ပြည်တွင်းကုန်သွယ်မှုသတင်း

         မြန်မာနိုင်ငံတွင်စီးပွားရေးဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်စေရေးအတွက် အသေးစား၊ အငယ်စား(MsMES) စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများအား နိုင်ငံတော်အစိုးရမှ အလေးထား၍ တွန်းအားပေးဆောင်ရွက်လျက်ရှိရာ ပဲခူးတိုင်းဒေသကြီး သာယာဝတီခရိုင် မင်းလှမြို့နယ်ရှားပင်ကွေ့ရွာရှိ ဝါးအခြေခံလက်မူလုပ်ငန်း ဖြစ်သည့်ဇကော/ ဇကာယက်လုပ်ခြင်း လုပ်ငန်းသည်မိသားစုတစ်နိုင်တစ်ပိုင်မှစပြီး လုပ်ကိုင်လျက် အကျိုးအမြတ်ရရှိနေပါသည်။ ထုတ်လုတ်ပုံမှာဇကော/ဇကာများယက်လုပ်ရာတွင် ကြသောင်းဝါး အကြီး(အစို)အားခြောက်သွေ့စေရန် နေကို(၇)ရက်ခန့်ခြောက်အောင်လှန်းရပါသည်။ ဝါးလုံးပတ် လည်အခြောက်ညီစေရန်အတွက် ပတ်လည်လှည့်၍လှန်းကာ ခြောက်သွေ့သွားသောဝါးအား ဇကော/ဇကာအတွက် (၈)တောင်၊ အတွင်းခွေ(၄)တောင်၊အပြင်ခွေ(၄)တောင်ခွဲစိတ်ဖြတ်တောက်ရ ပါသည်။ ဇကောပြင်ချပ်အတွက်ဝါးအရှည်တစ်တောင့်ထွာ ဖြတ်တောက်ပြီးနှီးဖျာ၊နှီးသတ်ကာ ဇကာ ယက်ပြီးဘောင်ကွပ်ရပါသည်။ဘောင်ကွပ်ရာတွင် ဘောင်အဖြစ်ဖြတ်တောက်ထားသည့် (၄) တောင် ဝါးခြမ်းဖြင့်အတွင်းခွေ၊အပြင်ခွေ(၂)ဘောင်ကပ်ပြီး ဘောင်အပေါ်မှ ပလပ်စတစ်ကြိုးဖြင့် ကွပ်ရပါ သည်။ပလပ်စတစ်ကြိုးဖြင့်ကွပ်ပြီးလျှင် ဈေးကွက်တင်ပို့ရောင်းချရန် အသင့်ဇကော/ ဇကာများ ရရှိပါသည်။ကြသောင်းဝါးတစ်လုံးလျှင်ဇကော/ဇကာ(၄)ချပ်ရရှိပါသည်။ဇကော/ဇကာများကိုဈေးကွက် မှာယူမှု့၊ဝယ်ယူမှု့ အနေအထားအလိုက်စီထပ်၍ ချည်နှောင်ထုတ်ပိုးရပါသည်။ (၁)ချပ်အတွက် ထုတ်လုပ်မှု့ကုန်ကျစရိတ်မှာ တစ်ချပ်လျှင်ဘောင်ခွေနှစ်ခွေအတွက် ၁၅၀/ကျပ်၊ပြင်ချပ်(အခင်း)ပြု လုပ်ရန်ဝါးတို(၁)ချပ်စာ ၂၀၀ ကျပ်၊ဘောင်တင်ပလပ်စတစ်ကြိုးကွပ်ရန်(၁)ချောင်း ၁၅၀/ကျပ်၊ မိသားစုလုပ်အားခ(၁၅၀)ကျပ်၊ဝါးတစ်လုံး(၁၅၀၀)ကျပ် စုစုပေါင်း ဝါးတစ်လုံး(သို့မဟုတ်) ဇကော (၄)ချပ်အတွက်ကုန်ကျစရိတ်မှာ ၂၁၅၀ ကျပ်ဖြစ် ပါသည်။ ဇကော(၄)ချပ်အတွက် ရောင်းရငွေ၈၀၀၀ ကျပ်ရရှိပြီး အမြတ်ရရှိငွေ ၅၈၅၀ ကျပ် ရရှိကာ တစ်နေ့လျှင်ဝါး(၄)လုံးမှထွက်ရှိသော ဇကော/ဇကာ (၁၅)ချပ်ခန့်ကို ရောင်းချရပါသည်။ ရောင်းဈေးအနေ ဖြင့် ဇကောတစ်ချပ်လျှင် လက်ကားဖောက်သည်ပေးရာ (၂၀၀၀)ကျပ် ရရှိပါသည်။တစ်နေ့ကိုဝါး(၄)လုံးမှထွက်ရှိသော တစ်နေ့တာ အမြတ်ငွေပေါင်း (၂၁၉၀၀)ကျပ်ခန့်ရရှိပါသည်။ ဈေးကွက်အခြေအနေမှာလည်း ဒေသတွင်းမှာ သာမကခရိုင်းအတွင်း မြို့နယ်အတွင်း၊တိုင်းဒေသကြီးအတွင်း ဖြန့်ဖြူးရောင်းချပြီး ရောင်းအားကောင်းလျက်ရှိကြောင်းသိရသည်။

            ထိုသို့ MSMEs စီးပွားလုပ်ငန်းရှင်များအနေဖြင့် မိမိတို့၏ထုတ်ကုန်ဝါးအခြေခံလက်မှု့လုပ်ငန်း သည်လူသုံးကုန်ပစ္စည်းဖြစ်သည့်အတွက် လူသုံးများပြီးဈေးကွက်ဝင်ကာ စီးပွားရေးအခွင့်အလမ်း ကောင်းလျက်မိသားစုတစ်ပိုင်တစ်နိုင်မှသည် ဝင်ငွေတိုးကာ အကျိုးအမြတ်ရရှိနေကြောင်း သိရှိရပါသည်။

DOCA(ပဲခူး)

            ပဲခူးတိုင်းဒေသကြီး၊ ပြည်ခရိုင်အတွင်းရှိ ပြည်မြို့တစ်ဖက်ကမ်း ပန်းတောင်းမြို့နယ် အတွင်းတွင် အိုးလုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်သော ဖောင်းကံရွာလေးတည်ရှိပါသည်။ ထိုဖောင်းကံရွာလေးသည် အိုးလုပ်ငန်းကို မိရိုးဖလာလုပ်ကိုင်လျက်ရှိရာ နှစ်ပေါင်းများစွာကြာမြင့်ခဲ့ပါသည်။ ထိုရွာတွင် အိုးလုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်သူ (၅၀)ဦးထက်မနည်းရှိပြီး စီးပွားဖြစ်လုပ်ကိုင်ကြပါသည်။ ထိုအိုးလုပ်ငန်းကို အောက်တိုဘာလမှစ၍ ဧပြီလအထိလုပ်ကိုင်ကြပြီး မေလမှ စက်တင်ဘာလအထိ (၅)လကြာ အချိန်တွင် အလုပ်နားချိန်ဖြစ်ပြီး ထိုအချိန်တွင် ကုန်ကြမ်းပစ္စည်းများဖြစ်သော မြေကြီး၊ ဖွဲ၊ ထင်းများကိုစုဆောင်းထားရှိကြောင်း သိရပါသည်။ မိုးလကုန်၍ အောက်တိုဘာလတွင် အိုးများကိုဖုတ်ရန် လုပ်ငန်းခွင်သို့ဝင်ကြရပါသည်။ အိုးဖုတ်ရန် အိုးဖိုတစ်ဖိုလျှင် အလုပ်သမား (၆)ဦးခန့်လိုအပ်ပြီး အိုးအလုံးပေါင်း သောင်းပြောင်း တစ်ထောင်ခန့်ဖုတ်ရ၍ အရင်းအနှီးအနေဖြင့် တစ်ဖိုလျှင် (၃၀၀၀၀၀)ကျပ်ခန့်ကုန်ကျပြီး အမြတ်အစွန်းအနေဖြင့် (၁၅၀၀၀၀)ကျပ်ခန့်ရရှိသဖြင့် ထက်ဝက်ခန့် အကျိုးအမြတ်ရရှိကြောင်း သိရပါသည်။ အိုးစိမ်းဝယ်ဖုတ်သူများအနေဖြင့် တစ်ဖိုလျှင် အကျိုးအမြတ်အနေဖြင့် (၃၀၀၀၀)ကျပ်သာရရှိကြောင်း သိရပါသည်။  အိုးတစ်ဖိုဖုတ်လျှင် ကြာမြင့် ချိန်မှာ (၃)နာရီခန့်သာကြာမြင့်ပြီး တစ်နေ့လျှင်အိုး တစ်ဖိုသာဖုတ်ကြောင်း သိရပါသည်။ အိုးဖုတ်ရာ တွင်ဆောင်းရာသီတွင်ဖုတ်သည့်အိုးမှာ သောက်ရေအိုးဆိုလျှင် တစ်နှစ်ပတ်လုံး ရေမှာ အေးမြမှုရှိ သည်ဟု သိရပါသည်။ ထိုကြောင့် ကျေးလက်နေ ရှေးလူကြီးသူမများက ဆောင်းရာသီတွင် ဖုတ်သည့်သောက်ရေအိုးကိုဝယ်ယူသုံးစွဲကြပါသည်။ ယခုအချိန်တွင် ခေတ်မီတိုးတက်လာ သည်နှင့် အညီ ရိုးရိုးတန်းတန်းသောက်ရေအိုးအပြင်  ဆန်းသစ်တီထွင် အဆင့်မြှင့်တင်ပြီး ဇီးကွက် သောက်ရေအိုးကိုထုတ်လုပ်လာကြပါသည်။ ထိုဇီးကွက်သောက်ရေအိုး၏ ဝင်ဆံ့ပမာဏမှာ ရေသန့်ဘူးအကြီးထက်အနည်းငယ်သာလျော့နည်းပါသည်။ ထိုဇီးကွက်သောက်ရေအိုးမှာ တစ်ချို့ ကိုဘဲနှုတ်သီးထည့်သလို တစ်ချို့ကိုဘဲနှုတ်သီး မတပ်ဘဲထုတ်လုပ်လာကြပါသည်။ ဈေးကွက်တွင် ဇီးကွက်သောက်ရေအိုးမှာ ဝယ်ယူမှုရှိ၍ ဘဲခေါင်းပါသောအိုးမှာ ဈေးကွက်တွင် တစ်လုံးလျှင် ၅၀၀၀ကျပ်ဖြင့်ရောင်းချပြီး ဘဲခေါင်းမပါသော ဇီးကွက်အိုးတစ်လုံးလျှင် ၃၅၀၀ကျပ်ဖြင့် ရောင်းချကြောင်း သိရပါသည်။ မြေကြီးဖြင့်ပြုလုပ်ထားသော သောက်ရေအိုးမှာ ကျန်းမာရေး အတွက်လည်းအထူးသင့်တော်ပြီး ဝယ်ယူမှုများ၍ ဇီးကွက်အိုးနှင့် ရိုးရိုးသောက်ရေအိုးများကို ဦးစားပေး၍ ထုတ်လုပ်ကြကြောင်း သိရပါသည်။ ဈေးကွက်အနေဖြင့် ဖောင်းကံရွာမှ ထွက်ရှိသော အိုးမှာ နာမည်ရ၍ အမြို့မြို့အနယ်နယ်သို့တင်ပို့ရောင်းချကြသလို မြန်အောင်၊ ကြံခင်း၊ ကံမ၊ မင်းတုန်း၊ သရက် ၊ ပြည်နှင့် ရွှေတောင်မြို့များသို့တင်ပို့ရောင်းချကြောင်း သိရပါသည်။ အိုးဈေးနှုန်းများအနေဖြင့် ရိုးရိုးသောက်ရေအိုးတစ်လုံးလျှင် ၂၀၀၀ကျပ်၊ ဖရုံသီးအိုးတစ်လုံးလျှင် ၂၅၀၀ကျပ်၊ ပန်းပွင့်အိုး တစ်လုံးလျှင် ၂၅၀၀ကျပ်၊ ပန်းစိုက်အိုး (ခတ်အိုး)တစ်လုံးလျှင် ၁၅၀၀ကျပ်၊ ပန်းစိုက်အိုး (ထွင်းအိုး)တစ်လုံးလျှင် ၁၃၀၀ကျပ်၊ ပန်းထိုးအိုး (ကြီး)တစ်လုံးလျှင် ၇၀၀ကျပ်၊ ပန်းထိုးအိုး(သေး)ပန်းပွင့်အိုး တစ်လုံးလျှင် ၅၀၀ကျပ်၊ ပန်းထိုးအိုး(သေး) ပြောင်တစ်လုံးလျှင် ၄၀၀ကျပ်၊ အင်တုံကြီးတစ်လုံးလျှင် ၂၀၀၀ကျပ် နှင့် ငပိရည်အိုး တစ်လုံးလျှင် ၅၀၀ကျပ်ဖြင့် ဈေးကွက်တွင်ရောင်းချကြောင်း သိရပါသည်။

          ဖောင်းကံရွာရှိ မြေအိုးလုပ်ငန်းမှာ လူသိများ၍ နာမည်လည်းရသဖြင့်  အဝယ်များသော ဇီးကွက်သောက်ရေအိုးကို ပုံမှန်အတိုင်းထုတ်လုပ်ခြင်းမဟုတ်ဘဲ အလှအပဖြစ်အောင် ဆေးရောင် စုံခြယ်ပြီး ပိုမိုခိုင်ခန့်စွာပြုလုပ်၍ ရောင်းချမည်ဆိုလျှင် မြန်မာတစ်နိုင်ငံလုံးလူသိများပြီး ပြည်တွင်း ဖြစ်ကိုရွေးခြယ်ဝယ်ယူသုံးစွဲကြလျှင် ပြည်တွင်းဖြစ်မှာလူသိများပြီး ထုတ်လုပ်သူများအဖို့ အမြတ် အစွန်းပိုမိုရရှိနိုင်မည်ဖြစ်သလို သောက်ရေအိုးအပြင် အခြားသောအိုးများကိုလည်း တန်ဖိုးမြှင့်၍ ထပ်မံတိုးချဲ့ထုတ်လုပ်သွားမည်ဆိုလျှင် ဒီထက်မက အမြတ်အစွန်းများစွာ ရရှိနိုင်မည်ဖြစ်ကြောင်း လေ့လာသိရှိရပါသည်။

DOCA(ပဲခူး)

          မကွေးတိုင်းဒေသကြီး၊ ပခုက္ကူမြို့နယ်၊ ဆိက္ခဝကျေးရွာအုပ်စုအတွင်းရှိ ဆိက္ခဝ၊ သီရိ၊ ဇီးကုန်း၊ ရွာနောင် ကျေးရွာများ၌ မြစ်ရေဝင်မြေနုကျွန်းများပေါ်၌ ငရုတ်၊ နှမ်း၊ ကြက်သွန်နီနှင့် ပဲမျိုးစုံ နှစ်စဉ်စိုက်ပျိုးလျက်ရှိပြီး ဆောင်းမြေပဲပင်ပြန့်အတောင့်ကြီးမျိုးကို အဓိကသီးနှံအဖြစ် စိုက်ပျိုးကြောင်း သိရသည်။

          မြေပဲစိုက်ပျိုးမှုအနေဖြင့် ၂၀၂၄ခုနှစ်၊ အောက်တိုဘာလတွင် စတင်စိုက်ပျိုးပြီး ၂၀၂၅ခုနှစ်၊ ဇန်နဝါရီလဆန်းပိုင်းတွင် ရိတ်သိမ်းကြောင်း၊ စိုက်ပျိုးစရိတ်အတွက် မျိုး၊ သွင်းအားစု၊ ရိတ်သိမ်းခနှင့် လုပ်သားခ အပါအဝင် တစ်ဧကလျှင် စုစုပေါင်း ငွေကျပ် ၁၀ သိန်းခန့် ကုန်ကျကြောင်း၊ အထွက်နှုန်း အနေဖြင့် တစ်ဧကလျှင် ၄၈ တင်းခန့် ထွက်ရှိပြီး စိုက်တောင်သူများမှ မြေပဲအတောင့်ရောင်းချခြင်းမရှိဘဲ ထုခွဲပြီး မြေပဲအဆံကို ရောင်းချကြောင်း၊ သီးနှံပေါ်ချိန် ဈေးကွက်တွင် မြေပဲ အရည်အသွေးလိုက်၍ မြေပဲဆံတစ်ပြည်လျှင် ကျပ်(၈၈၀၀ - ၉၂၀၀)ဈေးဖြင့် ရောင်းချရကြောင်း၊ အကျိုးအမြတ်အနေဖြင့် (၁၁) သိန်းခန့် ရရှိကြောင်း၊ ဈေးကွက်အနေဖြင့် မြေပဲဆံများကို ပခုက္ကူမြို့သို့ တင်ပို့ရောင်းချကြောင်း၊ မြေပဲ အထွက်ကောင်းပြီး ဈေးကောင်းရရှိ၍ အကျိုးအမြတ်ရရှိကြောင်း မြေပဲစိုက်တောင်သူတစ်ဦးထံမှ သိရှိရ ပါသည်။

DOCA(မကွေး)

          မကွေးတိုင်းဒေသကြီး၊ ပခုက္ကူမြို့ပေါ်ရှိ ခရမ်းချဉ်သီးဈေးကွက်သို့ ရှမ်းပြည်နယ် အောင်ပန်းနှင့် ပုပ္ပါးဒေသထွက် ခရမ်းချဉ်သီးများအပြင် ဒေသထွက်ခရမ်းချဉ်သီးများလည်း ဝင်ရောက် အရောင်းအဝယ် ဖြစ်လျက်ရှိပြီး ထိုင်ဝမ်ခရမ်းချဉ်သီးမျိုးများ အများဆုံးဝင်ရောက်ကြောင်း သိရသည်။ ဗမာခရမ်းချဉ်သီးမှာ အခွံပါးပြီး အနှစ်များသော်လည်း တာရှည်အထားခံမှုမရှိ၍ ဈေးကွက်အတွင်း၌ ဝယ်ယူစားသုံးမှု နည်းခြင်း ကြောင့် တောင်သူစိုက်ပျိုးမှုနည်း၍ ဈေးကွက်သို့ဝင်ရောက်မှုနည်းကြောင်း၊ ထိုင်ဝမ်ခရမ်းချဉ်သီးမျိုးမှာ အခွံထူပြီး အထားခံ၍ အလုံးလှသည့်အပြင် အချဉ်ဓါတ်ပါဝင်မှုနည်းခြင်းကြောင့် ဝယ်ယူစားသုံးမှုများ ကြောင်း သိရသည်။

          ခရမ်းချဉ်သီးဈေးကွက်အနေဖြင့် ၂၀၂၅ခုနှစ်၊ ဇန်နဝါရီလ(ဒုတိယပတ်)တွင် ခရမ်းချဉ်သီး ဈေးနှုန်း ကျဆင်း၍ အရောင်းအဝယ်ဖြစ်လျက်ရှိပြီး ထိုင်ဝမ်ခရမ်းချဉ်သီးတစ်ပိဿာလျှင် ကျပ်(၂၆၀၀-၂၄၀၀-၂၀၀၀)ဈေးဖြင့် အရောင်းအဝယ်ဖြစ်ကြောင်း၊ ယခင်၂၀၂၄ခုနှစ်၊ ဒီဇင်ဘာလ(ဒုတိယပတ်)တွင် ခရမ်းချဉ် သီးတစ်ပိဿာလျှင် ကျပ်(၈၀၀၀-၆၀၀၀)ဈေးဖြင့် အရောင်းအဝယ်ဖြစ်၍ တစ်လအတွင်း ခရမ်းချဉ် သီးတစ်ပိဿာလျှင် ကျပ်(၄၀၀၀)ခန့် ကျဆင်းကြောင်း၊ ယခုရာသီတွင် ဒေသတွင်းစိုက်ခင်းများမှ ခရမ်းချဉ်သီးလှိုင်လှိုင်ထွက်ရှိ၍ ဈေးကွက်သို့ ကုန်ဝင်ရောက်မှုများခြင်းကြောင့် ဈေးကျဆင်းကြောင်း ပခုက္ကူမြို့ပေါ်ရှိ ကုန်စိမ်းသီးနှံရောင်းဝယ်ရေးပွဲရုံံမှ သိရှိရပါသည်။

DOCA(မကွေး)

          ပြည်ခရိုင်၊ ပေါက်ခေါင်းမြို့နယ်၊ သဖန်းချိုအုပ်စု၊ လေးကြီးကျေးရွာတွင် ခရမ်းကြွပ်သီးများကို စိုက်ပျိုးထွက်ရှိနေပြီဖြစ်ပါသည်။ တောင်သူများနေဖြင့် ခရမ်းကြွပ်သီးကို ဧကပြတ်စိုက် ပျိုးထားခြင်းမရှိဘဲ အခြားသီးနှံများဖြင့်ရောနှော၍ စိုက်ပျိုးထားရှိပါသည်။ ခရမ်းကြွပ်သီး ကိုအများဆုံးစိုက်ပျိုး ဧကမှာ (၀.၂၅)ဧက တစ်ယောက်သာစိုက်ပျိုးထားကြောင်းသိရှိရပါသည်။ ခရမ်းကြွပ်သီး (၀.၂၅)ဧက တွင်အပင်ပေါင်း (၂၀၀၀)ခန့်စိုက်ပျိုးနိုင်ပြီး မျိုး၊ စိုက်ပျိုးစရိတ်၊ သွင်းအားစု လုပ်သားခအပါအဝင် ကုန်ကျစရိတ်မှာ (၅)သိန်းကျပ်ခန့် ကုန်ကျကြောင်းသိရပါသည်။ ခရမ်းကြွပ်သီးခူး ဆွတ်ချိန်ရောက်ရှိလျှင် (၃)ရက်ခြားတစ်ခါ ခူးဆွတ်ရရှိပြီး တစ်ကြိမ်ခူးဆွတ်လျှင် (၀.၂၅)ဧကတွင် အလုံးရေ (၈၅၀၀)ခန့် ခူးဆွတ်ရရှိကြောင်းသိရှိရပါသည်။ ခရမ်းကြွပ်သီးတစ်ခါစိုက်ပျိုးထားလျှင် ခူးဆွတ်ချိန်မှာ (၁)လခွဲခန့်ကြာမြင့်ပြီး ခူးဆွတ်သည့်အကြိမ်ရေမှာ (၁၅)ကြိမ်ခန့် ခူးဆွတ်ရရှိကြောင်း သိရပါသည်။ ခရမ်းကြွပ်သီးများကို ကုန်စိမ်းပွဲစားများက စိုက်ခင်းအထိလာရောက်ဝယ်ယူကြ၍ ဖောက်သည်ဈေးအနေဖြင့် တစ်လုံးလျှင် (၁၀)ကျပ်ဖြင့် ရောင်းချကြပါသည်။ တောင်သူဝင်ငွေနေဖြင့် (၀.၂၅)ဧကတွင် (၁၂၇၅၀၀၀)ကျပ်ခန့်ရရှိပြီး အသားတင်အမြတ်အနေဖြင့် (၇၇၅၀၀၀) ကျပ် ရရှိကြောင်း သိရပါသည်။

          ခရမ်းကြွပ်သီးကိုကုန်စိမ်းဒိုင်များမှတစ်ဆင့် နယ်မြို့များရှိဈေးကွက်များသို့ ပြန်လည်ဖြန့်ဖြုးရောင်းချကြကြောင်း သိရပါသည်။ စိုက်ပျိုးသူများအနေဖြင့်လည်း စိုက်ပျိုးသင့်သလို တစ်ဆင့် ပြန်လည်ရောင်းချသူများအနေဖြင့်လည်း သင့်တင့်‌လျောက်ပတ်သော အမြတ်အစွန်းများရရှိနိုင်မည်ဖြစ်ကြောင်း သိရှိရပါသည်။

DOCA(ပဲခူး)