတို့၏ကိုယ်ခန္ဓာတွင် အေး၍ပေါ့ပါးလွတ်လပ်သော အဝတ်အထည်များကို ရွေးခြယ်၍ ဝတ်ဆင်ကြပါ သည်။  ထိုသို့ဝတ်ဆင်ကြသဖြင့် ချည်ထည်လုပ်ငန်းယက်လုပ်သော ရက်ကန်းစင်များ တိုးတက်လာခဲ့ ပါသည်။ ပြည်ခရိုင်အနေဖြင့် ရွှေတောင်မြို့နယ်တွင် မြန်မာရိုးရာ စည်းလုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်သူ (၆၆)ဦးခန့်ရှိ ကြောင်းသိရပါသည်။ ယခင်ကရွှေတောင်မြို့နယ်ရှိ ကျီးသဲရွာနှင့် မြို့မရွာတို့တွင် စီးပွားဖြစ်ရက်ကန်းစင် များရှိသလို တစ်နိုင်တစ်ပိုင် ရက်ကန်းစင် များလည်းရှိပြီး ရှေးယခင်ကပင် ရက်ကန်းလုပ်ငန်းဖြင့် ထင်ပေါ်ကျော်ကြားခဲ့ပါသည်။ ရွှေတောင်၊ကျီးသဲရွာတစ်ရွာလုံး၏ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းမှာ ပိုးထည် ရက်လုပ်ခြင်းလုပ်ငန်းဖြစ်ပါသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် ပိုးထည်အပြင် ချည်ထည်များကိုပါ တိုးချဲ့ထုတ်လုပ် လာကြောင်းသိရပါသည်။ ထိုသို့ချည်ထည်များအဖြစ်ပြောင်းလဲထုတ်လုပ်ရာတွင် အမျိုးသားဝတ်၊ အမျိုးသမီးဝတ် ချည်ချော နှင့်ချည်ကြမ်းလုံချည်များကို ရက်လုပ်လာကြပါသည်။ ရွှေတောင်စည်းလုံချည် အဓိကပညာရပ်မှာ သားရေကွင်းဖြင့်စည်း၍ လိုချင်သော အပွင့်အမျိုးမျိုးကိုပုံဖော်ပြီး ဆေးရောင် အမျိုးမျိုးဆိုး၍ ရောင်းတန်းဝင်သော စည်းလုံချည်ကိုရရှိပါသည်။

          စက်မှုကုန်ကြမ်းသီးနှံဖြစ်သော ဝါမှတစ်ဆင့် ဝါဂွမ်း၊ ဝါဂွမ်းမှတစ်ဆင့် ချည်ငင်ပြီး ချည်ထည်များကို ယက်လုပ်၍ရောင်းချကြပါသည်။ ချည်ထည်များတွင် ၂/၈၀ နှင့် ၂/၁၀၀ ချည်ဟူ၍ရှိပြီး ၂/၁၀၀ချည်မှာ ပွဲတိုးပြီးတန်ဖိုးရှိသော ချည်အမျိုးအစားဖြစ်ပါသည်။ ယခင်က မြန်မာ့ရိုးရာလက်ရက် ကန်းစင်ပေါင်း မြောက်မြားစွာရှိပြီး ခေတ်မီတိုးတက်လာသည်နှင့်အမျှ လက်ရက်ကန်းများနည်းလာပြီး စက်ရက်ကန်းများဖြင့် အစားထိုးလာကြပါသည်။ ထိုသို့ စက်ရက်ကန်း များဖြင့် အစားထိုးထုတ်လုပ် လာကြသဖြင့် အသေးစား၊ အငယ်စား၊ အလတ်စား MSMEs လုပ်ငန်းများ ဖွံ့တိုးတက်လာကြပါသည်။ စက်ရက်ကန်းများဖြင့် ချည်ထည်များကို ထုတ်လုပ်လာကြသဖြင့် အချိန်တိုအတွင်း ကွင်းရေအများ အပြားထုတ်လုပ်လာနိုင်ကြသလို ခေတ်မီ သေသပ်လှပသော ချည်ထည်များရရှိလာမည်ဖြစ်ပါသည်။ ထိုသို့သေသပ်လှပသော ချည်ထည်များကို ပြည်တွင်းတွင် သုံးစွဲသည့်အပြင် ပြည်ပသို့လည်းထိုး ဖောက်ရန် စီစဉ်လျက်ရှိပါသည်။ ပြည်တွင်းဈေးကွက်အနေဖြင့် ရွှေတောင်မြို့မှထွက်ရှိသော ချည်ထည် များကို ရွှေတောင်မြို့နှင့် အနီးနားရှိမြို့များ၊ ပြည်မြို့၊ ရန်ကုန်မြို့၊ မန္တလေးမြို့နှင့် နေပြည်တော်မြို့များသို့ တင်ပို့ရောင်းချကြပါသည်။ ယခင်က ကမ္ဘာလှည့်ခရီးသွားသော နိုင်ငံခြားသားဧည့်သည်များက ရက်ကန်း စင်များသို့သွားရောက်၍ မြန်မာ့ရိုးရာချည်ထည်ထုတ်လုပ်ပုံများကို လာရောက်လေ့လာ၍ နှစ်ခြိုက်စွာ ဝယ်ယူကြပါသည်။ စည်းလုံချည်ဈေးနှုန်းများအနေဖြင့် ၂/၁၀၀ကျစ်ပိုး စည်းဝမ်း ဆက်တစ်စုံလျှင် ၂၃၀၀၀ကျပ်၊ 3D ပိုးစည်းတစ်စုံလျှင် ၂၅၀၀၀ကျပ်၊ စည်းလုံချည် (ရိုးရိုး)ဝမ်းဆက်တစ်စုံလျှင် ၂၂၀၀၀ကျပ်ဖြင့် ရောင်းချသလို အမျိုးသားဝတ်ပုဆိုးများဖြစ်သော အင်းမပုဆိုး၊ ချည်ပုဆိုး အမျိုးမျိုးကိုထုတ်လုပ်၍ရောင်းချကြပါသည်။ အမျိုးသမီးဝတ် အကျီများကို လည်း ပုံစံအမျိုးမျိုးချုပ်၍ရောင်းချကြပါသည်။

          ပူးပြင်းသောရာသီဥတုအပြင် ကျန် မိုးနှင့် ဆောင်းလများတွင်လည်း ဝတ်ဆင်နိုင်ကြသဖြင့် ဝတ်ဆင်သူများအနေဖြင့်လည်း ပြည်တွင်းဖြစ်ကိုအားပေး၍ ဈေးသက်သာစွာ ဝယ်ယူဝတ်ဆင် နိုင်ကြသလို  ထုတ်လုပ်သူများအနေဖြင့်လည်း တွက်ချေကိုက်ကြပါသည်။ နိုင်ငံတော် အနေဖြင့် လည်း ဝါကုန်ကြမ်းသီးနှံမှတစ်ဆင့် တန်ဖိုးမြှင့် ထုတ်ကုန်များထုတ်လုပ်လာနိုင်သဖြင့် အသေးစား၊ အငယ်စား၊ အလတ်စား MSMEs လုပ်ငန်းရှင်များကို အားပေးကူညီလျှက်ရှိရာ လုပ်ငန်းရှင် များအနေဖြင့် တန်ဖိုးမြှင့်ထုတ်ကုန်များပိုမိုတိုးတက်ထုတ်လုပ်လာနိုင်မည်ဖြစ်ပါက မိမိတို့အနေဖြင့် လည်း အကျိုးရှိသလို၊ နိုင်ငံတော်အနေဖြင့်လည်း  MSMEs လုပ်ငန်းများအောင်မြင်ဖြစ်ထွန်းလာပြီး နိုင်ငံခြားဝင်ငွေများ ရရှိလာနိုင်မည်ဖြစ်ပါသည်။

          ထို့ကြောင့် ပြည်ခရိုင်အတွင်း ရွှေတောင်မြို့နယ်တွင်သာမကဘဲ အခြားမြို့နယ် များတွင် လည်း မြန်မာ့ရိုးရာချည်ထည်လုပ်ငန်းများကိုတိုးချဲ့လုပ်ကိုင်လာနိုင်မည်ဆိုပါက ချည်ထည်လုပ်ငန်း အနေဖြင့် MSMEs လုပ်ငန်းများတိုးတက်လာနိုင်မည်ဖြစ်ပါကြောင်း လေ့လာသုံးသပ်တင်ပြ အပ်ပါသည်။

DOCA(ပဲခူး)

          တောင်ငူမြို့ ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ ကျေးရွာများသည် ဟင်းသီးဟင်းရွက်များအား တပိုင်တနိုင် စိုက်ပျိုးကြသူများပေါများပါသည်။ မိမိတို့စိုက်ခင်းများမှထွက်ရှိသော ဟင်းသီးဟင်းရွက်များကို တောင်ငူမြို့ရှိ ဘုရင့်နောင်ဈေးနှင့် ညောင်ပင်ဈေးများသို့ကိုယ်တိုင်ရောင်းချ၍သော်လည်းကောင်း တစ်ဆင့်ပြန်လည်ရောင်းချသူများအား ဖောက်သည်ပေး၍သော်လည်းကောင်း ရောင်းချကြပါသည်။

              စစ်တောင်းမြစ်နှင့် ခပေါင်းချောင်း ကမ်းနံဘေးတစ်လျှောက်ကျေးရွာများသည် ဟင်းသီး ဟင်းရွက်များကို အဓိကစိုက်ပျိုးကြပါသည်။ ၎င်းကျေးရွာများမှထွက်သော ဘူးသီးများမှာ ယခုအခါ လှိုင်လှိုင်ပေါ်၍ ဈေးနှုန်းများလည်း ကျဆင်းသွားပါသည်။

     ဘူးသီးအလုံးအကြီးအသေးပေါ်မူတည်၍ ပေါ်ခါစကတစ်လုံးလျှင် ၁၅၀၀ ကျပ်မှ ၂၀၀၀ ကျပ် အထိရှိရာမှ ယခုအခါ တစ်လုံးလျှင် ၁၀၀၀ ကျပ်မှ ၁၅၀၀ ကျပ်အထိဖြင့် ဈေးနှုန်းများ ကျဆင်းသွားပါသည်။ ဘူးသီးကို နေအိမ်များတွင် အသားဟင်းနှင့်ရော၍လလည်းကောင်း၊ အရန် ဟင်းအဖြစ်လည်းကောင်း ချက်စားကြသကဲ့သို့ အကြော်ဆိုင်များတွင် ဘူးသီးကြော် ကြော်၍လည်း ရောင်းချကြသဖြင့် ရောင်းအားကောင်းကြောင်း ညောင်ပင်ဈေးရှိ ဟင်းသီးဟင်းရွက် အရောင်းဆိုင် များမှ သိရပါသည်။       

DOCA(ပဲခူး)

          ပဲခူးတိုင်းဒေသကြီး၊ ညောင်လေးပင်မြို့နယ်ရှိ ဒေသထွက်ကုန်ရှောက်သီးမှ ထုတ်လုပ်သည့် ရှောက်ပျားရည်နှင့် ရှောက်သီးဆေးပြားသည် ကျန်းမာရေးနှင့်ညီညွတ်ပြီး ဒေသထွက် အိမ်ပြန်လက်ဆောင်အနေဖြင့် ဈေးကွက်အတွင်း တဖြေးဖြေးဝင်ရောက်လျက်ရှိကြောင်းသိရသည်။ ရှောက်ပျားရည်ထုတ်လုပ်ရန် ကုန်ကြမ်းဖြစ်သော ရှောက်သီးကို နီးစပ်ရာမြို့ဖြစ်သော ရွှေကျင်ရှောက်ခြံများမှ အဓိကဝယ်ယူပြီး မွန်ပြည်နယ် ကျိုက်ထို၊ ဘီလင်းမြို့တို့ရှိ ရှောက်ခြံများမှလည်း ကုန်ကြမ်းလိုအပ်လျှင် လိုအပ်သလောက် ဝယ်ယူရပြီး ရှောက်သီးတစ်လုံးလျှင် (၂၀၀) ကျပ်မှ (၂၅၀) ကျပ်ထိ ဝယ်ယူရကြောင်း  သိရှိရသည်။

          ရှောက်ပျားရည် ထုတ်လုပ်ရာတွင် ရှေးဦးစွာ ကုန်ကြမ်းဖြစ်သော ရှောက်သီးကို ထက်ခြမ်းခွဲပြီး စက်ဖြင့်ရှောက်ရည်ကို ညှစ်ထုတ်သန့်စင်ရပြီး ရှောက်ပျားရည်ပြုလုပ်ရန်အတွက် သကြား၊ ပျားရည်၊ ရှောက်ချဉ်ရည်တို့ဖြင့် အချိုးအစားညီမျှစွာရောစပ်ပြီး အပူချိန် ( 90°C )အတွင်း ကျိုချက်၍ ထုတ်လုပ်ရ ကြောင်း သိရှိရသည်။ ရှောက်ပျားရည်တစ်ပုလင်းအတွက် ရှောက်သီး (အနု၊ အရင့်၊ အကြီး၊ အသေး) ပေါ် မူတည်၍ ရှောက်သီး (၇ လုံးမှ ၁၀ လုံး)ခန့် အသုံးပြုရကြောင်း သိရှိရသည်။ ရှောက်ရည် ညှစ်ပြီး သန့်စင်ရာ၌ ကျန်ရှိသော ရှောက်သီးဖက်များအား ရှောက်သီးဆေးပြားထုတ်လုပ်ရန် အသုံးပြုပြီး  ပုံသဏ္ဍာန်အမျိုးမျိုးအနေဖြင့် ပျားရည်ဖြင့် နှပ်ထားသော (ရှောက်သီးဆေးပြားဗူး၊ ရှောက်ချိုမွှေး၊ ရှောက်ချိုပေါင်း၊ ရှောက်သီးဆေးပြားအမျှင်) စသည်ဖြင့် ထုတ်လုပ်လျက်ရှိပြီး လက်ရှိတွင် လုပ်သား အရေအတွက် (၃၀)ဦးခန့်ဖြင့် လုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်လျက်ရှိကြောင်း သိရှိရပါသည်။ ၂၀၂၄ခုနှစ် စက်တင်ဘာလတတိယအပတ်တွင် တစ်ရက်လုပ်သားခအနေဖြင့် လုပ်သားတစ်ဦးလျှင် (၁၀၀၀ဝ) ကျပ်ခန့် ပေးချေရကြောင်း သိရှိရပါသည်။ ထုတ်လုပ်မှု ပမာဏအားဖြင့် တစ်နှစ်လျှင် ‌ရှောက်ချဉ်ရည် ပုလင်း နှစ်သိန်းခန့်၊ ‌ရှောက်ပျားရည် ပုလင်း ၅၀၀၀ခန့်၊ ‌‌‌ရှောက်သီးဆေးပြား တစ်နှစ်လျှင် ပိဿာချိန် (၇၀၀၀)ခန့် ထုတ်လုပ်ရောင်းချလျက်ရှိကြောင်း သိရှိရပါသည်။ ရှောက်ပျားရည် တစ်ပုလင်းလျှင် ၄၅၀ဝ ကျပ်ဖြင့် ရန်ကုန်၊ ပဲခူး၊ မန္တလေး၊ နေပြည်တော် (ပျဉ်းမနား)အပြင် မြန်မာနိုင်ငံအတွင်းရှိ နေရာအနှံ့ အပြားသို့  တင်ပို့ရောင်းချလျက်ရှိပြီး လူကြိုက်များ ကြောင်းလည်း သိရှိရသည်။

             ထိုကဲ့သို့ ဒေသထွက်ကုန်ရှောက်သီးအား နည်းအမျိုးမျိုးဖြင့် လေလွင့်မှုနည်းပါးအောင်  ထုတ်လုပ်ရောင်းချနိုင်ခြင်းအားဖြင့်  အကျိုးအမြတ်အနေဖြင့်လည်း အတော်အသင့် ကောင်းမွန်သည့်အပြင် ဒေသခံလုပ်သားများအနေဖြင့်လည်း အလုပ်အကိုင်ရရှိသောကြောင့် စီးပွားဖြစ်လုပ်ငန်းတစ်ခုအဖြစ် ရပ်တည်လျက်ရှိကြောင်း သိရှိရပါသည်။

DOCA(ပဲခူး)

   ကရင်ပြည်နယ်ဒေသထွက် ပိန်းဥကိုဘားအံမြို့အနီးတစ်ဝိုက်ရှိ ကျေးရွာများမှ ဘားအံမြို့ပေါ် ဈေးများသို့ လာရောက်ရောင်းချကြပါသည်။ ဒေသခံတောင်သူများသည် ပိန်းဥကို အပိုဝင်ငွေရရှိရန်အတွက် မိမိတို့၏ အိမ်ခြံဝန်းအတွင်း တစ်နိုင်တစ်ပိုင် စိုက်ပျိုးကြသည့်အပြင် စီးပွားဖြစ်လည်း စိုက်ပျိုးကြကြောင်း သိရသည်။

   ပိန်းဥကို ငါးမီးကင်၊ ပုဇွန်ခြောက်၊ ဒန့်သလွန်ရွက်တို့ဖြင့် ဟင်းချိုချက်၍လည်းကောင်း၊ ငါးခြောက်ဖြင့်အချဉ်ဟင်းရည်အဖြစ်လည်းကောင်း၊ အမဲသား၊ ဝက်သားနှစ်လည်း ဟင်းအဖြစ်လည်းကောင်း၊ ပြုတ်၍ ဆီဆားတို့ဖြစ်လည်းတို့စားပါက ထမင်းမြိန်စေသည်။ ပိန်းဥထဲတွင် ပရိုတင်းဓာတ်၊ သံဓာတ်၊ ကြေးဓာတ်တို့ ပြည့်ဝစွာပါဝင်သည်။

     ၂၀၂၄ခုနှစ်၊ ဒီဇင်ဘာ ဒုတိယပတ်၏ ပိန်းဥဈေးနှုန်းမှာ အရွယ်အစားအလိုက် ပိန်းဥ တစ်ပိဿာလျှင် (၈၀၀၀)ကျပ်နှင့် အသင့်စားပိန်းဥဈေးနှုန်းမှာတော့ တစ်ဆယ်ကျပ်သားလျှင် (၁၀၀၀၀)ကျပ်နှုန်းတို့ဖြင့် အရောင်းအဝယ်ဖြစ်လျက်ရှိကြောင်း သိရသည်။

DOCA(ကရင်)

             ပဲခူးတိုင်းဒေသကြီး၊ သာယာဝတီခရိုင်၊ မင်းလှမြို့နယ်တွင် ပဲဈေးကွက်အနေဖြင့် ဈေးနှုန်းမြင့်တက်လာခြင်းမရှိပဲ ဈေးနှုန်းကျဆင်းလျက်ရှိကြောင်း ပဲကုန်သည်တစ်ဦးထံမှသိရှိရပါသည်။ နိုဝင်ဘာလနောက်ဆုံးပတ်တွင် မတ်ပဲ ပိဿာ ၂၀တစ်တင်းကို ၁၁၈၂၀၀ကျပ် ရှိခဲ့ပြီး၊ ဒီဇင်ဘာလပထမပတ် နှင့် ဒုတိယပတ်တွင် မတ်ပဲ ပိဿာ၂၀ တစ်တင်းကို ၁၁၃၀၀၀ကျပ် ရှိနေသဖြင့် ဈေးနှုန်းဆက်လက်ကျဆင်းကြောင်း၊ ကုလားပဲတစ်ပြည်ကို ၇၀၀၀၊ ဘိုကိတ်တစ်ပြည်ကို ၇၂၀၀၊ စားတော်ပဲတစ်ပြည်လျှင် ၁၂၀၀ကျပ်၊ ပဲနီစေ့တစ်ပြည် ၇၅၀၀၊ ပဲဖြူလေး တစ်ပြည် ၁၀၀၀၀ ကျပ်ဖြင့် ဈေးကွက်တွင် အရောင်းအဝယ်ဖြစ်နေကြောင်း ပဲမျိုးစုံကို ရန်ကုန်ဘုရင့်နောင်မှဝယ်ယူ၍ ရောင်းချကြောင်း ပဲမျိုးစုံရောင်းဝယ်နေသော ဆိုင်ပိုင်ရှင်တစ်ဦးထံမှ သိရှိရပါသည်။

DOCA(ပဲခူး)